تبیان، دستیار زندگی
حضرت امام در عین پرکاری و تلاش مداوم، بسیار منظم بودند. یکی از اساسی ترین رموز موفقیت امام در زندگی، نظم بود.اهل منزل امام زندگی ایشان را به صورت یک ساعت اتوماتیک و خودکار درک کرده اند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

وقت شناسی و نظم حضرت امام ره

حضرت امام ره

حضرت امام در عین پرکاری و تلاش مداوم، بسیار منظم بودند. یکی از اساسی ترین رموز موفقیت امام در زندگی، نظم بود.اهل منزل امام زندگی ایشان را به صورت یک ساعت اتوماتیک و خودکار درک کرده اند.

هر چیزی سر جای خود

دکتر محمود بروجردی: گاهی که به اتاق امام می رفتم، با اینکه انباشته از کتاب و کاغذ و یادداشت بود، با این حال هر کاغذ یا یادداشتی را می خواستند فوراً پیدا می کردند؛ زیرا تمام آنها با نظم و در جای مخصوص به خود بود.

فقط چهار ساعت خواب

خانم مرضیه حدیده چی می گوید: شخصیتی مثل حضرت امام، با توجه به همه گرفتاری های سیاسی ـ اجتماعی و مسائلی که در فرانسه بود، مسلماً مشکلات زیادی داشتند؛ اما ما ناظر بودیم که حضرت امام در 24 ساعت، چهار ساعت بیشتر نمی خوابیدند.

آنچه در این مورد باید از امام بیاموزیم، علاوه بر اینکه خواب شان کم بود، با کمال آرامش می خوابیدند. اگر کسی سلامتی بخواهد، نباید اضطراب داشته باشد، یعنی مسائل سیاسی و فکری او را مضطرب نکند. باید بتواند رأس ساعت بخوابد.

رأس ساعت خوراک بخورد، رعایت این نظم و ترتیب، هم زیبایی دارد و هم اثر بخش است. ساعت یازده چراغ اطاق شان خاموش می شود.

ساعت سه بعد از نیمه شب متوجه می شدیم که صدای کاغذ از اطاق شان می آید و روزنامه هایی را که ترجمه کرده بودند و به علت کثرت کار در روز وقت نمی کردند مطالعه کنند، برای آخر شب باید آماده می شد تا ساعتی را که خودشان تنظیم کرده بودند، به مطالعه و رسیدگی آنها بپردازند.

هر ساعتی، کار مشخصی

از خانم مرضیه حدیده چی نقل است: امام از ساعت سه نیمه شب از خواب بر می خاستند، جهت برنامه های عبادی و رسیدگی به اخبار جهان که قبلاً از روزنامه های دیگر ترجمه شده بود. صبحانه را ساعت هفت می خوردند و بعد از صبحانه تا ساعت نه به کارهای مربوط به مسائل داخل ایران رسیدگی می کردند.

از ساعت نه تا ده صبح کارهای شخصی مربوط به خودشان را انجام می دادند. از ساعت ده تا دوازده ظهر مصاحبه و دیدارهای خصوصی داشتند. از ساعت دوازده تا دو بعد از ظهر برنامه نماز و ناهار بود و بعد از آن یک ساعت استراحت می کردند.

از ساعت سه تا پنج بعد از ظهر به کارهای مربوط به انقلاب ایران در رابطه با خودشان، از قبیل اخبار و نامه های رسیده می پرداختند. از ساعت پنج بعد از ظهر نماز مغرب و عشا و رسیدگی مجدد به مسائل داخلی ایران، تا ساعت نه شب که موقع شام ایشان بود. از بعد از شام تا ساعت یازده به رادیوهای مختلف و اخبارهایی که قبلاً ضبط شده بود، گوش می دادند و ساعت یازده نیز دوباره می خوابیدند.

ورود امام، بهترین ساعت

حجت الاسلام ایروانی: در یکی از سفرهایمان به عراق در صحن حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام با عده ای از فضلا و طلاب و دانشمندان بعد از نماز مغرب و عشا نشسته بودیم. وقتی صحبت تمام شد و آقایان خواستند بروند، ساعت را نگاه کردند، اختلاف ساعت پیش آمد و صحن حضرت امیر علیه السلام هم که ساعتش غروب کوک بود،

دو و نیم را نشان می داد و ساعت آقایان هم با اختلاف پنج دقیقه و هفت دقیقه. در حین مذاکره بودیم که حضرت امام از درب قبله وارد صحن شدند و یکی از اساتید نجف که آنجا بودند، گفتند که ساعت هایتان را میزان کنید، الان ساعت دو و سی دقیقه است و الان سیزده سال است که امام هر شب در همین ساعت قدم داخل صحن می گذارند، ورود امام خودش بهترین ساعت است.

امام، قبل از همه

از حجت الاسلام ایروانی نقل است: آن وقتی که ما در قم در مسجد سلماسی پای درس حضرت امام حاضر می شدیم، غالبا من و اکثر طلاب می دیدیم که امام قبل از همه تشریف آورده اند و آماده گفتن درس هستند.

افرادی که بعد از شروع درس وارد می شدند، حضرت امام خیلی بدشان می آمد، چون خودشان آدم منظمی بودند، از طلبه نامنظم خوش شان نمی آمد و با برخورد مناسب او را آگاه می کردند که سر کلاس درس منظم شرکت کند.

حالا ده دقیقه به وقت شام مانده

مرضیه حدیده چی: در فرانسه، برادران فیلمی از برنامه های انقلاب را آورده بودند، پیشنهاد کردند که به امام بگویم بعد از شام فیلم را ببینند. رفتم عرض کردم، شام آماده است، بیاورم. به ساعت نگاه کردند و فرمودند: «حالا ده دقیقه به وقت شام مانده.»

 اگر هم ساعتی از روز، کسی سؤال می کرد که الان امام چه کار می کنند، خیلی راحت می توانستم بگویم که الان ایشان مشغول چه کاری هستند. ساعات روز و شب ایشان چنان تقسیم بندی شده بود که ما بدون اینکه امام را ببینیم، می توانستیم بگوییم که الان مشغول چه کاری هستند.

زندگی امام، یک ساعت خودکار

مرضیه حدیده چی: حضرت امام در عین پرکاری و تلاش مداوم، بسیار منظم بودند. یکی از اساسی ترین رموز موفقیت امام در زندگی، نظم بود.اهل منزل امام زندگی ایشان را به صورت یک ساعت اتوماتیک و خودکار درک کرده اند.

لذا دستورالعمل کارشان را از روی کار امام منظم می کردند، دقیقاً می دانستند که امام چه ساعتی می خوابند، چه ساعتی بیدار می شوند، کی چای می خورند، چه زمانی برای ملاقات بیرون می آیند.


منبع : پایگاه حوزه نت

تهیه و تنظیم :محمد حسین امین ، گروه حوزه علمیه تبیان