بای بسم الله برای کسی که می خواهد خم اول کوچه را طی کند. آرزو که عیب نیست...

آن کسی که اسوه ماست، تا تای تمت بندگی "قاب قوسین او ادنی" رفته؛ و برای  ما هم سفینه نجاتی چون امام حسین علیه السلام معرفی کرده است.

در هرحال آنچه که من آموخته ام این است برای اینکه کسی بتواند راهی را طی کند شرط اولش این است که درون راه و جاده باشد. در راه و جاده بودن هم از اینجا مشخص می شود که مراقب این باشیم که منحرف از راه نشویم. 

کمی سخت شد. انسان ها که همه معصوم نیستند که از راه منحرف نشوند پس چطور مراقب باشیم؟ راهش این است که تا از راه خارج شدیم و قبل از اینکه آن انحراف در پرونده اعمال انسان ثبت شود با استغفار به جاده برگردیم.

طریقه نگه داری از خود و جاده (صراط)  بماند برای نوشته (=پست)بعدی.

فعلا یا حق