اختلالات شخصیتی می توانند خیلی آرام و زیر پوستی زندگی شما را نابود کنند. این اختلالات گاهی در فرد مقابل آنقدرها عیان نیست که بتوانید فوری آن را تشخیص دهید. بنابراین وقتی زیر یک سقف می روید، کم کم می فهمید چیزی غیرعادی در زندگی تان وجود دارد که اوضاع را برایتان دشوار کرده است.
همسران وابسته
یکی از این اختلالات، اختلال شخصیت وابسته است. شخصیتی که نفس شما را بند می آورد و احساس می کنید در زندگی با او، هیچ فضایی برای نفس کشیدن ندارید.
چه کسانی وابسته اند؟
شخصیت های وابسته، خود را ضعیف، تهی و حقیر می دانند، اعتماد به نفسشان بسیار پایین است، هر کاری می کنند تا محبوبیت به دست آورند حتی اگر تحقیر شوند، باز برای کسب تایید و رضایت طرف مقابل خود کوتاه نمی نشینند. شخصیت وابسته بدون یاری دیگران قادر به ادامه زندگی نیست. مرتب از دیگران نظرخواهی می کنند و از تنهایی رنج می برند. همیشه منتظرند کسی به پشتیبانی و حمایت از آنها بیاید و نگرانند مبادا مراقبت دیگران را از دست بدهند، آنها را عصبانی کنند یا تنها بمانند. این بیماری شایع ترین بیماری شخصیتی در مراجعان به کلینیک های روان درمانی است.
شخصیت های وابسته، برای خودشان حق اظهار نظر، تصمیم گیری و عمل قائل نیستند. آنها برای کسب محبت و حمایت دیگران به اقدامات افراطی دست می زنند. وابسته ها بسیار در معرض افسردگی و بیماری های اضطرابی هستند.
خصوصیات این افراد، در راهنمای تشخیصی بیماری های روانی این طور آمده است:
۱- نیاز فراگیر و مفرط به حمایت شدن که به رفتار سلطه پذیری، وابستگی و ترس از جدایی منجر می شود.
۲- بدون راهنمایی و اطمینان بخشی مفرط دیگران در تصمیم گیری های روزمره دچار مشکل می شود.
۳- نیاز دارد که دیگران مسئولیت بیشتری در زمینه های مهم زندگی او بپذیرند.
۴- برای کسب محبت و حمایت دیگران افراط می کند، تا جایی که داوطلبِ انجام کارهایی می شود که ناخوشایند هستند.
۵- در مواقع تنهایی به دلیل ترس زیاد از ناتوانی برای مراقبت از خود احساس ناراحتی یا درماندگی می کند.
۶ – در زمانی که یک رابطه صمیمانه قطع می شود مصرانه برای ایجاد رابطه دیگران به عنوان منبع مراقبت و حمایت به جستجو می پردازد.
با آنها چه کنیم؟
بگذارید همین جا آب پاکی را روی دستتان بریزیم. زندگی با اشخاص وابسته بسیار طاقت فرسا است. حتی اگر بتوانید یکی دو سال آنها را تاب بیاورید، بالاخره روزی می رسد که از وابستگی و آویزان بودن آنها خسته شوید و تصمیم بگیرید زندگی مستقل تان را ادامه دهید.
اگر اصرار دارید با چنین شخصیتی ازدواج کنید، اول به فکر درمانشان باشید. سعی کنید آنها را سوق دهید به این سمت که با یک مشاور صحبت کنند و با رفتاردرمانی، شناخت درمانی و دارو درمانی وابستگی خود را کم کرده و توانایی استقلال و تصمیم گیری پیدا کند. اگر با همچین شخصیتی زندگی می کنید، سعی کنید کمکش کنید و به او اعتماد به نفس تصمیم گیری بدهید. تشویقش کنید و با روی باز از رفتارهای مستقل او استقبال کنید.
