حراج نقاشی‌های بنکسی توسط خودش
بنکسی نقاشی‌های اسپری خود را در اختیار مرد میانسالی گذاشته بود و می خواسته آن طور به نظر بیاید که این تابلوها جعلی هستند. به همین دلیل عابران توجه چندانی به نقاشی ها نشان ندادند و تمایلی برای خرید آنها نداشتند.
بنکسی ویدئویی از فروش این نقاشی ها را بر روی وبسایت خود گذاشته است.
تعداد زیادی از این آثار که تخمین زده می شود هر کدام تا 30 هزار دلار ارزش دارد، در پایان روز فروخته نشد.
در این ویدئو نشان داده می‌شود که نخستین نقاشی ها در این غرفه که از صبح برپاشده بود در ساعت 3:30 پس از تخفیف پنجاه درصدی به زنی فروخته شد که آنها را برای فرزندانش خرید.
در پایان روز در مجموع 420 دلار از فروش این نقاشی ها به دست آمد.
بنکسی قرار است یک ماه در نیویورک اقامت داشته باشد و گفته است هر روز یک هنر خیابانی خلق خواهد کرد.
بنکسی نام مستعار هنرمند گرافیتی، فعال و منتقد سیاسی، کارگردان و نقاش بریتانیایی است. بنکسی با دیوارنگاره هایی که در بریستول و سپس لندن رسم کرد به شهرت رسید و چون دیوارنگاری به دلیل آسیب رسانی به اموال عمومی جرم محسوب می شود، سال‌ها فعالیت پنهانی داشته است.
با این حال او مشهورترین هنرمند خیابانی محسوب می‌شود و تعدادی از آثار او بین پانصد هزار تا 1.5 میلیون دلار در حراجی ها فروخته شده است.
هنر خیابانی او طعنه آمیز و هجویه هایش خرابکارانه است. هنر او آمیزه ای از طنز سیاه و گرافیتی است که با تکنیک گرده برداری ویژه ای خلق می شود. آثار هنری او با محتوای سیاسی و اجتماعی در خیابان ها، دیوارها، و پل ها در شهرهای مختلف دنیا به تصویردرآمده است.
آثار بنکسی، محصول سن زیرزمینی بریستول است که شامل همکاری هنرمندان تجسمی و موسیقیدان ها بود. طبق نوشته های نویسنده و طراح گرافیک، تریستان مانکو و براساس کتاب «هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه « بنکسی در سال 1974 در بریستول به دنیا آمد و درهمین شهر بزرگ شد.
هنر خیابانی او طعنه آمیز و هجویه هایش خرابکارانه است. هنر او آمیزه ای از طنز سیاه و گرافیتی است که با تکنیک گرده برداری ویژه ای خلق می شود. آثار هنری او با محتوای سیاسی و اجتماعی در خیابان ها، دیوارها، و پل ها در شهرهای مختلف دنیا به تصویردرآمده است.
او فرزند یک تکنیسین دستگاه فتوکپی بود. او مدتی شاگرد قصاب بود اما سرانجام طی دوران «شکوفایی اسپری» در اواخر دهه 80 در بریستول با گرافیتی آشنا شد.»
کسانی که کارهای او را می دیدند متوجه بودند که آثار او به بلک له رت شباهت دارد. له رت در 1981 کار با تکنیک گرده برداری را در پاریس آغاز کرد. به نظر می رسید کارهای بنکسی از آثار اعضای گروهِ آنارکو- پانک به نامکراس هم متأثر بوده باشد. اعضای این گروه دراواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد در کانال هایلوله کشی لندن مسابقه های گرافیتی با تکنیک گرده برداری برپا می کردند، این گروه کماکان فعالند.
هر چند بنکسی در وبسایت خودش بیان کرد که در واقع، اساس کارهایش را بر کارهای تری دی موسیقیدان و هنرمند گرافیتی از گروه مَسیو اَتَک قرار داده است. او چنین می گوید «نه، من از 3d کپی می کردم، اون واقعاً بلده بکشه.»
بنکسی که اعتقاد دولت به وندال بودن گرافیتی را قبول ندارد، هنرش را بر سطوح موجود در فضاهای عمومی به نمایش می گذارد و حتی تا آنجا پیش می رود که عناصر و احجام فیزیکی هم خلق کند. بنکسی خودش مستقیماً عکس های گرافیتی هایش را نمی‌فروشد، هر چند معلوم شده برگزارکنندگان حراج های هنری در تلاش هستند تا کارهای خیابانی او را در محلشان بفروشند و دردسر جا به جا کردن آنها را به برنده حراج واگذار کنند.
اولین فیلم بنکسی، خروج از مغازه کادوفروشی (به انگلیسی:Exit Through the Gift Shop) برای اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس 2010 به نمایش درآمد. فیلم در مارچ2010 در انگلستان اکران شد. در ژانویه 2011، بنکسی نامزد جایزه اسکار برای بهترین فیلم مستند شد.
این هنرمند معترض، تاکنون در برابر دوربین‌های عکاسی و تلویزیونی ظاهر نشده و کسی چهره او را ندیده است.
فراوری: سمیه رمضان ماهی
بخش هنری تبیان
منابع:
سایت فرارو
سایت تاپ ناپ
سایت خبری امروزی ها
