تبیان، دستیار زندگی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پدر معنوی ژان وال ژان که بود؟!

ویکتور هوگو

باشگاه کاربران: ویکتور هوگوی فرانسوی خالق بینوایان را ما ایرانیان همگی می‏شناسیم؛ به خصوص ما نسل سومی‏ها! چون تلویزیون دهه‏های شصت و هفتاد، هروقت برنامه کم می‏آورد و به اصطلاح رسانه‏ای‏ها، آنتن خالی می‏شد، مرتب کارتون‏ها و فیلم‏های ساخته شده بر اساس رمان بینوایان را کار می‏کرد تا مخاطب با شاهکارهای کلاسیک ادبیات جهان "خیلی" آشنا بشود! به حدی که اصطلاحاتی مانند "کوزت" یا "ژان‏وال‏ژان" برای افراد بدبخت یا فضول و بدپیله "علم" شده بود و آنها را در مدرسه به یکدیگر نسبت می‏دادیم! ، می‏خواهیم در این نوشته کوتاه ارسال شده توسط جناب troy67 شما را با اندیشه‏های ویکتور هوگو خالق این نوول محبوب در دنیا، بیشتر آشنا کنیم:

همه جا شادمانی قشر نازکی است که روی رنج و بیچارگی کشیده اند

ویکتور هوگو شاعر، درام‏نویس و داستان‏نویس فرانسوی در 26 فوریه 1802 در شهر بزانسون متولد شد. پدرش از ژنرال‏های زمان ناپلئون بود. هوگو چون به دنیا آمد، طفلی بی‏اندازه ضعیف بود و کمتر امید می‏رفت که زنده بماند.

در کودکی او را به ایتالیا و اسپانیا بردند و هنوز چندان سنی از او نگذشته بود که نخستین کتاب شعر خود را منتشر کرد.

آثار عمده شعر او عبارتند از: شرقیات، برگ‏های پاییز، سرودهای سپیده‏دم. بزرگ‏ترین داستان‏های او نیز عبارتند از: گوژپشت نوتردام، بینوایان و کارگران دریا.

هوگو در 22 می 1885 درگذشت. گفته شده است در آن لحظه چنان حالت ملکوتی و آرامی به خود گرفته بود که هر بیننده‏ای را مجذوب خود می‏ساخت. این عبارات کوتاه از اوست:

- جوان، خدای حاضر در انسان است.

- آنچه ملتی متمدن را از ملتی دور از تمدن تمیز می‏دهد، چند عامل است که فرهنگ و دانش در رأس آنها قرار دارند.

- امید در زندگانی بشر همانقدر اهمیت دارد که بال برای پرندگان.

- یک زن کامل کسی است که بداند چگونه فرمان‏روایی کند.

- در هر ملت چراغی است که به عموم افراد نور امید می‏دهد و آن، معلم است.

- یک پرنده کوچک که زیر برگ‏ها نغمه‏سرایی می‏کند، برای اثبات خدا کافی است.

- نمی‏دانید تا چه حد اعتماد به نفس باعث اعتماد به هر چیز دیگر می‏شود.

- آینده کودکان بستگی به تربیت کودکان دارد.

- وقتی که کیسه خالی شد، دل پر می‏شود.

- آنان که نمی‏توانند خود را اداره کنند، ناچار از اطاعت دیگرانند.

- از کوچکی میل داشتم بزرگ باشم.

- مردم فاقد نیرو نیستند، فقط فاقد اراده‏اند.

- الماس را جز در قعر زمین نمی‏توان پیدا کرد و حقایق را جز در اعماق فکر نمی‏توان یافت.

- بدبختی، مربی استعداد است.

- مرگ مهم نیست؛ خوشبخت نبودن مهم‏ترین چیزهاست.

- کینه و تنفر را به کسانی واگذار کنید که نمی‏توانند دوست بدارند.

- هدف هنر امروز، زندگی است نه زیبایی.

- دانشمند کسی است که بکوشد درد و رنج خود را بکاهد.

- بوسه دزدانه، شیرین‏ترین بوسه‏هاست.


باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: troy67