تبیان، دستیار زندگی
، خیرابی مدتی است هرشب در نقش رامین در مجموعه تلویزیونی «دلنوازان» مهمان خانه ها می‌شود، نقشی كه شاید خیلی به مذاق خودش خوش نیامده باشد، اما سعی می‏كند آنچه را كه ارائه می دهد بهترین باشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

گپی با سیاوش خیرابی

سیاوش خیرابی

تكرار، هرگز !

سیاوش خیرابی با بازی در مجموعه «ترانه مادری» به چهره‌ای شناخته شده در بین جوانان تبدیل شد.

او سعی می كند با انتخاب درست، پله های ترقی را هر چه سریع‌تر طی كند.

به گزارش همشهری ،  خیرابی مدتی است هرشب در نقش رامین در مجموعه تلویزیونی «دلنوازان» مهمان خانه ها می‌شود، نقشی كه شاید خیلی به مذاق خودش خوش نیامده باشد، اما سعی می‏كند آنچه را كه ارائه می دهد  بهترین باشد.

از نقشی كه بازی می كنید و پخش می‌شود چه‌قدر راضی هستید؟

من كلاً با این جور نقش ها مشكل دارم كه مدام درحال مزه پرانی هستند و فكر نمی كنم در آینده دیگر از این نقش‌ها بازی كنم.

چرا نخواستید كه این نقش از این حال و هوا خارج شود؟

رامین باید به این شكل باشد چرا كه كل كار درام است و تماشاچی از یك جایی دیگر خسته می‏شود و این جا رامین باید حضور داشته باشد. به عبارت دیگر زنگ تفریحی برای مخاطب است.

یعنی رامین فقط برای بر طرف كردن خستگی مخاطب در این مجموعه تلویزیونی حضور دارد؟

نه، فقط به این دلیل نیست. رامین یكی از این جوان هایی است كه داستان «دلنوازان» در مورد آنها صحبت می كند و درحقیقت یكی از مهره های كلیدی است كه بعد از حدود قسمت بیستم تازه جدی می شود.

من كلاً با این جور نقش ها مشكل دارم كه مدام درحال مزه پرانی هستند و فكر نمی كنم در آینده دیگر از این نقش‌ها بازی كنم.

برای رسیدن به نقش رامین چه‌قدر تلاش كردید؟

كار سختی نبود. من فكر می كنم هر بازیگری باید از پس نقش برآید. با بازی  در این مجموعه تلویزیونی خودم را امتحان كردم. ولی دوست ندارم دراین گونه نقش ها بمانم.  با كارگردان صحبت می كنیم و آنچه را كه می خواهد بازی می كنم و باوجود تمایل كم باید بتوانم نقش را خوب در بیاورم، چرا كه در كارنامه خودم هم مؤثر است.

هر دو مجموعه تان(ترانه مادری و دلنوازان) به صورت هر شبه پخش شدند. چه‌قدر از این شیوه پخش و دیده شدن استقبال می كنید؟

به نظرم سالی یك بار آن‌هم بازی در یك كار خوب شاید بد نباشد.

تمایلات شما به سمت سینما چگونه است، بودن در تلویزیون  شما را از سینما دور نمی كند؟

در حال حاضرنسبت به گذشته فضا به شكلی شده كه  كارها هم در تلویزیون و هم در سینما خوب دیده می‏شوند. خود من دو كار سینمایی  كرده ام كه هنوز اكران نشده است. از طرفی نمی دانم چرا ورود به سینما این قدر سخت است.

رامین باید به این شكل باشد چرا كه كل كار درام است و تماشاچی از یك جایی دیگر خسته می‏شود و این جا رامین باید حضور داشته باشد. به عبارت دیگر زنگ تفریحی برای مخاطب است.

حالا كه تجربه در هر دو مقوله را  دارید فكر می كنید این دو با هم تفاوتی دارند؟

صددر صد این تفاوت وجود دارد. بازی در سینما خیلی سخت تر است، چون زمان كوتاه تر است و هر چه دارید باید در همان زمان رو كنید، ولی در تلویزیون این طور نیست. 50 شب روی آنتن هستید و می توانید آرام آرام خودتان را نشان دهید. از لحاظ سخت افزاری هم در سینما دوربین 35 میلی متری است ونگاتیو دارد و هزینه. پس باید این قدر به كارتان تسلط داشته باشید كه به برداشت‏های زیادی نرسید. درصورتی كه دوربین تلویزیون این طور نیست و می توان چندین برداشت داشت.

با این كه در هر دو عرصه فعالیت داشتید چرا هنوز جایگاهی در سینما پیدا نكردید؟

نمی‌دانم. همه این فكر را می‌كردند كه من بعد از« ترانه مادری» با پیشنهادهای بسیاری روبه‌رو شوم اما این اتفاق رخ نداد.

فكر نمی كنید كه سیاوش خیرابی هنوز در همان حال و هوای «ترانه مادری» باقی مانده است؟

نه من در« دلنوازان» این را برطرف كردم و سنم بالاتر رفته است. در كارهای سینمایی هم كاملاً متفاوت حضور داشته ام.

چه‌قدر درباره نقش با كارگردان و نویسندگان بده بستان داشتید و صحبت می كردید تا به یك نقطه مشترك برسید؟

بسیار، به این دلیل كه نویسنده‌های خوبی داشتیم و با تبادل نظر به یك نقطه مثبت می رسیدیم.

تنظیم برای تبیان : مسعودعجمی