ببویت زندگی یابم پس از مرگ تراگر بر سر خاکم گذر بی
مو اُم آن آذرین مرغی که فی الحال بسوجم عالم ار برهم زنم بال
مصوّر گر کشد نقشم بگلشن بسوجه گلشن از تاثیر تمثال
بهر الفی الف قدی بر آیو الف قدّم که در الف آمدستم
نوای ناله غم اندوته ذونه عیار قلب و خالص بوته ذونه
بیا سوته دلان با هم بنالیم که قدر سوته دل دل سوته ذونه
بدریای غمت دل غوته ور بی مرا داغ فراقت بر جگر بی
زمژگان خدنگت خورده ام تیر که هردم سوج دل ز آن بیشتر بی
ز عشقت آتشی در بوته دیرم در آن آتش دل و جان سوته دیرم
سگت ارپا نهد بر چشمم ایدوست به مژگان خاک راهش روته دیرم
زکشت خاطرم جز غم نروئی ز باغم جز گل ماتم نروئی
ز صحرای دل بی حاصل مو گیاه ناامیدی هم نروئی
دلم از دست خوبان گیج و ویجه مژه بر هم زنم خونا بریجه
دل عاشق مثال چوب تر بی سری سوجه سری خونا به ریجه
به کسی که می خواهد دوستار پرورش روان(روح) باشد ، بگو خشنده و وانمرد باش.
از اندرز های اوشنر دانا
سه کس اند که بیشتر شایسته دوستی اند ، دانا ، پزشک نیک و زن (همسر)نیک خویش.
از اندرز های اوشنر دانا