تبیان، دستیار زندگی

نمی رسم به قرار!

منتظر نباش

سال هاست که از قرار رفته ام ...

گرچه آهو نیستم ، اما پر از دلتنگی ام

ضامن چشمان آهوها

به دادم می رسی؟

کوتاه بیا

عمرم به نیامدنت 

قد نمی دهد...

" تا طلوع "

جای تو خالیست
در تنهایی هایی که مرا
تا عمیق ترین دره های بی قراری می کشانند

کیف پولم را گم می کنم

گوشی ام را جا می گذارم

و عجیب که

تو را

-که نیستی-

می برم با خودم

در جیبم

در کیفم

در دلم

یارای دوری ام نیست

- حتا

به اندازه ی ِ سهم لبی که بر گیلاس به جا نهاده ای-

از چشمانت!

دوست دارم دستانم

کنار دستانت باشند

چونان خانه ی ِ مخروبه ای که

با حسرت

به قصر ِ کناری اش

زل می زند...

به دریچه ی ِ دلم

قفلت کرده ام

و همه ی ِ کلیدها را

به دریا ریخته ام...