تبیان، دستیار زندگی
چون بشر در این دوره ساختن ابزار و آلات سنگی را یاد گرفته است این دوره را عصر حجر می خوانند و اوائل عصر حجر را که دورانی بسیار کهن بوده «عصر حجر قدیم » نام نهاده اند. ...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دوران عصر حجر چگونه بود؟

دوران عصر حجر چگونه بود؟

در زمان های پیش از تاریخ قبل از این که انسان بتواند بنویسد، دورانی بوده است که به « عصر حجر» معروف است. انسان حداقل مدت 500.000 سال است که در روی زمین زندگی میکند، ولی تقریباً تا 5000 سال پیش نوشتن را شروع نکرد بنابراین دوران ما قبل تاریخ بسیار طولانی بوده است.

چون بشر در این دوره ساختن ابزار و آلات سنگی را یاد گرفته است این دوره را عصر حجر می خوانند و اوایل عصر حجر را که دورانی بسیار کهن بوده «عصر حجر قدیم » نام نهاده اند.

اولین ابزار سنگی که بشر ساخته محتملاً سنگ بزرگی بوده که تمام اطراف آن را با وسیله ای تیز کرده بوده است. دانشمندان این وسیله را اصطلاحاً تبر محکم می گویند. همچنین تکه سنگ هایی که در اثر خرد کردن سنگ ها بدست می آمده ،به عنوان ابزار مورد استفاده قرار می گرفته است. تیشه دستی و پاره سنگ های تیز تنها ابزار انسان های عصر حجر بوده که هزاران سال از آن ها استفاده می نموده اند.
بعداً، در عصر یخبندان انسان هایی در اروپا زندگی می کرده اند که دانشمندان آن ها را نئاندرتال می نامند. این دسته از انسان هایی که در دوران پیش تر آن ها زندگی می کرده اند، ابزار بهتری داشته و به طور دسته جمعی هم شکار می کردند.

پس از نئاندرتال ها، انسان های کروماگنون که مردمی پیشرفته تر بودند آمده اند. آن ها انواع ابزار و آلات را مانند نوک نیزه، نیزه بلند، آلت تراش و چاقو دارا بوده و همچنین از راه شکار زندگی می کردند.

از این رو عصر حجر به سه دوره  تقسیم می شود: پارینه سنگی،میان سنگین، نوسنگی. دوره پارینه سنگی در حقیقت با ظهور انسان های اولیه آغاز شد. انسان های اولیه همگی شکارچی بودند.

قدیمی ترین وسایل متعلق به دوره پارینه سنگی حدود ۲۵۰۰۰۰۰ سال قدمت دارند. عهد چهارم زمین شناسی در حدود ۲۵۰۰۰۰۰ سال پیش آغاز شد و تا ۱۰۰۰۰ سال گذشته ادامه داشت. در طول دومین مرحله از دوره پارینه سنگی انسان هنر نقاشی روی دیواره غار و همچنین سنگ تراشی را هم آموختند.

غارهایی که انسان های پارینه سنگی 200 تا 300 هزار سال پیش انتخاب می کردند در ورودی خاصی داشت و رو به شرق قرار داشت تا هم از گرمای آفتاب استفاده کنند و هم در فصل زمستان آثار یخبندان به داخل غار نفوذ پیدا نکند.

در حدود 6000 سال قبل از میلاد، تحول شگرفی در روش زندگی بشر پدید آمد. بدین معنی که او کشت و پرورش محصولات را آموخت. این دوره را آغاز نئولیتیک یا« عصر حجر جدید» دانسته اند.

در این دوره، او از حیوانات بعنوان منبع غذایی و از پوست آن ها برای لباس استفاده می کرد. او دسته هائی از حیوانات نگهداری می کرد، خانه می ساخت و به زودی هم شروع به ساختن چیزهای تازه ای کرد که در طبیعت یافت نمی شد.

خاک رس را قالب گیری کرده و به بشقاب و ظرف تبدیل نمودند. وقتی که آن را می پختند، می توانستند در این گونه ظروف پخت و پز نمایند. از پشم و کتان نخ تهیه می کردند.

عصر نوسنگی با رشد کشاورزی و آبیاری همراه است. چرا که در عصر نوسنگی دما و بارندگی برای کشاورزی مناسب می شود. عصر نوسنگی در ایران از حدود 8000 پیش از میلاد آغاز شد و حدود 5500 پیش از میلاد به پایان رسید. مشخصه این عصر در ایران رشد سکونت گاه های کوچکی است که در آن ها 50-100 نفر ساکن می شوند.

این افراد یا در خانه های ساخته شده از آجر نپخته و یا چادر و یا سرپناه هایی از علف زندگی می کردند. حفاری های بیشتری برای شناخت تفاوت طبقات، شکل معابد و دیگر سازه های خاص آن زمان مورد نیاز است.

تا این که زمانی که این انسان ها، شروع به کار و زندگی دسته جمعی کردند، ابتدا دهات و سپس شهرهایی به وجود آمدند و این سرآغاز همان چیزی بوده است که امروزه « تمدن» نامیده می شود.

koodak@tebyan.com

تهیه: سید علی نوایی

تنظیم: مرجان سلیمانیان

شبکه کودک و نوجوان تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.