خرداد و استرسهایش
بررسی وظایف والدین در فصل امتحانات دانشآموزان
بیشترین میزان عدم توافقها، تیره شدن روابط ، ناراحتیها ، تعارضات ، دور شدن و فاصله گرفتن والدین و فرزندان در زمان امتحانات است. این نتیجه، حاصل استخراج نتایج پرسشنامهای است كه در آن از والدین و فرزندان آنها درخواست شده بود به این سوال پاسخ دهند: چه مواقعی بیشترین اختلافات بین شما بروز میكند؟
جالب آنكه پاسخ والدین و فرزندان به این سوال یكسان بود: « زمان امتحانات.» والدین میگفتند: فرزندان حرفها و راهنماییهای ما را نمیشنوند. فرزندان میگفتند: والدین تصور میكنند ما حرفهای آنان را در بار اول نشنیدهایم و مدام تكرار میكنند ، درس بخوان، نمره خوب بگیر، چرا به فكر خودت نیستی، ما خیر و صلاح تو را میخواهیم و ...
وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست؟
1- ایجاد فضای آرامبخش، شورآفرین و اطمینانبخش
قطعا اصلیترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرمكننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده، دغدغهها و نگرانیها را به حداقل میرساند، امكان بروز استعدادها را میسر میسازد، تواناییهای هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش میدهد و فرزندان را مسوول و متكی به خود بار میآورد.
2- سامان بخشیدن به مسائل و مشكلات اقتصادی در ایام امتحانات
بدون تردید مسائل مالی نقشی در نمرات تحصیلی و موفقیت فرزندان ایفا میكنند. سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفهای مهم است كه باید والدین آنها را جدی بگیرند.
واقعیت آن است كه مسائل مالی گاه عرصه را بر والدین تنگ میكند. طبعا تحمل این مشكلات صبر آنان را سرریز و فشارهایی را به دانشآموزان منتقل میكند. ظرفیت دانشآموز محدود است و حساسیت وی زیاد. برنامهریزی اقتصادی در طول سال و بویژه در زمان امتحانات بیشترین كمك به دانشآموز است تا با آسودگی خاطر به مسائل درسی و تحصیلی بپردازد.
3- انعكاس تعدیل یافته فراز و نشیبها
مشكلات همیشه وجود دارند، حتی اگر همیشه مشكلات وجود نداشته باشند انسانها سعی میكنند مشكلی به وجود آورند؛ اعم از مشكلات مالی، اختلافات خانوادگی و درگیریهای فامیلی . شاید مشكلات به تنهایی و به خودی خود مهم نباشند مهم چگونگی مواجهه با این مشكلات است.
سعی كنید در ایام امتحانات حتیالامكان همه مشكلات را به فرزندان منتقل نكنید. تلاش كنید مشكلات را با همه ابعاد و زوایای نگرانكننده و طاقتفرسا به آنان بازگو نكنید.
4- پرهیز از اختلافات خانوادگی در حضور فرزندان
فرزندان شما خواهناخواه از اختلافات شما و همسرتان آگاه میشوند. سعی كنید به این اختلافات در حضور آنها دامن نزنید. بیان اختلافات و بازگویی مجدد آنها به همراه القاب تحقیرآمیز جسم و روح فرزندتان را فرسوده میكند. آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد.
5- امتحان دانشآموز، وظیفه دانشآموز است نه وظیفه والدین
والدین مسوولیتهای خودشان را دارند و دانشآموز مسوولیتهای خودش را دارد. امتحان جزو وظایف اوست. این وظیفه فرزند شماست كه بموقع درس بخواند، تمرین حل كند و خود را برای امتحان كلاس و امتحان ثلث آماده كند. شما وظایف دیگری دارید بهتر است هر كسی به وظایف خودش بپردازد.
6- ارتباط بیشتر با مدرسه، معلمان، انجمن اولیاء و مربیان
ارتباط هر چه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگرمی بیشتری درسها را دنبال كند، در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنماییها و توصیههای آنها حداكثر استفاده را ببرید. به این توصیهها و راهنماییها عمل كنید. در انجمن اولیاء و مربیان شركت مداوم داشته باشید. شما میتوانید از راهنماییها و تجربههای دیگر والدین در مورد فرزندشان استفاده كنید و اطلاع یابید چه كارهایی به سود فرزندان است و چه كارهایی بینتیجه است.
7- محدود كردن رفت و آمدهای خانوادگی
میهمانی رفتن و میهمانی دادن زیاد، وقت زیادی از شما و فرزندانتان خواهد گرفت. در زمان امتحانات، میزان رفت و آمدها را كم كنید.
8- تفریحات برنامهریزی شده
مسائل مالی نقش مهمی درنمرات فرزندان ایفا میكنند. سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفه ای است كه باید والدین آن را جدی بگیرنددرس خواندن طولانی و خستهكننده به سود فرزندتان نیست. تفریح هر چند تفریحات ساده نظیر گردش در فضای آزاد، كوه، پارك رفتن و به تئاتر رفتن فواید زیادی برای شما و فرزندتان دارد. غالب این تفریحات هزینههای كمتری در مقایسه با یك میهمانی رفتن یا میهمانی دادن بر دوش شما میگذارد.
9- دخالت نكردن در برنامههای درسی فرزندان
فرزندان شما بارها و بارها از معلمان، مشاوران و مدیر مدرسه توضیحات فراوانی شنیدهاند. تاكیدهای بیش از حد، امر و نهیهای مكرر، سرزنش، دستورات شما در موقعیت دشوار امتحانی، از سوی فرزندتان به عنوان دخالت تلقی میشود. اگر فرزندتان تصمیم گرفته به میزان اندكی مطالعه كند، مطمئنا با امر و نهی شما همین میزان اندك مطالعه را نیز انجام نخواهد داد.
10- تشویق در فرصتهای مناسب
با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در وی رشد میكند. او احساس میكند قدرت عجیبی پیدا كرده است، قادر است بیشتر مطالعه كند، تمرین كند، یاد بگیرد، یادگیری برایش جالب و شورانگیز خواهد شد. شما میتوانید در لحظهای كه موفق به حل مسالهای شده یا در حال مطالعه است و شما از در وارد میشوید؛ در لحظهای كه به پاكنویس مطالب درسی میپردازد و حتی لحظهای كه كتابهایش را با نظم خاصی جمع و جور میكند، او را تحسین كنید. یك جمله كوتاه كافی است «میبینم به دفتر و كتابهایت سر و سامان دادهای»، «وقتی دیدم داری مطالعه میكنی خوشحال شدم.» لحن گرم و صمیمی شما بر تایید و تشویق صدچندان میافزاید. سعی كنید احساس خودتان را به او بازگو نمایید.
11- پرهیز از تحقیر، سركوب كردن و طعنه زدن
بدون هیچ تردیدی كلمات ناراحتكننده، طعنهآمیز و ریشخندكننده اجازه فعالیتهای مفید را از فرزندتان سلب میكند. آیا شما خودتان حاضرید طعنه، نیشخند و كلمات تحقیرآمیز بشنوید و با وجود این، كاری مثبت و سازنده انجام دهید؟ كاهش كلمات منفی و تحقیرآمیز باعث افزایش موفقیت فرزندتان خواهد شد.
12- شنونده صمیمی حرفهای فرزندان بودن
همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. گاه دانشآموز از درسی تنفر دارد، گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد یا از یادگیری درسی عاجز است. در بیشتر این مواقع فرزندتان، راهنماییهای شما را نمیخواهد، او به دنبال گوش شنوایی است. به دنبال آن است كه كسی حرفهایش را بشنود و قضاوت نكند. او با درددل كردن احساس سبكی خواهد كرد. در چنین موقعیتهایی به استقبالش بروید. از قضاوت كردن درباره حرفهایش جدا بپرهیزید. از توصیه كردن اجتناب ورزید. وظیفه شما فقط شنیدن است. حرفهایش را بپذیرید، سعی كنید احساس او را درك كنید. مطمئن باشید همه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت.
منبع : جام جم آنلاین - با تلخیص
تنظیم برای تبیان : داوودی
مقالات مرتبط :