شبکه های اجتماعی بختکی بر افکار
شبکه های اجتماعی، سایت یا مجموعه سایتی است که در آن، کاربران می‌توانند علاقه مندی‌ها، افکار و فعالیت‌های خودشان را با دیگران به طور متقابل به اشتراک بگذارند.
در سالهای اخیر شبکه‌های اجتماعی با سرعتی بی‌نظیر گسترش یافته‌اند. شبکه‌های اجتماعی مانندmy space, face book, orkut, flicker, youtube بستری جدید برای ایجاد شبکه‌های مجازی میان افراد هستند و در مدت زمانی کوتاه به سرعت رشد کرده‌اند، البته شبکه های قدرتمند دیگری نیز وجود دارند که در جامه ی عمل پوشاندن به اهدافی چون جنگ نرم و استعمار نوین کوشا بوده اند مانند: سایت اورکات ، سایتِ کلوب ، وب‌سایت تویتر و ... .(حائز اهمیت است که مالک اکثر این شبکه ها سردمداران استعمارِ جهان، یعنی آمریکا، اسرائیل و انگلیس هستند.)
یکی از فعال ترین این شبکه ها، شرکت توییتر ( (twitterمی باشد، این شبکه فعالیت خود را در سال 2006 میلادی آغاز کرد و هم‌اکنون مجموع مشترکان آن 200 میلیون نفر گزارش شده‌اند، ارزش توییتر طی 2 سال گذشته از مهمترین مواردی بوده که توجه گوگل و فیس‌بوک را به خود جلب کرده است. یک مجله ی آمریکایی در گزارشی با تأکید بر اهمیت شبکه ی اجتماعی تویتر در تحولات اخیر ایران و با اشاره به اظهارات اخیر "کلینتون" وزیر امور خارجه آمریکا، تحولات آینده در سیاست خارجه آمریکا علیه دولتهای هدف و مخالف سیاست‌های این کشور را به "جنگ جهانی ایده‌ها" تشبیه کرد.
این مجله با اشاره به تحولات اخیر در ایران، طی گزارشی به طرح این موضوع پرداخت که چگونه وزارت امور خارجه آمریکا باید به توانمند کردن و تقویت شبکه های اجتماعی اینترنتی در مبارزه ای جهانی به بسط اهداف آمریکا بپردازد و نیز تأکید کرد که دولت آمریکا باید به حمایت از "جنبش سبز" ایران در پشت صحنه و نه آشکارا ادامه دهد و با استفاده ی زیرکانه از شبکه‌های اجتماعی اینترنتی نظیر تویتر، فیس بوک و دیگر سایت‌ها در کنار پیام‌های کوتاه و گسترش استفاده از فناوری تلفن‌های‌همراه می‌تواند به‌حمایت از این قبیل جنبش‌ها پرداخت.
در همین راستا مرکز دیپلماسی عمومی دانشگاه کالیفرنیا در گزارشی بر نقش وب‌سایت‌هایی مانند "تویتر" در ناآرامی‌های پس از انتخابات ایران پرداخته و تأکید کرد 98 درصد از لینک های تویتر، درباره انتخابات و ناآرامی‌های پس از آن بوده و ایران با واژه‌های «انتخابات ایران، تهران، ایران» در رتبه ی نخستِ 21 موضوع مورد مراجعه توسط کاربران تویتر در سال 2009 قرار دارد.
با بررسی رخدادهای بعد از انتخابات ریاست جمهوری دهم در ایران می توان ردپای بعضی کشورهای خارجی را در امور داخلی ایران مشاهده کرد، این دخالت‌ها گاه جنبه ی علنی داشته و از زبان شخصیت‌های سیاسی خارجی بیان شده و گاه جنبه محرمانه پیدا کرده و می توان آثار و علائم آن را در ابعاد مختلف مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار داد.
انتشار شایعات یکی از تاکتیک های جنگ نرم در فضای سایبر است که در سال های اخیر، گروه های معاند و مخالف نظام از این تاکتیک به کرات استفاده کردند، بر اساس تحقیقات صورت گرفته 65 درصد آشوب‌های اجتماعی براساس شایعات شکل می‌گیرد که وسیعترین میدان عملیاتی آن شبکه های اجتماعی هستند.
از همین رو تحولات ایران که مرتبط با انتخابات 2009 می‌شود، نمونه‌ای از چگونگی استفاده از شبکه های اجتماعی توسط مخالفان در ایران است و این امر توجه جامعه جهانی را به این گروه جلب نمود.
مخالفان در توییتر حضور یافتند و عکس و تصاویری را به "یوتیوب " و "فیس‌بوک " ارسال کردند و اشکال سنتی رسانه‌ها چون وب‌سایت‌های خبری و تلویزیون‌ها را وادار کردند که موضوع حوادث پس از انتخاباتی را پوشش دهند.
اینک این سوال مطرح می شود که چرا وعده‌های مجازی محقق نمی‌شوند؟ برخی از مهمترین دلائلی که نمی‌توان به شبکه‌های مجازی اعتماد کرد عبارتن از :
1) در شبکه‌های مجازی افراد با هویت واقعی نیستند، بنابراین در این شبکه‌ها اعتماد به حداقل می‌رسد و کمتر کسی است که اعتماد خود را پای این شبکه‌ها خرج کند.
2) یکی از خاصیت های این شبکه‌ها شور و هیجان است. خاصیت این فضا این است که کوتاه و جذاب و خبری بنویسید. این جذاب و خبری بودن نیز یا در هیجان است و یا در ابتذال. روشن است که در این فضا جایی برای حرف جدی و اقناع و استدلال و تفکر وجود ندارد.
(3 بخش قابل توجهی از روابط در این شبکه‌ها بر اساس روابط و جذابیت‌های جنسی آشکار یا ناپیدا است. روابط جنسی مجازی مهم ترین عامل برای دور هم بودن است. بنابراین هرگونه تغییری در این روابط روی تحلیل افراد نیز اثر می‌گذارد.
4 (دراین فضا حرف زدن کاملا بی‌هزینه است. طبیعی است که همه چیز گفته می‌شود بدون اینکه لازم باشد برای این حرف هزینه‌ای یا حتی استدلال و توضیحی داده شود. بنابراین در این فضا شعارهائی داده می‌شود که طبیعتا در فضای واقعی امکان تحقق آن وجودندارد و به همین دلیل است که شعار دادن در شبکه‌های مجازی ساده بوده و باعث می‌شود در اوج تبلیغات اعتراضی اکثریت قابل توجهی ترجیح دهند همچنان پای سیستم باشند و شعار بدهند.
5) این قبیل شبکه ها بهترین و آسان ترین راه برای شایعه پراکنی بوده و بیشترین نقش را در جهت مسموم سازی افکار عمومی مردم ایران، داشته اند.
به طور کلی باید توجه داشت که جنگ کشورهای غربی با ایران اسلامی مبسوط به چند سال اخیر نمی شود بلکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی این جنگ چهره ی آشکار به خود گرفت و پس از عقیم ماندن جنگ تحمیلی، حدودا از دهه ی 80 رنگ و بوی نرم soft war)) را به خود گرفت، که اوج آن را در انتخابات دوره ی دهم ریاست جمهوری مشاهده کردیم.
زیرا دیگر دشمن پی برده است که از جنگ نظامی با ایران به نتیجه ی مطلوب خویش نمی رسد پس با توسل به جنگ نرم که جنگ افکار و عقاید می باشد در راستای نیل به اهداف کوشا گشته است که مهمترین ابزار آن رسانه ها بالاخص شبکه های اینترنتی می باشند.
بخش ارتباطات تبیان
منابع: سایت سیاست ما/ سایت وین بتا
