امام زمان حضرت مهدى عليه السلام |
نام : محمد (دوازدهمين و آخرين امام كه به امر خداوند تعيين شد) كنيه : ابو عبداللّه ، ابوالقاسم ، ابوصالح لقب : حجة اللّه ، مهدى ، هادى ، قائم ، منتظر ، صاحب الامر پدر: حضرت امام حسن عليه السلام مادر : نَرجِس ، دختر قيصر روم ( كه او را بصورت كنيزى به سرزمين حجاز آورده بودند.) تاريخ ولادت : شب جمعه 15 شعبان ، سال 255 هجرى مكان ولادت : سرمن راى ( سامراء ) مدت عمر : امام قائم (عج ) زنده و از نظرها غائب است تا زمانيكه به خواست خداوند ظهور نمايند و جهان را پر از عدل و داد فرمايند. |
امام دوازدهم ، حضرت مهدى عجل اللّه تعالى فرجه الشريف در نيمه شعبان سال 255 هجرى قمرى ، روز جمعه هنگام طلوع فجر در سامرا ديده به جهان گشود. پدر بزرگوار ايشان امام حسن عسكرى (ع ) و نام مادر گرامى اش نرجس (ع ) مى باشد. در بيان اوصاف ايشان در روايات چنين آمده است : المهدى طاووس اهل الجنه وجهه كالكوكب الدرى ، اللون لون عربىّ و جسمه جسم اسرائيلىّ
امام زمان (عج ) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 260 هجرى عهده دار امر مقدس امامت شد. به امر خداوند از همان آغاز دوران امامت ، نخستين غيبت امام زمان (ع ) به نام غيبت صغرى آغاز گرديد. غيبت صغرى تقريبا هفتاد سال به طول انجاميد و از سال 260 تا 329 هجرى ادامه يافت . پس از آن غيبت كبرى آغاز شد و هر زمان كه خداوند اراده كند امام زمان (ع ) ظهور نموده و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد. در دوران غيبت صغرى ، شيعيان و پيروان امام زمان (عج ) از طريق (نواب خاص ) آن حضرت با ايشان تماس داشتند و پاسخ سوالات و مسائل خود را دريافت مى كردند. نواب خاص امام زمان (ع ) در زمان غيبت صغرى به ترتيب عبارت بودند از:
1- عثمان بن سعيد عَمرى ، كه در سال 265 هجرى وفات نمود. 2- محمد بن عثمان عَمرى كه در سال 305 وفات نمود. - ابوالقاسم حسين بن روح نوبتى كه در سال 326 وفات نمود. 4- على بن محمد سَمَرى كه در سال 329 هجرى رحلت نمود. با وفات على بن محمد سَمَرى ، غيبت كبرى آغاز گرديد و باب نيابت خاصه بسته و نيابت عامه آن حضرت آغاز شد. نواب عام امام زمان (عج ) كه همانا مراجع تقليد مى باشند پاسدار دين خدا و پاسخگوى سوالات و پرسشهاى مردم مى باشند.