پا در کفش خودتان کنید

شنیده اید که می گویند پای شما، قلب دوم شماست؟ اگر می خواهید یک توریست حرفه ای باشید، باید این شعار معروف را کاملا تغییر دهید: پای شما همان قلب شماست!

شاید برای یک گردشگر طبیعت نورد، هیچ چیز به اندازه پا اهمیت نداشته باشد. پاهایی که بدون در نظر گرفتن راحتی آنها، سفر طبیعت گردی عملا غیر ممکن است. بنابراین، ضرورت انتخاب کفش مناسب برای یک گردشگر حرفه ای خیلی بیشتر از بقیه مردم دنیا احساس می شود.

نه تنگ، نه گشاد

در خرید یک کفش مناسب پیاده روی، اولین چیزی که مهم به نظر می رسد سایز کفش است. کفش تنگ باعث محدودیت در حرکت استخوان ها و ماهیچه ها می شود و گردش خون را مختل می کند. به این ترتیب خون به همه نقاط پای شما نمی رسد و بعد از چند دقیقه پیاده روی می بینید که پاهایتان سرد و بی حس شده، یا عضلات روی پا و پشت ساق تان دچار گرفتگی شده اند و انگشتان پایتان از شدت درد قابل تکان دادن نیستند.

اما در مقابل اگرکفشتان گشاد باشد. پاشنه پایتان در کفش جابجا می شود و در هنگام راه رفتن راحت نیستید. به این ترتیب ممکن است حس کنید به اندازه کافی تسلط ندارید و راه رفتنتان آن طور که دلتان می خواهد در کنترل شما نیست. نکته مهم این است که اگر اهل کوهنوردی یا پیاده روی در هوای سرد هستید، باید پوتینتان را کمی گشادتر بگیرید که بتوانید با جوراب های پشمی زمستانی هم استفاده کنید.

زیره کفش

دومین نکته، جنس زیره کفش است. حتی اگر یک کفش تماما چرم ایتالیایی گران قیمت داشته باشید، باز هم نمی توانید به راحتی تان در سفر مطمئن باشید. چیزی که شما برای پیاده روی نیاز دارید، نه یک جفت کفش گرانقیمت فوق اعلا، بلکه کفشی متناسب با شرایط سفر است. بنابراین مثلا زیره های چرم کفش، برایتان دردسرساز خواهد بود چون روی چوب سر و لغزنده عمل می کنند. در عین حال، زیره های خشک و محکم، زیره های سنگین، زیره های نرم و انعطاف پذیر و... هر کدام جایگاه استفاده خودشان را دارند که باید متناسب با این جایگاه استفاده شوند. مثلا شما در کوهنوردی نمی توانید از زیره های نرم و انعطاف پذیر استفاده کنید. یا در پیاده روی، نباید کفشی سنگین با زیره سخت بپوشید. اما در حالت کلی، بهترین انتخاب برای زیره کفش لاستیک یا عاج شیار ترکیبی است. یادتان نرود که زیره کفش باید به خوبی به کفش دوخته شده باشد وگرنه ممکن است کفشتان رفیق نیمه راه سفر شما باشد!

رویه کفش

رویه کفش یا پوتین هم به اندازه زیره آن اهمیت دارد. کفش باید ساق دار باشد تا از قوزک پای شما مراقبت کند. کفش های قایقرانی و شکار معمولا برای طبیعت گردی کفش های مناسبی هستند چون قسمت لاستیکی آنها بلند است. لاستیکهایی که آب و هوا را از خود عبور نمی دهند برای پوتین مناسب است. اگر فضای داخل پوتین خیلی گرم باشد حس می کنید پایتان در حال پختن است و اگر پوتین سرد باشد حس می کنید یخ زده اید و نمی توانید قدم از قدم بردارید.

بهترین انتخاب برای رویه کفش چرم است. به خصوص آن که ضد آب بودن کفش هم اهمیت زیادی دارد. توصیه ما این است که از پوشیدن کفشهایی که در آن دوخت به کار رفته خودداری کنید. آنها یا سوراخ می شوند و یا ترک برمی‌دارند.

بندهای پابند!

درباره بند کفش چطور؟ فکر می کنید بند کفش نقشی در سفر طبیعت گردانه شما داشته باشد؟ قطعا اینطور است! اهمیت بند کفش آنقدر زیاد است که ارتش بیشتر کشورها از نوع خاص آن برای سربازانشان بهره می برند. بند کفش هایی نایلونی و گرد که خاصیت کشی دارند و پا را در کفش محکم و ثابت قرار می دهند. خاصیت کشی این بندها برای وقتی که پا ورم می کند خوب است. در عین حال، بند کفش نباید در مواقعی که تحت فشار قرار می گیرد باز شود.

یکی از نکات مهمی که وجود دارد، طریقه بستن بند کفش است که می تواند به کم کردن درد پا کمک کند.

اگر کفش پیاده روی بند دار پایتان بود و حس کردید که کفش به پایتان فشار می آورد، باید بند پوتین تان را در نقطه فشار عوض یا جابجا کنید. با این تغییر احساس پای شما هم تغییر خواهد کرد.

برای کم کردن فشار روی پاشنه، بند روی انگشتان را شل کرده و فقط سوراخ یا سوراخ های آخر را محکم نگه دارید.

اگر کفشتان قوس بلند داشت، بند روی کفش را آنچنان ببندید که پا در کفش حرکت نکند.

اگر کفش روی پنجه پا فشار می آورد، بند کفش را کامل باز کرده و به حالت مورب یا ضربدری ببندید. کاری که معمولا نظامیان انجام می دهند.

در هنگام خرید کفش یا پوتین به خاطر داشته باشید که پای شما در زمان مسافرت و پیاده روی متورم خواهد شد. بنابراین دور کفشی را که کمی برایتان تنگ است، خط بکشید!

چند نکته برای نگهداری از کفش

- اگر از پوتین زمستانی خود استفاده نمی کنید آن را در یک کیسه نمدی بگذارید تا خشک و سالم بماند.

- پوتین های پیاده روی چرمی را زیاد روغن نزنید چون چرم را متلاشی و خراب می کند. واکس هم گزینه خوبی برای نگهداری از این کفش ها نیست.

- راه رفتن روی روغن ماشین به کف کفش شما آسیب می رساند.

- بوی عرق کفش با آب گرم از بین می رود. بعد از شستن و قبل از اینکه آن را روغن کفش بزنید بگذارید تا چند روز خشک شود.

- پوتین های خود را در آفتاب، در کیسه های پلاستیکی و در پارچه نگذارید. برای نگهداری از آنها، جعبه کفش گزینه خوبی است.

- در هنگام مسافرت، هر بار قبل از پوشیدن پوتین، سر کفش را رو به زمین گرفته و خوب تکان دهید و با دقت درون کفش را نگاه کنید. شاید عقرب ها در کفش گرم و مرطوب شما در حال چرت زدن باشند!

-  اگر پوتین یا لباس چرمی تان خیس شد آن را خیلی نزدیک به حرارت گرما قرار ندهید چون خشک و شکننده می شود. بعد از اینکه چرم خشک شد با روغن کفش یا هر روغنی که از پیه گاو، شتر یا بزکوهی می توانید تهیه کنید، آن را پاک کنید. از روغن خیلی زیاد استفاده نکنید به خاطر اینکه روزنه های هوا را پر می کند و باعث می شود که کفش یا لباس گرما را نگه ندارد.

- بهترین روغنی که می توان برای کفش تهیه کرد، روغنی است که از جوشاندن پا و استخوان قلم گاوها و دیگر حیوانات سم دار تهیه می شود برای مقاوم کردن و نرم و راحت نگه داشتن چرم استفاده می شود. این روغن ها عمر لباس ها و پوتین‌های چرمی را زیاد می کنند.

- جوراب های مرطوبتان را درطول شب در پوتین قرار ندهید. چون مانع از خشک شدن کامل پوتین می شوند. توصیه ما این است که جوراب های پنبه ای یا پشمی بپوشید که عرق را جذب می کنند.

- اگر جوراب کوهنوردی شما کهنه و نازک شد یک زیره جدید برای جورابتان درست کنید. می توانید این کفه را جایگزین یا به کفه جوراب خود اضافه کنید و در پاییز و زمستان استفاده کنید!