اکثر افرادی که وبلاگ راه اندازی می‌کنند، یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایشان در دنیای وبلاگ و وبلاگ نویسی این است که وبلاگشان مخاطب زیادی داشته باشد و به عبارتی مطالب وبلاگ را تعداد افراد زیادی مطالعه کنند و بالاخره بعد از گذشت مدت زمانی نه چندان طولانی وبلاگشان معروف و مشهور شده و روزانه هزاران بازدید کننده ثابت داشته باشد.
به گزارش ایسنا عسگر اصغرزاده نوشته است: اکثر وبلاگ نویسان چنین آرزویی دارند، اما راه‌های نیل به این هدف در دنیای وبلاگ نویسی یعنی داشتن مخاطب بسیار زیاد چیست؟ چگونه باید معروفیت و شهرت بدست آورد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت: راه حل‌های موجود برای نیل به این هدف زیاد است اما باید توجه داشت که با هر راه حلی نمی‌توان محبوب شد! و شهرت بدست آورد.
راه حل اول: تعدادی از افرادی که تازه کار وبلاگ نویسی را شروع می‌کنند و هدف مشخصی از وبلاگ نویسی ندارند و تنها برای اینکه وبلاگ داشته باشند اینکار را کرده‌اند، برای معرفی وبلاگ خود به دیگران یک روش ابداعی را به کار می‌گیرند. بدین صورت که یک متن شبیه به این: "با سلام ، این اولین باره که به وبلاگتون سر می‌زنم باید بگم خیلی جالبه، مطالبی توپی دارین، به ما هم سر بزنین" را تهیه و بعد از Copy کردن آن به لیست وبلاگ‌های پرشین بلاگ و بلاگ اسکای و ... یا لینک‌های موجود در وبلاگ‌های مردم رفته و بدون خواندن حتی یک کلمه از مطالب وبلاگ! در بخش مربوط به نظرخواهی، آن را Paste می‌کنند. بدین امید که صاحب وبلاگ از تعریف و تمجید این شخص خوشش بیاد و سری به وبلاگش بزنه. پرواضح است که چنین روشی برای رسیدن به هدف، نه تنها مفید و موثر نیست، بلکه ممکن است حتی باعث ذهنیتی بد نسبت به چنین وبلاگ و وبلاگ نویسی شود. چرا که کافی است شخص چنین جملاتی را از شخص مزبور در وبلاگ یک شخص دیگر نیز ببیند در آن زمان مطلب نوشته شده یک Spam تلقی خواهد شد نه یک نظر!
راه حل دوم: شخص وبلاگ‌نویس تازه کار، به وبلاگ‌های دیگران سر زده و بعد از مطالعه آن مرتب برای هر مطلبی نظر می‌دهد بدون آنکه نظرش مرتبط به مطلب باشد! یا سودی برای نویسنده داشته باشد. اینکار وی باعث کنجکاوی وبلاگ نویسان شده و از خود سوال می‌کنند که این اعجوبه دیگه کیه؟ و به وبلاگش سر می‌زنن تا جواب سوال خود را پیدا کنند. وبلاگ‌های چنین افرادی معمولاً ارزش همان یکبار دیدن را دارند! خوب نتیجه اینکه این روش هم مفید و موثر نیست.
راه حل سوم: شخص وبلاگ نویس تازه کار که کمی هم دچار اعتماد به نفس کاذب است، در وبلاگش درباره وبلاگ‌های معروف و مشهور یا نویسندگان آن نقد نوشته و یا حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و به فاش کردن مسایل پشت پرده آن وبلاگ یا نویسنده (که یک درصد هم درست نیست ) می‌پردازد. در این صورت به لحاظ شهرت آن وبلاگ و یا شخص مطالب نوشته شده در این قبیل وبلاگ‌ها بعضاً از سوی دیگر وبلاگ نویسان با جدیت پیگیری و خوانده می‌شود. اما چنین شخصی هنگامی به ١٠٠ درصد هدف خود می‌رسد که وبلاگ نویس مشهور و معروف در وبلاگش نسبت به چنین مطلبی اعتراض کند، چرا که با لینکی که به مطلب نوشته شده برعلیه خودش می‌دهد تا مظلومیت خود را ثابت کند، ناخواسته تعداد زیادی بازدید کننده به آن وبلاگ می‌فرستد. همانطور که پیداست این روش هم دوام نخواهد داشت و بعد از چند روز مفید و میسر نخواهد بود.
راه حل چهارم: شخص وبلاگ نویس تازه کار، سوژه‌ای حاشیه ساز که برای عموم مردم جامعه جذاب است را برای مطالبش انتخاب کند و روی آن جولان دهد. چنین سوژه‌ای می‌تواند مثلاً گم کردن بچه، دزدیده شدن آن، تظلم خواهی و خاطرات مربوط به آن و ... باشد. در اینگونه موارد در یک زمان محدود تعداد بازدیدکنندگان یک وبلاگ بسیار زیاد خواهد شد، اما بعد از فروکش کردن تب آن سوژه بازدیدکنندگان وبلاگ را به فراموشی می‌سپارند و بازدیدهای وبلاگ کم می‌شود. نمونه این راه حل را اخیراً شاهد بودیم که به لحاظ حساسیت موضوع حتی بعضی از روزنامه‌ها هم به چنین مطلبی لینک دادند.
راه حل پنجم: در این روش وبلاگ نویس در وبلاگ نه چندان مهم، معروف و مشهور خود که مطالبی جالبی هم ندارد به وبلاگ‌های دیگران لینک داده و مدام از طریق ایمیل، PM و نظرخواهی، درخواست لینک متقابل از وبلاگ‌ها می‌کند و از این حقیقت بی خبر است که لینک‌های موجود در یک وبلاگ یعنی اینکه شخص وبلاگ نویس علاوه بر وبلاگ خود وبلاگ‌های دیگری که به نظرش برای بیننده بسیار مفید خواهد بود را معرفی می‌کند نه هر وبلاگی را! حتی بعضی جاها گفته می‌شود که شخصی اصلی وبلاگ نویس را باید از لینک‌هایی که در وبلاگش گذاشته شناخت نه مطالبش! . در چنین حالتی بعضاً دیگر وبلاگ‌نویسان در معذوریت اخلاقی قرار گرفته و شخص را در رسیدن به هدفش یاری می‌کنند.
راه حل ششم: وبلاگ نویس تازه کار مایه‌دار است! طراحی قالبش را به تیمی متخصص می‌سپارد و با پرداخت هزینه بالا شکل زیبایی به ظاهر وبلاگش می‌دهد. سپس از طریق تبلیغات تصویری و متنی در سایت‌ها و وبلاگ‌های دیگر (که زیاد هم قیمت بالایی ندارند) وبلاگ خود را از بیننده تغذیه می‌کند. در این روش دو حالت ممکن است وجود داشته باشد:
١) مطالبش نیز به اندازه ظاهر وبلاگش مفید، به درد بخور و جالب باشند. در این‌صورت به احتمال زیاد تبلیغات برای چنین وبلاگی موثر خواهد بود و بیننده‌های زیادی را نصیبش خواهد کرد و بعد از مدت کمی بیننده ثابت تقریباً زیادی هم خواهد داشت.
2) مطالب وبلاگ زیاد جالب نباشد و برای مراجعه کننده جذابیت نداشته باشد. در این‌صورت تبلیغات موثر نیست و هزینه آن دور انداخته شده است.
راه حل هفتم: وبلاگ نویس تازه کار از همان اول می‌داند چه می‌کند و از وبلاگش چه می‌خواهد و یا در وبلاگش دنبال چیست. چنین شخصی به نوشتن مطالب مفید و موثر در هر زمینه‌ای که توانمندی دارد، می‌پردازد و به دنبال این نیست که با دوز و کلک مردم را به وبلاگش بکشاند، چرا که می‌داند مطالبش بیینده را خواهد آورد. این قبیل از وبلاگ‌ها و وبلاگ‌نویسان به ندرت یافت می‌شوند. اینها اگر به دیگر وبلاگ‌ها لینک هم ندهند به لحاظ مطالب و محتوایی که دارند لینک‌های زیادی را از دیگر وبلاگ‌ها می‌گیرند، زیرا همانطور که گفتیم وبلاگ‌نویسان خوب در وبلاگ خود به وبلاگ‌های خوب و مفید لینک می‌دهند نه هر وبلاگی!
راه حل هشتم: وبلاگ نویس تازه کار وارد باند یکی از وبلاگ‌نویسان معروف و مشهور شود. این باندها در در دنیای وبلاگ نویسی در موضوعات گوناگون چون سیاسی، آموزشی و ... وجود دارند . در این باندها کافی است شما مطالبی را در جهت خواسته‌های رییس باند! بنویسی نه آنچه را که دلت می‌خواهد. وارد شدن هم به این صورت است که از رییس باند یا دیگر اعضا برای وبلاگت یا بعضی از نوشته‌هایت که گلچین شده، لینک بگیری.
نظر فراموش نشه !!!!