او جنس مخالفش را می خواهد
تمایل به ایجاد روابط دوستی یک نوع هنجار است اما بدون مدیریت صحیح، می تواند به صورت یک نوع ناهنجاری بروز کند.
نیاز به جنس مخالف در بیشتر افراد یک پدیده ذاتی تلقی می‌شود اما باید نوجوانان و جوانان در ایجاد این ارتباطات دقت کافی داشته باشند.
وجود صمیمیت در بین خانواده‌ها بسیار مهم است و در صورتی که اعضای خانواده با یکدیگر صمیمی باشند روابط دوستی اعضا، کنترل و مدیریت می‌شود و مشکلات بعدی این‌گونه روابط به حداقل خود می رسد در حالی که بسیاری از جوانان ارتباطات دوستی خود را از خانواده پنهان می‌کنند. این امر می‌تواند به واکنش‌های خانواده یا ویژگی‌های خود این جوانان مربوط باشد.
در حال حاضر دختران و پسران نوجوان به دلیل آماده نبودن بستر خانواده، هنگام دوستی با جنس مخالف وقایع را از خانواده خود پنهان می کنند و در زمان برخورد با مشکلات پیش آمده از دوستان هم سن خود به عنوان مشاور استفاده می کنند که این امر می تواند موجب بروز مشکل شود چرا که دوستان هم سن و سال نوجوان، معمولا نمی‌توانند مشاور خوبی باشند.
شناخت افراد از یکدیگر در زندگی مشترک یکی از امور مهمی است که در زندگی‌های سنتی جایگاه کمی دارد چرا که دوران نامزدی که دوران شناخت طرف مقابل است بسیار کوتاه مدت بوده و دوران عقد نیز به دلیل مراسم و پیچیدگی‌های آداب و رسومش فرایند شناخت افراد از یکدیگر را مختل می‌کند در حالی که بسیاری از زن و شوهرها در زندگی مشترک به دلیل عدم شناخت از اخلاق و رفتار یکدیگر دچار مشکل بزرگی می‌شوند.
بهترین دوران شناخت جنس مخالف از یکدیگر بین سنین نوجوانی تا 25 سالگی است.
در جامعه ما پسران در ارتباطات دوستی بیشتر به دنبال رفع نیازهای جنسی بوده در حالی که دختران به دنبال ارضای احساسات و عواطف خود هستند که این تفاوت گاهی طرفین را وادار به بروز رفتارهایی می کند که هیچ تمایل درونی به آن ندارند و در نتیجه قادر نخواهند بود با تبعاتش مواجه شوند.
دختران به دلیل نیاز عاطفی به پسران ممکن است تن به کاری بدهند که پس از گذشت زمان، زندگی آنها را بسیار تحت تاثیر قرار دهد.
در بسیاری از این موارد پس از به هم خوردن رابطه، دختران به شدت دچار عوارض روانی افسردگی، کاهش عزت نفس، بی اعتمادی به روابط و افت تحصیلی می شوند و گاهی اقدام به کارهایی بسیار جبران ناپذیر مانند خودکشی می‌کنند. برخی با تن دادن به ازدواج‌های اجباری حاصل این روابط، یک عمر را در تردید و بی میلی سپری خواهند کرد.
والدین باید میزان توانایی ابراز احساسات و اندیشه‌های درونی خود را در بستر خانواده بسنجند، همچنین این بستر را برای برون ریزی‌های هرچه بیشتر اعضاء فراهم کنند و توانایی خود را فارغ از نگاه‌های احساسی یا سنتی یا اقتدارگرایانه بالا ببرند و به فرزندانشان اجازه بیان نیازهای طبیعی‌شان را بدهند.
خانواده‌ها می‌توانند یک روز مشخص را به عنوان روز درد و دل برای ابراز احساسات، خواسته‌ها و عواطف یکدیگر تعیین کنند و در این روز تمام اعضای خانواده ناگفته‌های یک هفته خود را نزد یکدیگر اعتراف کنند.
در صورتی که نوجوانان و جوانان، نیاز خود را به خانواده‌ها مطرح کنند بسیاری از مشکلات، بهتر مدیریت خواهد شد به شرط
برای اصلاح این امور نیاز به یک فرهنگ سازی است؛ این نوع فرهنگ سازی زمان بر بوده و باید تمامی افراد در راستای تغییر نگرش‌ها قدم بردارند.
نیاز به خوردن و خوابیدن یک نیاز طبیعی است و بیان این گونه نیازها در جامعه ما هیچ گونه مشکلی ندارد اما باید از خود بپرسیم چرا نیاز طبیعی جنسی به شکل یک تابو درآمده است و گفتگوی شفاف در این زمینه تقبیح شده است در حالی که این مطرح نکردن‌ها موجب ایجاد مشکلاتی در جامعه می‌شود که اثرات منفی و مخرب تری را به همراه خواهد داشت.
نادیده گرفتن امیال احساسی و جنسی می‌تواند در جامعه، افرادی با روحیه پنهان و فریب کار به بار آورد؛ برخی افراد به جای مواجهه با واقعیات زندگی بشری در پی پوشاندن آن هستند و به جای حل مسئله به پاک کردن صورت مسئله می‌پردازند.
باید تمامی افراد جامعه آگاه باشند چرا که راه حل رفع نیازها نسبت به گذشته متفاوت شده است و نگاه به بشر به عنوان موجودی دارای کرامت مشی ما را در تمامی جهان دستخوش تغییر قرار داده است و برخی از پاسخ های قدیمی و متعصبانه دیگر جوابگوی نیاز امروزی نیستند.
تمامی افراد جامعه باید خود را برای نگرش‌های صحیح و به جا آماده کنند و فضایی مشارکتی و صمیمانه را برای یکدیگر فراهم کنند.
البته منظور ما این نیست که ارتباط با جنس مخالف عادی شده و فرزندان به راحتی و بدون رعایت اصول اخلاقی در این مورد با والدین شان گفتگو کنند بلکه در صورتیکه نتوانستند بر میلشان غلبه کنند و گرفتار ارتباطی اینچنینی دند ، بتوانند با یکی از والدین در میان بگذارند و یا اگر احساس می کنند نیاز به جنس مخالف در آنها آنقدر شدید است که این امکان وجود دارد از حدود تعریف شده ی شرع و عرف پا را فراتر بگذارند، به والدین شان بگویند و از آن ها هم کمک بگیرند تا زمانی که امکان ازدواج فراهم گردد.
منبع : سایت جهان – با تغییرات
مطالب مرتبط :
