10 ناگفته درباره فیبرومیالژی

درد تنها مسئله این بیماری نیست

بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژی علاوه بر درد و حساسیت نسبت به لمس، اغلب موقع صبح بدنشان سوزن سوزن شده و دست‌ها و پاهایشان بی‌حس می‌شود. علاوه بر اینها بی‌خوابی، سردرد و خستگی نیز مشکلی است که این افراد با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

فیبرومیالژی قابل تشخیص است

این که نمی‌توان به راحتی علت درد را تشخیص داد، به این معنی نیست که پزشکان قادر به تشخیص فیبرومیالژی نیستند. اگر بیش از 11 تا 18 ناحیه از بدن دچار درد شود و همچنین با بررسی آزمایشات می‌توان این بیماری را تشخیص داد.

منشا اصلی این بیماری سیستم عصبی است

احتمالا استرس مسبب ابتلا به این بیماری است به نظر می‌رسد که نوعی اختلال در سیستم عصبی سبب می‌شود آستانه‌ی احساس درد تغییر کرده و شخص با کوچک‌ترین فشاری درد را احساس کند. طبق یک بررسی، سیستم عصبی افراد مبتلا به فیبرومیالژی پاسخی متفاوت با افراد دیگر نسبت به درد بروز می‌دهند.

بسیاری از مبتلایان به فیبرومیالژی سابقه‌ی استرس‌های طولانی مدت و قرار گرفتن در معرض فشارهای روحی را دارند. این استرس‌ها سبب تغییر در عملکرد سیستم عصبی شده و درد را به دنبال دارد.

کمبود ویتامین دی نیز علت ظهور فیبرومیالژی است

افرادی که دردهای طولانی مدت را تحمل می کنند، سطح ویتامین دی بدنشان نیز کمتر از سایر افراد است . بهتر است مراقب برنامه رژیم غذایی و میزان مصرف ویتامین دی باشیم.

فیبرومیالژی با CFS در ارتباط است

فیبرومیالژی به سندروم خستگی مزمن (CFS) شبیه است و با آن مرتبط می‌باشد. این دو، ویژگی‌های مشترکی مانند ایجاد احساس خستگی و درد دارند، اما خستگی در بیماران مبتلا به سندروم خستگی مزمن و درد در بیماران مبتلا به فیبرومیالژی برجسته تر است. همچنین فیبرومیالژی به تدریج فرد را در بر می‌گیرد، در حالیکه سندروم خستگی مزمن به سرعت و طی چند روز افراد را درگیر می‌سازد.

این بیماری در زنان شایع تر از مردان است

زنان تقریبا سه برابر مردان از این بیماری رنج می برند، هرچند که هنوز دلیل قانع کننده ای درباره ی این موضوع بیان نشده است. همچنین این بیماری در هر سنی ممکن است بروز کند، اما فیبرومیالژی ترجیح می‌دهد زنان 40 سال به بالا را درگیر نماید. البته نباید این نکته را نادیده گرفت که احتمال به ارث رسیدن این بیماری بین اعضای خانواده نیز وجود دارد.

داروهایی برای کاهش علائم وجود دارند

داروهایی مانند دولوکستین (سیمبالتا)، میلناسیپران (Savella) و پرهگابالین (Lyrica) مورد تأیید واقع شده‌اند و می‌توانند سیگنال‌های درد را مسدود کرده و به کاهش درد منجر شوند.

علاوه بر دارو، روش‌های دیگر سرکوب علائم وجود دارد

فعالیت‌های بدنی و انجام تمرینات ورزشی جهت کاهش استرس، مانند یوگا و همچنین داشتن رژیم غذایی سالم می‌تواند کمک کننده باشد. تغییر در شیوه‌ی زندگی به مقابله با درد کمک شایانی می‌کند.

فیبرومیالژی قابل درمان است

مصرف منظم داروها، ورزش و تغییر در شیوه‌ی زندگی توانسته بیماری فیبرومیالژی را در بسیاری از افراد ریشه کن کند. اگر شما نیز با این مشکل مواجه هستید، با مدیریت زندگی خود به درمان خودتان کمک کنید.