تحلیل و بررسی شاخص NFP وتاثیر بربازار مالی
تعداد افراد استخدام شده در بخش غیر کشاورزی (Non-Farm EmploymentChange)
نرخ بیکاری در ماه آگوست (UnemploymentRate)
مشخصات
پیش بینی :کاهش 70 هزار نفری تعداد افراد استخدام شده؛ نرخ بیکاری 5.7 درصد
اجماع بازار: کاهش 75 هزار نفری تعداد افراد استخدام شده؛ نرخ بیکاری 5.7 درصد
خلاصه
گزارش وضعیت استخدام، در واقع دو گزارش مجزا است که از نتیجۀ دو تحقیق جداگانه حاصل شده اند. "تحقیق خانوار"، تحقیقی از حدود 60000 خانوار است. نرخ بیکاری از نتیجۀ این تحقیق به دست می آید. "تحقیق گروه کارکنان"، تحقیقی از 375000 بنگاه اقتصادی است. ارقام تعداد افراد استخدام شده در بخش غیر کشاورزی؛ میانگین ساعت کار در هفته؛ و میزان درآمد ساعتی از نتیجۀ این تحقیق حاصل میشود. هر دو تحقیق دورۀ پرداخت را پوشش میدهند که شامل دوازدهم هر ماه میشود.
هر دو این گزارشات سطوح استخدام را می سنجند و فقط این کار را از زوایای مختلفی انجام میدهند. به دلیل اندازۀ بسیار متفاوت در جامعۀ آماری این دو تحقیق (تحقیق گروه کارکنان بنگاه های اقتصادی بیشتری را مورد بررسی قرار میدهد و باید توجه داشت که هر بنگاه اقتصادی افراد زیادی را به کار میگیرد)، ممکن است که اندازۀ رقم استخدام نسبت به ماه قبل تفاوت قابل توجهی داشته باشد. "تحقیق خانوار" فقط برای سنجیدن میزان بیکاری مورد استفاده قرار میگیرد و بازار در ابتدا بر تحقیق جامعتر گروه کارکنان تمرکز مینماید. این دو تحقیق به توأماً گزارش وضعیت استخدام را میسازند که بهنگام ترین و جامع ترین شاخص فعالیت اقتصادی است که در هر ماه منتشر میشود.
تعداد افراد استخدام شده به بخشهای مختلفی همچون بخش صنایع کارخانه ای، معدن، ساختمان سازی، خدمات، و بخش دولتی تقسیم شده است. بازارها بدقت این اجزاء را به عنوان شاخصهای روندهای موجود در بخشهای اقتصاد دنبال میکنند. در این میان بخش صنایع کارخانه ای نسبت به سایر بخشهای دیگر، با دقت بیشتری مورد بررسی بازار قرار میگیرد، چرا که غالباً بازار را به سوی دور اقتصادی سوق میدهد. این گزارش همچنین شامل ساعات توقف کار، اضافه کار، و میانگین درآمد ساعتی است.
میانگین ساعات کار در هفته (که آن را به عنوان ساعات کار انجام شده نیز میشناسند) به دو دلیل اهمیت دارد. اول آنکه این شاخص یک عامل تعیین کنندۀ بحرانی در شاخص های ماهانه ای همچون تولیدات صنعتی و میزان درآمد شخصی است. دوم آنکه این شاخص به عنوان یک شاخص مفید از شرایط بازار کار مورد توجه قرار گرفته شده است؛ به این صورت که افزایش ساعات کار هفتگی در اوایل چرخۀ اقتصادی میتواند اولین شاخصی باشد که نشان میدهد کارفرماها خود را برای افزایش استخدام آماده میکنند، در حالی که افزایش ساعات کار هفتگی در اواخر چرخۀ اقتصادی میتواند نشان دهد که کارفرماها برای یافتن متقاضیان واجد شرایط جهت جایگاه های خالی دچار مشکل شده اند. میانگین درآمد به عنوان شاخصی از تورم بالقوه، دقیقاً مورد توجه قرار میگیرد. بهای کار مانند بهای هر نوع کالا یا خدمات دیگر، نسبت به اجرای مفرط سیستم سیاست پولی انطباقی واکنش نشان میدهد؛ سیستمی که در آن با تزریق نقدینگی روبرو هستیم. اگر بهای کار با شیب تندی افزایش پیدا کند، آنگاه میتواند نشان از آن باشد که حجم زیادی از پول به دنبال حجم کمی از کالاها (و در این مورد کارکنان) میباشد.
نکات کلیدی:
• کاهش 51000 واحدی در لیست حقوق بگیران نشان دهنده کاهش % 4/0 آن است که همراستا با کاهش اخیر 5/0 درصدی نرخ سالیانه آن است. این میزان کاهش در لیست حقوق بگیران در ارتباط با کاهش 5/1 تا 2 درصدی تولید ناخالص داخلی واقعی است که روز گذشته در گزارش تولید ناخالص داخلی سه ماهه دوم سال اعلام گردید.
• سایر اطلاعاتی که قرار است منتشر شوند عنوماً در راستای روند هستند. میانگین درآمدهای ساعتی برای سومین ماه متوالی % 3/0 افزایش یافت. میانگین درآمدهای هفتگی کاهش یافت، اما روزهای کاری هفتگی ثابت در بخش تولیدی و میزان اضافه کاریها نشان دهنده اجزای تقریباً بدون روند تولید در بخش صنعت هستند.
• این اطلاعات دارای اخبار مهمی نیست و تغییری در تمایلات اقتصادی ایجاد نخواهد کرد.