محمد مردی بود که از میان مردمی بت پرست با اراده آهنین برخاست و آنان را به یگانه پرستی دعوت کرد و در دلهای ایشان جاودانی روح و روان را بکاشت. بنابراین او را نه تنها باید در ردیف مردان بزرگ و برجسته تاریخ شمرد بلکه سزاوار است که به پیامبری او اعتراف کنیم و از دل وجان بگوییم که او پیامبر خدا بوده است.

عقل محمد(ص) از عقول بزرگ و بى‏مانندى بود که زمانه کمتر آنها را به‏وجود مى‏آورد و با همان عقل بزرگ بود که محمد (ص) از امور، اطلاع کامل داشت و با یک نظر سطحى، به کنه امور پى مى‏برد و تشخیص مى‏داد. در معاملات خصوصى، گذشت، عدل و انصاف بى‏نظیرى داشت و با دوست و آشنا، فقیر و غنى و ضعیف و قوى، با مساوات رفتار مى‏کرد.

عقیده شخصى من این است که حضرت محمد(ص) در میان مشاهیرعالم بزرگ ترین انسانى است که با یک مرام عالى تمام هم خود را مصروف این داشت که شرک و بت پرستى را از ریشه منهدم ساخته و به جاى آن افکار بلند اسلام را برقرار سازد و او خدمت وافر و نمایانى که از این راه به نوع بشر نموده خدمتى است که من آن را ستایش نموده و سر تعظیم فرود مى آورم.

----------

ـ مقدمه تاریخ ایران ج 1 ، ص

با ظهور حضرت محمد(ص) پرده نفوذ ناپذیر ظلمت آن عهد ناگهان کنار زده شد و مردم جزیره العرب، اساس محکم سنن تاریخى پیدا کردند.

ــــــــــــــ

- تاریخ ترجمه قرآن در جهان: 40.

مذهبی که پیامبراسلام تبلیغ می کرد بواسطه سادگی و راستی و درستی آن و دارا بودن طعم دموکراسی و برابری، مورد استقبال توده های کشور های مجاور ش

بزرگترین نویسندۀ انگلستان بعد از شکسپیر. افکار بلند او در زمینۀ مذهب- علم- اقتصاد- خانواده و هنر اثر عمیقی بر روی مخاطبین خود داشته¬است. امواج خروشان افکار او در جوامع غربی منجر به روشنگری افکار عمومی مردم
می¬گردید. او در رابطه با شخصیت والای پیامبر بزرگ اسلام چنین می¬گوید: «من همیشه نسبت به دین محمد(ص) بواسطۀ خاصیت زنده¬بودن شگفت¬آورش نهایت احترام را داشته¬ام، به نظر من اسلام تنها دینی است که دارای آنچنان خاصیتی است که می¬تواند تغییرات گوناگون را به خود جذب کند و خود را با اشکال و صور هر عصر منطبق سازد. من دربارۀ دین حضرت محمد(ص) چنین پیش¬بینی کرده¬ام که کیش او برای فردای اروپا قابل قبول خواهد بود. همان¬طوری که در اروپای امروز هم پذیرش آن آغاز شده¬است. من معتقدم که اگر مردی مانند پیامبر اسلام فرمانروایی مطلق جهان عصر جدید را احراز کند طوری در حل مسائل و مشکلات جهان توفیق خواهد یافت که صلح و سعادتی را که بشر بشدت احتیاج دارد برای او تأمین خواهد کرد».

دشمنان اگر به نظر حقیقت بنگرند خواهند فهمید در نفس این مرد بزرگ افکارى فوق طمع و دنیوى و جاه و سلطنت بوده است.

لئو تولستوى ( 1910 ـ 1828 ) نویسنده مشهور روسى در کتاب خود به نام محمد(ص) مى گوید: جاى هیچگونه شبهه و تردید نیست که پیامبر اسلام از بزرگان مصلحین دنیااست، آن هم مصلحى که به جامعه بشریت خدمات شایانى کرده است. و این فخر و مباهات براى او بس است که یک ملت خون ریز و وحشى را از چنگال اهریمنان عادات زشت و شنیع برهانید و راه ترقى را بر روى آنان بازکرد و حال آن که هر مرد عادى نمى تواند به چنین کار شگرفى اقدام کند و نتیجه بگیرد.
بنابر این شخص شخیص پیامبر اسلام، سزاوار همه گونه احترام و اکرام مى باشد شریعت پیامبر اسلام به علت توافق آن باعقل و حکمت در آینده عالم گیر خواهد شد.

منجم، ریاضیدان بسیار معروف فرانسوی قرن 18 و 19 میلادی می­باشد که نظریات او تحولات بزرگی در نجوم ایجاد کرده یکی از محققین غربی است که در مورد دین مبین اسلام چنین اظهار نظر نموده­است.
«گرچه ما به ادیان آسمانی عقیده نداریم ولی آئین حضرت محمد(ص) و تعالیم او دو نمونۀ اجتماعی برای زندگی بشریت است بنابراین اعتراف  می­کنیم که ظهور دین او و احکام خردمندانه­اش بزرگ و با ارزش می­باشد و به همین جهت از پذیرش تعالیم حضرت محمد بی­نیاز نیستیم».
----------------

(مجلۀ مکتب اسلام اردیبهشت 52 صفحۀ 69)

یکی از بزرگترین و پر نفوذترین فلاسفۀ قرن 19 و آلمانی الاصل در کتاب زندگانی محمد نوشتۀ توماس کارلایل صفحۀ 48 می¬گوید:«اسلامیت طرح خیلی جدید و در عین حال طرح غیر مخدوش و بسیار عالی توحید می¬باشد».

آن بزرگوار ولادت پیامبر(ص) را ولادت خیرات و برکات و کوبیدن‏ظلم و خاموش شدن بتکده‏ها و آتشکده‏ها مى‏شمارد. و گسترش توحید وعدل در عالم را به واسطه پیامبر(ص) مى‏داند.
امام در باره منزلت اجتماعى پیامبر(ص) مى‏فرماید: ایشان ازمیان مستضعفان برخاست و از طبقه سه، و از توده بود. ایشان شبانى کرده بود، ولى به سبب لیاقت ذاتى که داشت، خداونداو را انتخاب کرد.
در نگاه امام راحل(ره)، پیامبر(ص) عابدى مقید به نماز،خیرخواه مردم، فروتن و خوش اخلاق و زاهد بود:
به قدرى ریاضت کشید و قیام براى حق کرد که قدمهایش ورم کرد واز سوى خدا آیه (ماانزلنا علیک القرآن لتشقى) نازل گشت. جبرئیل کلید خزائن ارض را براى ایشان آورد، ولى آن حضرت تواضع‏کرد و فقر را فخر خود دانست.
از بعضى زنهاى رسول خدا نقل شده است: رسول الله(ص) با ما صحبت‏مى‏کرد و ما با او صحبت مى‏کردیم چون وقت نماز مى‏شد، گویى او مارا نمى‏شناخت و ما او را نمى‏شناختیم; زیرا به خدا اشتغال پیدامى‏کرد. ایشان وقتى کفار را ملاحظه مى‏کرد مسلمان نمى‏شوند، غصه مى‏خورد.
مى‏خواست همه به عالم نور برسند و مبعوث شده بود براى این که‏هیاهوهایى را که در دنیا براى رسیدن به قدرت هست، از بین ببردو خدا خواهى در مردم ایجاد کند.
پیغمبر اکرم خدمتگزار مردم بود. با آن که مقامش آن گونه بود،ولى خدمتگزار بود و خدمت مى‏کرد. پیغمبر اکرم، که شخص اول وبنیانگذار اسلام و هدایت مردم بود، آیا هیچ وقت‏سلطه‏جو بود؟ باهمین اشخاصى که رفقایش بودند، همه باهم دور هم مى‏نشستند. سیاه‏و سفید مطرح نبود.
از طریق عامه منقول است که پیغمبرخدا(ص) وقتى غضب مى‏فرمود اگرایستاده بود، مى‏نشست; و اگر نشسته بود، به پشت مى‏خوابید، غضبش‏ساکن مى‏شد. در صورتى که محارم الهى هتک مى‏شد، یارى مى‏جست وفقط براى خدا غضب مى‏نمود.
امام شیوه امامان‏علیهم السلام و اولیاى خدا و انبیا را حسن‏معاشرت و رفتار انسانى و الهى مى‏داند و مى‏فرماید: آنها خود راخدمتگزار مردم مى‏دیدند و کارهایى را که باید انجام دهند، باحسن رفتار انجام مى‏دادند.