گیج سوخت
به منظور اندازه گیری و تعیین مقدار سوخت موجود درون باک، نیاز به یک سیستم اندازه گیری در داخل باک و یک نشانگر عقربه ای و یا دیجیتالی بر روی پانل جلو داشبورد داریم.
در بسیاری از اوقات، یک شناور درون باک سوخت وجود دارد که بر روی سطح سوخت قرار گرفته و با کم و زیاد شدن مقدار سوخت درون باک، امکان پایین و بالا رفتن دارد. این شناور توسط یک بازو به یک رئوستا (مقاومت متغیر) متصل گردیده است. به طوریکه حرکت شناور در اثر بالا و پایین رفتن سطح سوخت، از طریق بازو به رئوستا منتقل گردیده و باعث افزایش و یا کاهش این مقاومت الکتریکی می گردد.
برای نشانگر گیج سوخت، یک جریان الکتریکی از باتری وارد این رئوستا شده و سپس به یک بوبین می رسد. این جریان الکتریکی با عبور از سیم پیچ های بوبین، باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی می شود. همین میدان مغناطیسی، محرک عقربه نشانگر گیج سوخت می باشد.
به طوری که هر چقدر سطح سوخت بالاتر باشد، شناور نیز بالاتر آمده و مقاومت الکتریکی رئوستا را کاهش می دهد. در نتیجه جریان الکتریکی بیشتری می تواند از رئوستا عبور نماید و میدان مغناطیسی تولید شده در بوبین نیز قوی تر خواهد بود.
بنابراین عقربه گیج سوخت، مقدار بیشتری را نشان خواهد داد. به این وسیله اندازه گیری، ترمیستور گفته می شود.
ترمیستور وظیفه دارد که در هنگام تمام شدن سوخت، چراغ اخطار مربوطه را روشن نماید. در ضمن لازم به ذکر است که در ترمیستور با افزایش درجه حرارت، مقاومت الکتریکی آن کاهش می یابد.
گاهی اوقات نیز در خودروهایی که مجهز به سیستم های الکترونیکی می باشند، درون باک از سنسورهای تعیین سطح سوخت و بر روی پانل داشبورد از نشانگرهای دیجیتالی استفاده می شود.
مرکز یادگیری سایت تبیان - تنظیم: مریم فروزان کیا
