رسول اکرم « ص » وارد مسجد مدینه شد ، چشمش به دو اجتماع افتاد که از دو دسته تشکیل شده بود ، و هر دسته ای حلقه ای تشکیل داده سرگرم کاری بودند : یک دسته مشغول عبادت و ذکر و دسته ی دیگر به تعلیم و تعلم و یاد دادن و یاد گرفتن سرگرم بودند ، هر دو دسته را از نظر گذرانید و از دیدن آنها مسرور و خرسند شد. « این هر دو دسته کار نیک می کنند و بر خیر و سعادتند ». آنگاه جمله ای اضافه کرد : « لکن من برای تعلیم و دانا کردن فرستاده شده ام »، پس خودش به طرف همان دسته که به کار تعلیم و تعلم اشتغال داشتند رفت ، و در حلقه ی آنها نشست.