مأموریت به مریخ در یوتا
«یوتا» یکی از ایالات صحرایی آمریکاست، همان جایی که بارها بمب‌های اتمی و هیدروژنی در آنجا امتحان شده است. دانمشندان «ناسا» منطقه‌ای در این صحرا را به شکل «مریخ» در آورده‌اند و شش دانشمند شب و روز در آنجا به تحقیق می‌پردازند.
«جان کرافیلیس»، سرگروه 37 ساله این تیم فضانوردی می‌گوید : «حالا که مریخ‌‌پیما از زمین‌به آن سیاره‌ی پررمز و راز سفر کرده، و اتفاقی برای آن نیفتاده، حالا نوبت ما انسان‌هاست که به آنجا سفر کنیم.» منطقه‌ای در یوتا که جایی ژرف و عمیق است، انجمن تحقیقاتی مریخ را به مدت دو هفته در خود اسکان داد.
«استیو جالیم» 28 ساله که از جوان‌ترین افراد این گروه می‌باشد می‌نویسد: «زیاده خواهی بشر هیچ‌‌گاه تمامی ندارد و انسان به هر چه دست یابد قانع نمی‌شود. زمانی انسان آروزی سفر به کره ماه را در سر می‌پروراند و بعد از تحقق‌این آرزو حالا نوبت به مریخ رسیده است. محققان بر این باورند که اگر افزایش جمعیت کره زمین طی سال‌های آینده کنترل نشود، شاید در 100 سال آینده دیگر جایی برای زندگی کردن برروی کره زمین باقی نماند.» پس شاید یکی از علل اصلی انسان برای سفر به مریخ جایگزینی این کره سرخ برای اسکان انسان‌ها باشد.
طرح ایستگاه‌های صحرایی تحقیقاتی مریخ (MDRS)، دومین مرحله از طرح چهار مرحله‌ای شبیهسازی مریخ بر روی کره زمین است که در ایالت یوتای آمریکا توسط انجمن حمایت از مریخ به اجرا درآمده است.
مرحله اول این برنامه در کانادا اجرا شده است، مرحله دوم هم در یوتای آمریکا و دو طرح دیگر به زودی در استرالیا و ایسلند به مرحله اجرا در خواهند آمد. در این ایستگاه‌های تحقیقاتی، سعی شده شرایط را تاحد ممکن به مریخ شبیه‌سازند، یعنی زمینی با یک لایه خاک سرخ، پوشیده شده با سنگ‌های صورتی و سفید…
رئیس دفتر مرکزی این طرح، «تونی ماشکتیلو» در رابطه با این طرح فضایی می‌گوید: «شبیهسازی کره مریخ بر روی زمین دو هدف اساسی دارد: اول، آماده‌سازی روحی و روانی اعضای گروه که قرار است به عنوان اولین انسان‌ها به مریخ پا بگذارند. پس باید آنها کاملاً به شرایط موجود در مریخ آشنا شوند، دوم، آمادگی تجهیزات علمی لازم، کسب مهارت‌های علمی و پی بردن به ضعف‌های تاسیساتی خودمان…»
ماشکتیلو می‌گوید: کانون اصلی هر کدام از این ایستگاه‌های تحقیقاتی محل سکونت آنهاست که شاید روزی پایه اصلی عملیات گروه باشد. دانشمندان ما هم شش نفر هستند که شامل زیست‌شناس، زمین‌شناس، روان‌شناس، دو مهندس فضایی و یک روزنامه‌نگار است.
- «جان داستی ساموس» 68 ساله، اهل آمریکا، سرگروه مهندسی گروه، افسر بازنشسته با بیش از 24 سال فعالیت در ناسا در «مونتانای» آمریکا است. او علت حضور خود را هم‌یاری با دیگر اعضای گروه برای آماده‌سازی رفتن به مریخ و هوشیار کردن دولت برای به دست گرفتن این پروژه می‌خواند.
- «جان کرافیلیس» 37 ساله، اهل آمریکا، ارشدگروه و یک حرفه‌ای از «ویرجینایی» آمریکاست و می‌گوید: «من اینجا هستم برای اینکه می‌خواهم مراحل پیشرفت این طرح عظیم را در طی این 3 سال مشاهده کنم».
- «آنا پکروس» زن 24 ساله فرانسوی، فرمانده اجرایی گروه می‌باشد. او یک دانشمند موشک‌شناسی از «روین» فرانسه است. وی درباره حضور خود می‌گوید : «من داوطلبانه به اینجا آمدم چون معتقدم این پروژه یک تلاش واقعی برای اجرای ماموریت اصلی به مریخ است».
- «ای کیس کریژوتری» 31 ساله، اهل مجارستان، زمین‌شناس گروه، دانشجوی دکترای زمین‌شناسی از بوداپست است. او ضمن کسب تجربه به گروه ملحق شده است.
- «یتا گرین مانی» زن 39 ساله، اهل استونیا، زیست‌شناس گروه و دانشجوی دکترای زمین‌شناسی از استونی است.
- «استیو جالیم»، 28 ساله، روزنامه‌نگار و ادیتورمجله فوکوس انگلستان که برای تهیه خبر و گزارش از مراحل این عملیات به این گروه پیوسته است.
اما بد نیست ادامه ماجرا را از زیان استیو جالیم که در مجله فوکوس نوشته بخوانیم:
«من یکی از اعضای گروه هستم. ما همگی برای علت‌های مختلفی اینجا هستیم ولی هدف اصلی که همانا سفر به مریخ است را دنبال می‌کنیم. دلگرمی ما در این مدت 2 هفته‌ای حضور جان داستی باتجربه بیش از 24 سال حضور در ناسا بود. او در پروژه‌های زیادی از جمله آپولو، اسکای لب و شاتل، همکاری داشته است. ما در این مدت تمرینات زیادی داشتیم از قبیل : لباس پوشیدن به همراه کلاه‌های مخصوص، بیرون رفتن برای انجام کار روی دستگاه‌های مختلف، طرز صحیح استفاده از آب، نگهداری از آب در مواقع ضروری، حمام چند دقیقه‌ای هر 4 تا 5 روزیک‌بار و…
البته هوای داخل لباس‌ها و محل سکونت کاملاً تنظیم نبودند و ما نیازمند استفاده از تونل فشار هوا از محل اقامت تا رصدخانه بودیم. ما همچنین از غذای معمولی به جای غذاهای فضایی استفاده می‌کردیم و این در صورتی بود که گروه‌های قبلی رژیم غذایی خاصی داشتند و این مشکل به خاطر مسائل مالی بود. ما سرمایه اندکی داشتیم و طبق آن برنامه‌ریزی کردیم».
استو جالیم در ادامه می‌گوید: «ما بیشتر ضروریات را خیلی سریع آموزش دیدیم ولی هنوز مدتی زمان نیاز داریم تا چیزهای بیشتری یاد بگیریم. مثلاً اینکه سیستم آب در مریخ چگونه کار می‌کند، سریع‌ترین راه لباس پوشیدن در مواقع ضروری، تنظیم کردن ماشین‌های زمینی و… چیست؟ اما بیش‌ترین فعالیت ما در این مدت که یکی از طاقت‌فرساترین کارها بود، انجام کارهای تحقیقاتی و انجام فعالیت‌های ماشینی اضافی(EVA) می‌باشد. ناگفته نماند که فعالیت‌های روزانه، مانند پخت و پز، رسیدگی‌های مهندسی، رسیدگی به گلخانه، نوشتن گزارش و… خیلی از وقت ما را پر می‌کرد.»
طراح اصلی او کسی جز دکتر «رابرت زوبرین»، مهندس هوا - فضا، آفریننده برنامه مسافرت به مریخ نیست. وی مدافع نظریه سفر به مریخ در پارلمان آمریکا، همچنین رئیس انجمن حمایت از مریخ است. وی این موسسه تحقیقاتی، اکتشافی فضایی را اداره می‌کند. او به فوکوس می‌گوید: «من و «دیوید بیکر» از سال 1995 این طرح را به دولت ارائه داده‌ایم. اما تاکنون هیچ گونه همکاری با ما نشده است. ما در انجمنی کاملاً خصوصی کار می‌کنیم که اعضای آن بدون هیچ چشم‌داشتی، خود را وقف پیشرفت و تسریع اکتشاف سیاره سرخ کرده‌اند.
انجمن ما دو هدف اساسی را دنبال می‌کند. اولین هدف ما کار بر روی سیستم‌های سیاسی، تحریک عقیده‌های سیاسی و سعی در متقاعد کردن سیاستمداران برای فراهم کردن امکانات رفتن به مریخ است. دومین هدف ما جمع‌آوری پول برای انجام این عملیات بزرگ می‌باشد که به راستی یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های مطرح شده است. اجرای چنین طرح بزرگی، میلیون‌ها دلار پول می‌خواهد و این با بودجه فعلی ما مغایرت دارد. ما حدود 90درصد از نیازهایمان در مریخ را یاد گرفته‌ایم و ده درصد باقی مانده تنها پول است.»
وی در ادامه می‌گوید: «انجمن ما از سال 1998 تاکنون یک میلیون دلار پول جمع‌آوری کرده که همگی صرف ماموریت یوتا شد. ما امیدواریم، برای مرحله بعدی اجرای طرح، یعنی ایجاد جاذبه مصنوعی، مطابق با جاذبه مریخ بر روی زمین پول بیشتری جمع کنیم، چون حدود ده میلیون دلار پول لازم داریم و همچنین برای اجرای طرح ماقبل پایانی، یعنی‌ساختن روبات خاصی برای فرستادن به مریخ به صد میلیون دلار پول احتیاج داریم. در حالی که امروزه در اکثر فیلم‌های هالیوود از رفتن به فضا و فیلم‌های تخیلی و امکانات «ناسا» سخن گفته می‌شود، اما برای شبیه کردن نور محیط اطرافمان به محیط مریخ مشکل داریم. این یک تجارت خاموش است ولی مسلماً اگر پای ما به مریخ برسد می‌توانیم میلیاردها دلار پول درآمد داشته باشیم.»
روبرین همچنین از اختصاص یک وب سایت مخصوص برای ثبت نام داوطلبان مسافرت به مریخ خبر داد. شما هم میتوانید با مراجعه به این وب سایت برای مشارکت در این طرح ثبت نام کنید. تنها شرطی که این پروژه برای انتخاب نفرات خود گذاشته است شرط ستنی است. افراد باید بین 18 تا 60 سال داشته باشند. برای انتخاب نفرات ملیت، نژاد و دیگر عوامل تاثیری ندارند. ولی فاکتورهای علمی نظیر مدرک دانشگاهی و انجام تحقیقاتی در این زمینه می‌تواند امتیاز مثبتی برای فرد باشد تا در این پروژه به کار گرفته شود. برای ثبت نام در این برنامه به آدرسhttp://www.marssociety.org/mdrs/mdrscfv.asp بروید و آمادگی خود را برای همکاری با آنان اعلام نمایید.
سفر به مریخ
راهی بدون جنجال و هیاهو که می‌تواند پای انسان را در ظرف کمتر از 10 سال به مریخ باز می‌کند.مرحله اول:
- این ماموریت با پرتاب یک موشک بدون‌سرنشین به مریخ آغاز می‌شود.
- نشستن موشک در محل مخصوص مورد نظر در سطح مریخ
- موشک شروع به سوخت‌گیری می‌کند. این وسیله دی‌اکسید کربن جو مریخ را با شش تن هیدورژن مایع که به همراه دارد ترکیب می‌کند و در ظرف مدت شش ماه با این عملیات بیش از 108 تن اکسیژن و گاز متان به ما تحویل می‌دهد.
مرحله دوم:
- اگر همه چیز طبق برنامه خوب پیش رود این مرحله با پرتاب موشکی حامل یک گروه 4 نفری و محل اقامت آنها به مریخ آغاز می‌شود.
- افراد گروه به سوی مریخ پیش می‌روند که یک سیستم محیطی، آب و اکسیژن به همراه دارند.
- دستگاه‌ها در مدار مریخ قرار می‌گیرند و بعد اتاقک مخصوص به طرف سطح مریخ رها می‌شود.
- اگر همه چیز خوب پیش رود، خلبان گروه، اتاقک را دقیقاً کنار موشک پرتاب شده در مرحله اول فرود می‌آورد.
- اگر اتاقک در جایی دورتر فرود آید، دومین موشک، کنار اتاقک فرود می‌آید.
- بعد از 500 روز ماندن در مریخ، گروه برای سفر بازگشت آماده می‌شوند.
- شش ماه بعد موشک «بازگشت به زمین» به محل‌های پیش‌بینی شده می‌رسد هیئت اعزامی به اتاقک‌های مخصوص در فاصله 800 کیلومتری زمین انتقال پیدا می‌کنند تا به زمین آورده شوند.
شما میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این پروژه به وب سایت رسمی این انجمن به آدرس http://www.marssociety.org/MDRS بروید تا در جریان آخرین خبرها و پژوهش‌های آنها قرار بگیرید. همچنین میتوانید با مراجعه به آدرس http://www.freemars.org/mdrscam به طور مستقیم عکس‌هایی که از محل این ماموریت در صحرای یوتا بر روی اینترنت گذاشته می‌شود را مشاهده کنید.
نویسنده : علیرضا سرمدی
