ابوالرضا سید ضیاء الدین فضل الله راوندی

ابوالرضا سید ضیاء الدین فضل الله راوندی یکی از شخصیت های علمی در قرن ششم هجری بود. ابوالرضا از نوابغ بزرگ رئیس فقهاء و محدثین عصر خویش بود كه علمای بزرگ اسلامی مخالف و موافق به فضائل علمی و محاسن معنوی او اعتراف داشتند. سمعانی و عماد کاتب از علمای تسنن می نویسند از دانشمندان معاصر ما كه در شهر قاشان (كاشان) از حضور او بهره مند شدیم. سید فاضل ابوالرضای علوی است كه علم و فضل او مقبول عموم است. مردی با ابهّت و جلال بود. بالبداهه شعر می سرود. كلامش روان و وعظ او نافذ بود. در اصول و فروع اسلامی توانا بود. خطی نیكو و حظی وافر از مال دنیا داشت. عبدالجلیل قزوینی و شیخ منتجب الدین رازی كه از اعلام بزرگ شیعه و معاصر او بودند در وصف ابوالرضا سیّد راوندی می نویسند: وی علامه زمان و مرجع خاص و عام در عصر ما بود. آثاری گرانبها مانند ضو ء الشهاب در شرح شهاب الاخبار، رساله ذهبیه، نوادر در تفسیر، اربعین در احادیث الكافی در تفسیر و ادعیه السرّ طب رضوی، مو جز و عروض در علم قانیه و غیره را از خویش بجا گذاشت. سید راوندی علامه زمان خویش بود از تبار پاكان و خاندان دانش نسب شریفش به دوازده پشت به حسن مثنی فرزند سبط اكبر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم منتهی می شود. سیّد از شاگردان شیخ ابو علی طوسی (مفید ثانی) بود و از او نقل روایت دارد و از اساتید عصر خویش به اجازه اجتهاد و نقل روایت مفتخر بود. او با دانشمند بزرگ قطب راوندی معاصر بود. دو تن از دیگر دانشمندان معاصر او سید مجتبی رازی و برادرش سید مرتضی علوی رازی را باید نام برد. افراد نامبرده نیز از مشاهیر علمای شیعه در قرن ششم بودند. خواننده عزیز ابن شهر آشوب مازندرانی، منتجب الدین رازی و شیخ محمد طو سی پدر خواجه نصیر الدین از شاگردان مكتب سیّد راوندی بو ده اند و از او نقل روایت می كنند. چنین به نظر می رسد كه در اواسط قرن ششم قبل از مرحوم قطب راوندی در كاشان وفات نموده است.
سید راوندی علامه زمان خویش بود از تبار پاكان و خاندان دانش نسب شریفش به دوازده پشت به حسن مثنی فرزند سبط اكبر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم منتهی می شود. سیّد از شاگردان شیخ ابو علی طوسی (مفید ثانی) بود و از او نقل روایت دارد و از اساتید عصر خویش به اجازه اجتهاد و نقل روایت مفتخر بود. او با دانشمند بزرگ قطب راوندی معاصر بود. دو تن از دیگر دانشمندان معاصر او سید مجتبی رازی و برادرش سید مرتضی علوی رازی را باید نام برد. افراد نامبرده نیز از مشاهیر علمای شیعه در قرن ششم بودند. خواننده عزیز ابن شهر آشوب مازندرانی، منتجب الدین رازی و شیخ محمد طو سی پدر خواجه نصیر الدین از شاگردان مكتب سیّد راوندی بو ده اند و از او نقل روایت می كنند. چنین به نظر می رسد كه در اواسط قرن ششم قبل از مرحوم قطب راوندی در كاشان وفات نموده است.