1-Fizze, Kuran ile Konuşan Kadın

Bu kıssa Hüzünler Evi adlı kitapta gelmiştir. O kitapta şöyle gelmiştir:

Ebulkasım Guşayri kitabında şöyle nakleder: “Hz. Zehra’nın (s.a) hizmetçisi Fizze hac kafilesinden geri kalmış ve yalnız başına ıssız çölde ne yapacağını şaşırmıştı.

Yine kervandan geri kalan Abdullah Mübarek adındaki şahıs olayı şöyle anlatıyor: “Çölde tek başına yalnız bir kadın gördüm. Ben deveye binmiştim, yanına yaklaştım ve ona sorular sordum. Sorduğum her soruya Kuran’ı Kerim’den ayetler okuyarak cevap veriyordu.

Ona kim olduğunu sordum. Kadın: “Şimdilik sen onlardan yüz çevir ve size selam olsun de. Yakında bilecekler!”‌  dedi.

Abdullah: “Ona selam verdim ve burada ne yapıyorsun?”‌ diye sordum.”‌

Kadın: “Allah kimi de hidayet ederse, artık onu saptıracak yoktur.”‌  Ayetini okuyunca yolunu kaybettiğini anladım.

Abdullah: “İnsanlardan mısın yoksa cinlerden misin?”‌ diye sordum.

Kadın:

Abdullah: “Nereden geliyorsun?”‌ diye sordum.

Kadın: “Sanki onlara pek uzak bir yerden nida edilmede”‌

Bu ayeti okuyunca da uzak bir yerden geldiğini anladım.

Abdullah: “Peki nereye gidiyorsun?”‌ diye ordum.”‌

Kadın:”‌İnsanlardan, oraya gitmeye gücü yetene, Allah için gidip o evi ziyaret ederek haccetmesi farzdır.”‌ Ayetini okudu. Anladım ki hac ziyaretine gidiyor.

Abdullah:”‌Kafileden ne zaman geriye kaldın?”‌ diye sordum.

Kadın: “Andolsun biz, gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde yarattık.”‌

Bu ayeti okyunca kafileden altı gün önce ayrı düştüğünü anladım.

Abdullah: “Yemeğe ihtiyacın var mı?”‌ diye sordum.

Kadın: “Biz onları (peygamberleri), yemek yemez birer (cansız) ceset olarak yaratmadık.”‌  Ayetini okuyunca aç olduğunu anladım.

Abdullah: “Acele et ve çabuk gel!”‌ dedim

Kadın: “Allah her şahsı, ancak gücünün yettiği ölçüde mükellef kılar.”‌  Ayetini okudu. Yorgun olduğunu ve yürüyecek gücünün kalmadığını anladım.

Ümm-ü Selim

Ümmül-Benin

NESİBE

Ümm-ü Selim’in İbretli Öyküsü