بانویی که غبار خستگی پنجاه ساله بر سیمایش نشسته بود، جانب پیکری خرامید که آن را می‌شناخت، پیکری که بند دلش به او بسته بود و با او نفس می‌کشید... و اینک پاره های تنی در کوبه های سمّ اسبان...