*** دوست عزيز به وبلاگ " ابهر شهر خانه هاي سفيد" خوش امديد*** جالب است بدانيد ابهر حدود 2800سال قبل چنان بزرگ و آباد بوده که استعداد پايتخت شدن را دارا بوده است *** ابهر شهر آسيابهاي آبي و خانه هاي سفيد با رود خانه اي پر برکت جاري از 5000سال پيش تا کنون*** لااقل از هزاره سوم قبل از ميلاد به دليل وجود آبهاي فراوان و هواي مناسب و زمين هاي حاصل خيز محل زندگي اقوام مختلف بوده است*** شادرن سياح فرانسوي ابهر را همان شهر "بارونت " مورخين باستان دانسته است***شاردن مي‌نويسد: ابهر در دوره شاه عباس دوم صفوي داراي ۲۵۰۰ خانه و باغچه بوده‌است. چنانچه سواره نيم ساعت وقت لازم داشته تا از آن عبور کند. ابهر در اين زمان داراي اماکن عمومي بسيار و سه مسجد بزرگ بوده و در وسط شهر بقاياي گلين قلعه مخروبه‌اي مشاهده مي‌شود***

معرفی وبلاگ
ابهر این دیار کهن و این شهر ارام و سرسبز در دامنه کوه ملا داغی و کوه هایی که از سمت شمال ان را احاطه نموده اند قرار گرفته و ابهررود جریان زندگی را در شریانهای این شهر و نواحی اطراف جاری ساخته و منشا حیات انسانها در طول تاریخ بوده ،تاریخ بنای این شهر بدون شک به هزاره های قبل از میلاد می رسد. بعضی از مورخین بنای ان را به کیخسرو پور سیاوش و داراب کیانی و بعضی به شاپور ذوالاکتاف نسبت می دهند .سرزمینی با این قدمت تاریخی می تواند تاریخ بسیار مفصلی داشته باشد در این وبلاگ سعی شده تا حد توان این سرزمین پاک و تاریخ ان معرفی گردد
درباره نام وبلاگ
در زمان هاي قديم مردم ابهر نزديك عيد ديوار هاي بیرونی خانه هاي خود را با كچ سفيد ميكردند. جهانگردي كه شب عيد نوروز به ابهر امده بود در سفرنامه اش از ابهر به عنوان شهر خانه هاي سفيد نام برده است
دسته
لينك هاي مرتبط
ابهر من
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 162191
تعداد نوشته ها : 27
تعداد نظرات : 6

براي نمايش تصاوير گالري كليك كنيد
نمایش رتبه گوگل یا پیج رنک
سخن مدیر وبلاگ
با تشکر از شما برای انتخاب این وبلاگ برای مطالعه ،نظرات شما باعث بهتر شدن فعالیت من میگردد

در تاريخ ، ابهر را شهر اسيابهاي آبي و خانه هاي سفيد هم ناميده اند تعداد اين آسيابها لا تعدد و لا تحصي بوده بيشتر سياحان و جهان گردان اروپايي اين آسيابها را كه امروزه با خاك يكسان شده و به كلي محو شده اند مشاهده و توصيف كرده اند



با راهنمايي معمرين به اسامي تعدادي از مالكين اسيابها و محلشان دست يافته كه تعداي از انها را معرفي مي كنيم:



1- آسياب دو سنگه حاج عليخان اعلايي از مالكين ابهر و زماني در دوران قاجاريه لقب امين الرعيا داشته. در محل خيابان وليعصر كنوني جنب مسجد نعلبندان قرار داشت.


2-آسياب ديگري متعلق به مالك فوق در انتهاي كوچه يخچال


3-آسياب كلانتر در قسمت شمال بقعه شاهزاده زيدالكبير كه گويا مرحوم سيد ابوطالب كلانتري هم مالك قسمتي از ان بوده است


4-آسياب مصطفي قلي بيك پيرامون ورزشگاه امجديه كنوني غرب ابهر


5-آسياب ميرزا نورالدين از نوادگان ميرزا عرب جد خلفي هاي ابهر در غرب خيابان طالقاني مجاورت باغ ميرزا مرتضي معروف به حكم اباد


6-آسياب سوقلا يا ثلقي كه در نوشته هاي قديم به دو صورت مشاهده شده در شمال ابهر


7-آسياب جفتي يا قوشادگرمان واقع در قلعه تپه ابهر به ملكيت حاج محمد خان كه زماني لقب وكيل الرعيا را داشته


8-آسياب جفتي در شمال ابهر واقع در مزرعه بنارود ،كه از شهر كمي فاصله داشته و به آسيابهاي امامقلي بيك معروف بوده است


...


از كتاب "تاريخ ابهر" نوشته : اقاجان فخيمي

دسته ها : تاريخ ابهر

تپه صايين قلعه ابهر
تپه تاريخي صايين قلعه، به هزاره اول پيش از ميلاد تعلق دارد باوسعت 40×60 و ارتفاع 4 متر، در داخل محوطه امام ‌زاده يحيي (ع) قرار گرفته است. گمانه هاي موجود حاكي از اين است كه وسعت اين تپه تاريخي بيش تر از تپه امروزي بودهاست. قبرهاي موجود در محوطه از زيست انسان ها در اين تپه و در سه دوره مشخص در اينتپه حكايت دارد. آثار كشف شده از اين تپه بر استقرار انسان ها در هزاره اول قبل ازميلاد، قرن هشتم هجري قمري و آثار مربوط به دوره هاي جديد تر اسلامي گواهي مي دهند.
منجيق تپه
ابهر
منجيق تپه در روستاي نيماور قرار گرفته و قدمت آن به هزاره اول
قبل از ميلاد مي رسد.
تپه يونجه‌زار ابهر

محوطه تاريخي تپهيونجه زار به هزاره دوم پيش از ميلاد نسبت داده مي شود. اين تپه در نزديكي روستايدهجلال و به فاصله 7 كيلومتري جنوب سلطانيه در سمت چپ جاده سلطانيه - خدابنده قرارگرفته است.
مراد تپه ابهر
مراد تپه در روستاي يوسف آباد از
توابع شهرستان ابهر قرار گرفته است و پيشينه آن به قرون ششم و هفتم هجري قمري مربوطمي رسد. اين تپه توسط سازمان ملي ميراث فرهنگي و با شماره 1132 به ثبت تاريخي رسيدهاست.
تپه ديزج آباد ابهر
تپه ديزج آباد كه به هزاره دوم
پيش از ميلاد نسبت داده مي شود در نزديكي روستاي ديزج آباد و به فاصله 10 كيلومتريباختر سلطانيه در سمت راست جاده ترانزيتي زنجان - تهران واقع شده است. ظروف مختلفبه دست آمده از اين منطقه سفال‌هاي نخودي و خاكستري رنگ، ظروف با لبه‌هاي صاف،لوله‌هاي بلند و كاسه‌هاي دسته ‌دار كه مورد مطالعه پژوهشگران قرار گرفته اند، نسبتاين محوطه را با هزاره دوم قبل از ميلاد ثابت مي كنند.
تپه هاي پيوسته
ابهر
تپه هاي پيوسته دو تپه بزرگ و كوچك هستند كه در فاصله 150 متري ازيكديگر در چمن سلطانيه و به فاصله 3 كيلومتري شمال باختري گنبد سلطانيه در طرف راستجاده ترانزيتي زنجان - تهران قرار گرفته اند و درحد فاصل آن ها آثار سطحي به وضوحقابل تشخيص است. تپه بزرگ تر داراي ابعاد 100×100 متر و ارتفاع 4 متر و تپه كوچك ترداراي ابعاد 57 × 62 متر و ارتفاع 5/1 متر واقع شده است. آثار به دست آمده از اينتپه ها بر وجود تمدني ناشناخته در منطقه گواهي مي دهند.
تپه تاريخي
سنبل آباد ابهر
در فاصله 7 كيلومتري شمال باختري گنبد سلطانيه و در
روستاي سنبل آباد در داخل چمن سلطانيه، تپه اي به وسعت 75×60 و ارتفاع 8 متر قرارگرفته است كه مطالعه و مقايسه سفال‌هاي پراكنده آن قدمت تپه را تا اوايل قرن هاياوليه ميلادي و دوران تيموريان نشان مي‌دهد. به عبارت ديگر در اين تپه تمدني حدوداً 800 ساله قابل تعقيب و شناسايي است.
تپه هاي سعيد آباد
ابهر
تپه هاي سعيد آباد (كرسف) در جنوب باختري سلطانيه واقع شده و
داراي ارزش هاي باستان شناسي هستند.
علمدار تپه
ابهر
علمدار تپه، تپه كوچكي است كه در قسمت شمال باختري امام زاده
زيدالكبير ابهر قرار گرفته و مردم محلي اعتقادات خاصي نسبت به آن دارند و آن را مقدس مي دانند. گفته مي شود كه مردم محلي هنگام دچار شدن به تب و لرز مدتي بر روي اين تپه مي خوابند و عقيده دارند كه تب آن ها قطع خواهد شد و بهبودي حاصل خواهند كرد 

 

 ديگر تپه هاي باستاني ابهر
به لحاظ قدمت تاريخي منطقه
سلطانيه و ابهر، در روستاهاي اطراف اين مناطق، تپه هاي تاريخي زيادي قرار دارند كهبرخي از آن ها عبارتند از: تپراق تپه در روستاي نصير آباد، گل تپه در روستاي سنبلآباد، تپه سرو جهان در روستاي سرو جهان و تپه قلعه باشي در روستاي الگزير. تپه هايديگري نيز در منطقه وجود دارند كه هنوز شناسايي و نام گذاري نشده اند

تپه تاريخي قلعه تپه  ابهر


تپه نور ابهر


تپه صايين قلعه ابهر


منجيق تپه ابهر


تپه يونجه‌زار ابهر


مراد تپه ابهر


تپه ديزج آباد ابهر


تپه هاي پيوسته ابهر


تپه تاريخي سنبل آباد ابهر


تپه هاي سعيد آباد ابهر


علمدار تپه ابهر


و ديگر تپه هاي باستاني ابهر


تپه تاريخي قلعه تپه  ابهر
محوطه تاريخي تپه قلعه در روستايقلعه در3 كيلومتري شمال باختري سلطانيه، در قسمت جنوب باختري چمن سلطانيه، به ابعاد 140×70 متر و به ارتفاع 15 متر قرار گرفته است. اين تپه از نظر آثار باستاني بسيارغني بوده و براساس مطالعات انجام شده روي سه لايه‌ از اين تپه، نتايج خوبي به دستآمده است. در لايه هاي زيرين قلعه تپه، سفال‌ هايي با نقش داغدار ديده شده كه بهوفور در لايه‌هاي پايين و اطراف تپه پراكنده شده‌ و انتساب نخستين لايه تمدني آن رابه اواخر هزاره دوم قبل از ميلاد تاييد مى كنند. فراواني ظروف معروف سلطان آبادي وسفال‌هاي مشخصه سلطانيه با لعاب فيروزه‌اي و نقش مشكى در لايه دوم، تعلق آن را بهدوران ايلخاني قطعي كرده است. لايه سوم تپه قلعه نيز به بقاياي قصر معروف فتحعليشاه قاجار تعلق دارد. پژوهشگران و باستانشناسان، تپه قلعه سلطانيه را بقاياي قصر
سوگلي فتحعلي شاه قاجار مي دانند.
تپه نور ابهر
تپه تاريخي
نور كه قدمت آن به هزاره اول و دوم قبل از ميلاد مي رسد، در قسمت جنوبي چمن سلطانيهبه ابعاد 150×150 و به ارتفاع 17 متر قرار گرفته است. اين تپه در انتهاي محلهدارالشفاء واقع شده و در حفاري‌هاي انجام گرفته، دو دوره ساختماني مشخص، را نشان ميدهد. يكي از اين دوران اواخر هزاره اول و اوايل هزاره دوم پيش از ميلاد و ديگريدوره ايلخاني است. پلان و عناصر معماري به دست آمده از لايه هاي بالايي تراين تپه،انتساب آن را به دوره ايلخاني محرز مي كند. لايه نخستين اين محوطه تاريخي با توجهبه پراكندگي سفال‌هاي خاكستري تيره و مطالعه يك قبرستان پيش از تاريخ كه در يككيلومتري آن واقع شده است، تمدن ساكنان اين تپه را در رديف تمدن‌هاي اواخر هزارهاول و اوايل هزاره دوم قبل از ميلاد قرار مى‌دهد.

دسته ها : تاريخ ابهر

از انجا كه منطقه ابهر همواره يك منطقه آباد و تاريخي بوده است و از اطراف و اكناف اين سرزمين جمعيت زيادي به آن سرازير مي شده ، داراي زاهدان و عارفان بزرگي بوده است. اين منطقه محل تجمع اهل عرفان و تصوف و زاهدان و انديشمندان بوده است .منطقه ابهر از قرن سوم تا ششم هجري قمري يكي از مراكز ترويج عقايد و مراسم تصوف و عرفان به شمار مي امده ، عارفان بزرگ و نام اوري در تاريخ تصوف پرورش داده است، گفته مي شود شيخ صفي الدين اردبيلي جد پادشاهان پادشاهان صفوي در ايام جواني خود در ابهر مشغول كسب معلومات عارفان و صوفيان بوده است.


طاهر بن حارث از عارفان به نام ابهر است كه از اركان صوفيه بوده و در سال 303 هجري قمري وفات يافته است. مقبره اين عارف نامي در شهر ابهر واقع شده و در طول تاريخ نقش زيارتگاه و خانقاه را داشته است. مريدان اين شيخ بزرگوار كه همه از همه اكناف دنياي اسلام به سويش مي امدند ،بعد از مرگش مقبره او را قرن ها قبله گاه خود و ديگر صاحب دلان و عارفان محسوب كرده اند .بزرگاني چون شمس تبريزي ، شيخ شهاب الدين اهري ، شيخ صفي الدين اردبيلي و ده ها عارف نامي ديگر مدتي در آن مقام چله نشسته اند. برخي وي را هم عصر و هم سنگ عارف گرانقدر "شبلي" مي دانند.


طريقت ابهر كه در تاريخ تصوف اسلام نقش بسزايي داشته به طاهر بن حارث نسبت داده مي شود . مهم ترين كتاب بر جاي مانده از اين عارف ارزشمند روضات الجنان و جنات الجنان است. ركن الدين سجاسي را از پيروان والا مقام اين عارف بزرگوار مي دانند .


برگرفته از كتاب چقدر ايران را ميشناسيم؟ نويسنده: پروانه پرچكاني

دسته ها : تاريخ ابهر

 

تعدادي از عمارات و محوطه هاي باستاني در شهرستان ابهر در نوشته هاي قبلي معرفي شده اند اينجا برخي ديگر  از عمارات و محوطه هاي باستاني شهرستان را معرفي مي كنم

ارگ سلطنتي ابهر

 

معبد صخره اي داش كسن ابهر

 

بناي تاريخي چلبي اوغلي ابهر

 

حمام سالار ابهر

 

 

مولانا شيخ قطب الدين احمد ابهري: معروف به پير زهر نوش كه يكي از قطب هاي سلسله تصوف به شمار مي رود كه عالم . فقيه جامع و كاملي بوده است . سال هاي زندگاني وي سال هاي 500 تا 577 هجري قمري است از وي كتاب هاي شعر و عرفان از جمله : مقام العارفين ،داستان سلامان و ابسال گزارش از قطب المه و الدين مبين الاسلام الابهري و ديوان اشعار عربي بر جاي مانده است
اثيرالدين مفضل بن عمر :از علماي نامي رياضي و حكما و فلاسفه مشهور اسلام در قرن هفتم و از فيلسوفان ،منجمان و رياضي دانان به نام ابهر بوده است. وي از شاگردان بزرگاني چون امام فخر رازي و كمال الديم موسوي بن اب الفضل يونس بوده است و در رصد خانه مراغه  با خواجه نصرالدين طوسي همكاري داشته است. هدايه الحكمه مهم ترين تاليف اوست كه در سه قسمت منطق و طبيعات و الهيات نگاشته شده و در زمان خود از معتبرترين كتب درسي به شمار مي امده است.
ملا محمد هيدجي زنجاني: در ناحيه هيدج از توابع شهرستان ابهر به دنيا امده و پس از تحصيل علم در منطقه به تهران رفت و رياضيات را نزد آقا ميرزا حسين سبزواري و حكمت و فلسفه را در محضر ميرزايي جلوه اموخت. در سال 1339 هجري قمري وفات يافت وي به تركي و فارسي شعر گفته و وصيت نامه پند اموز دارد كه در اخر ديوانش به چاپ رسيده
شاعران و اديبان زيادي از منطقه ابهر برخاسته اند كه جمله مهمترين انها مي توان به ابونصر مرغزي شاعر قرن چهارم هجري قمري ، جمال الدين ابهري شاعر قرن ششم هجري قمري ، جولاهه ابهري شاعر قرن هفتم كه ويژگي كارهايش شعر گفتن به زبان پهلوي بوده، ركن الدين بكراني ابهري كه در قرن هفتم و هشتم هجري قمري مي زيسته وبا قطب الدين شيرازي هم عصر بوده است،رفيع الدين بكراني ابهري از شعراي قرن هفتم هجري قمري، مولانا نرگسي ابهري از عارفان و شيخ زادگان ابهر و از مشاهير قرن نهم هجري كه با شاعر معروف جامي هم عصر بوده و مولانا تذروي ابهري كه در قرن دهم ميزيسته و با وحشي بافقي و محتشم كاشاني هم عصر بوده و مثنوي مي سروده را نام برد. همچنين شهرستان ابهر از خطاطان بزرگي چون محمد حسن ابهري ، محمد شفيع بن حيدر ابهري و محمد مقيم بن محمد حسن ابهري نيز برخوردار بوده كه در اين فن استادان بزرگ و به نامي بوده اند و اثار انها در بسياري از كتابخانه هاي ايران يافت مي شوند.
برگرفته از كتاب چقدر ايران را ميشناسيم؟ نويسنده: پروانه پرچكاني

دسته ها : تاريخ ابهر - ساير
X