بسم رب الشهداء و الصديقين
حضرت امام خميني{ره
«راه و رسم شهادت كور شدنى نيست و اين ملتها و آيندگان هستند كهبه راه شهيدان اقتدا خواهند كرد و همين تربت پاك شهيدان است كه تاقيامت، مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفاى آزادگان خواهدبود...».
آنان، به هواى كوى جانان، از «صفا»ى جان تا «مروه» مراد را با پاىسر دويدند و از در «جهاد» كه به روى بندگان خاص خدا گشوده است، بهسوى بهشتشتافتند، پيش از آنكه حسرت ماندن در پشت درهاى بستهرا يك عمر بر دل داشته باشند. آنان، خون حسينى را در رگها داشتند و مهرخمينى را در دل و جان!
اينك ماييم و ميراث شهادت اين عزيزان.
ماييم و ادامه راه سرخشانو وفادارى به آرمان والايشان. ماييم و ميثاق با خون مطهرشان و تعهدنسبتبه اهداف مقدسشان.
آن روز كه در تشييع پيكرهاى ملكوتىشان، گام برداشتيم، با خونشانعهد استقامت و پايدارى بستيم. آن روز كه بر مزارشان گرد آمديم، دردلهايمان نهال يادشان را كاشتيم.
و امروز كه در سالگرد شهادتشان جمع شدهايم، با خون و راه و هدف وآرمانشان، تجديد پيمان مىكنيم.
كربلاى ما، تنها جبهههاى غرب و جنوب نيست. و دشمنان ما نيز،تنها بعثيان متجاوز عراقى نيستند. و فرصت جهاد، تنهاد در اين هشتسالى كه جنگيديم خلاصه نمىشود. يارى دين خدا، ايثار جان و بذل خونمىطلبد. دنياى گسترده ما، كربلاى درگيرى حق و باطل است. هرروزمان، عاشوراى نبرد نور و ظلمت است. فراتر مرزهاى جغرافيايىمان،ميدان مبارزه با فساد و تباهى و استكبار است و ما فرزندان قرآن وعاشوراييم و به تعبير حضرت امام: «ما مىگوييم تا شرك و كفر هست،مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما هستيم».
مگر شيعه علىعليه السلام از جنگ خسته مىشود؟ مگر پيرو حسينعليه السلام ازفداكارى به ستوه مىآيد؟
اي كاش مي شد كه اينچنين باشيم تا لااقل در پيش وجدان خويش شرمنده شهدا و مردان مردي كه خالصانه از ناموس دين و وطن خويش بدون هيچگونه چشم داشتي به مال و اموال دنيوي محافظت نمودند و عاشقانه در اينراه و به عشق ابي عبدالله (عليه السلام) جان باختند ميشديم پس بياييد اينگونه باشيم.
در پناه حق پايدار باشيد
با اقتباس از كتاب ارجمند “از ساحل به دريا” نوشته استاد بزرگوار جناب آقاي جواد محدثي