اگـر پـاكستان سـقوط كند...

"طالبان در نزدیكی اسلام آباد، صدها هزار آواره و ‌100 سلاح هسته‌یی". اخبار پاستان حاكی از وضعیت فوق‌العاده خطرناك این كشور است؛ امری كه تهدیدی برای امنیت بین‌الملل و چالشی بزرگ برای باراك اوباما می‌باشد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) پایگاه اینترنتی فوكوس با انتشار مطلب فوق،‌ در تحلیلی با اشاره به شرایط بی‌ثبات پاكستان آورده است: حدود میلیون‌ها تن از مردم شمال غربی پاكستان از ترس حملات طالبان علیه ارتش پا به فرار گذاشته‌اند. طالبان اكنون بخش‌های وسیعی از نقاط مرزی پاكستان و افغانستان را تحت كنترل خود درآورده و هم چنان مشغول بسط كنترل و سلطه‌ی خود است.

این تحلیل می‌افزاید: پیش‌روی افراطیون و احتمال نفوذ آن‌ها در این دولت‌ هسته‌یی، اكنون شرایط ناآرامی را ایجاد كرده است؛ چیزی كه باعث شده است كه دولت جدید آمریكا از خواب غفلت بیدار شود. باراك اوباما در پایان ماه مارس، استراتژی جدید خود در مورد افغانستان و پاكستان را ارائه داده بود. البته اكنون باراك اوباما مجبور است كه جهت‌گیری استراتژی خود درمورد پاكستان را با شرایط فعلی این كشور هماهنگ كند. پاكستان هم چنان در حال تبدیل به یكی از عوامل بسیار خطرناك می‌باشد و چیزی كه در این میان كار دولت جدید آمریكا را دشوار می‌كند، آن است كه امكان تاثیرگذاری آمریكا بر اسلام آباد در مقایسه با كابل بسیار محدود‌تر است.

در ادامه این تحلیل می‌خوانیم: تا هفته‌ها پیش در بحث از استراتژی پاكستان سخن از توسعه و آموزش نیروهای دولتی در پاكستان و برنامه‌هایی برای پویایی اقتصادی پاكستان بود تا مردم این كشور هم بتوانند از پیامد‌های اقتصاد پویای این كشور منتفع شوند، گرچه اوباما هم چنان خواهان ادامه‌ی این استراتژی است؛ اما شرایط امنیتی این كشور باعث شده است كه این برنامه‌ها اجرایی نشوند؛ چرا كه آصف علی زرداری، رییس جمهور پاكستان اكنون توانایی و لیاقت كافی برای غلبه بر كودتای نظامی روبه‌ رشد این كشور را ندارد.

فوكوس می‌افزاید: افراطیون پاكستانی طی سالها‌ی گذشته و فعلی هیچ ترسی از دولت اسلام آباد نداشته‌اند. دیوید كیل كولن كارشناس استرالیایی در امور تروریسم، نسبت به آنكه پاكستان ظرف مدت شش ماه دچار سقوط شود، هشدار داد. وی گفت "فروپاشی پاكستان چیزی است كه كسی نمی‌تواند حتی آن را تصور كند چرا كه در این صورت طالبان، القاعده و یا گروه‌های نزدیك به آنان خواهند توانست درون سیستم‌های امنیتی و اطلاعاتی پاكستان نفوذ كنند و كنترل بیش از ‌100 سلاح هسته‌یی را در دست بگیرند".

در ادامه این تحلیل با بیان این كه پاكستان به دو راهی و تنگنایی برای اوباما تبدیل شده، آمده است: گر چه اوباما دیگر اعتمادی به همتایان و همكاران خود در پاكستان ندارد، اما چاره‌ای نیز جز توافق با آن‌ها ندارد. وی باید با همتایان و همكاران پاكستانی خود هماهنگی كند تا از روی دادن فاجعه‌های بزرگتر در این كشور جلوگیری كند. نهایتا ارتش پاكستان مجبور شد كه به علت فشارهای آمریكا علیه طالبان در دره‌ی سوات وارد عمل شود. با آنكه زرداری كمی قبل از این اجازه داده بود كه طالبان در دره سوات "شریعت اسلامی" را اعمال كند، اما پیشروی طالبان و دست درازی‌های آن‌ها حمله‌ی نظامی دولت را در پی داشت؛ یعنی زرداری ابتدا با افراطیون طرحی با عنوان قرارداد صلح به امضا رساند و بعد از آن به حمله نظامی علیه آنان مبادرت ورزید كه این استراتژی نشان دهنده‌ی بی‌ثباتی و استیصال دولت پاكستان است.

فوكوس در بخش دیگری آورده است: واشنگتن از اسلام آباد خواسته است آشكارا اذعان كند برای مبارزه با طالبان در شمال غربی این كشور و كنترل نواحی مرزی پاكستان با افغانستان كه جزو مناطق عقب نشینی افراطیون می‌باشد، همه‌ی تلاش خود را به كار خواهد برد. علاوه بر این، ایالت متحده بر اصل امنیت بمب‌های اتمی پاكستان تاكید دارد؛ چیزی كه اوباما نیز طی روزهای گذشته نسبت به آن هشدار داده بود.

در بخش پایانی این تحلیل آمده است: زمان برای اوباما و دولت پاكستان در حال گذر است. آیا دولت زرداری خواهد توانست به كمك‌ پول‌های اعطایی دولت آمریكا كه قرار است طی پنج سال آتی مبلغ ‌5/7 میلیارد دلار در اختیار این كشور قرار گیرد، شرایط اقتصادی و سیاسی پاكستان را ثبات بخشد. آیا نیروهای امنیتی پاكستان متقاعد خواهند شد كه دشمن اصلی آن‌ها در خاك كشورشان است و نه در هندوستان. شاید هم برای آمریكا گزینه‌ای غیر از تهاجم و ورود به خاك پاكستان وجود نداشته باشد؛ كاری كه دولت آمریكا پیشتر در عراق و افغانستان انجام داد. البته نیروهای امنیتی آمریكا پیش از این نیز تا حدودی به این ایده نزدیك شده و بارها از خاك افغانستان، قلمرو پاكستان را مورد حمله قرار داده‌اند.