مقدمه:
برآورد ها و حدس ها حاکی از آن است که بیش از سه میلیون زن در سراسر دنیا در ۳۵ سال اخیر پروتز سینه گذاشته اند و هر سال دهها هزار زن می خواهند که تحت این عمل جراحی قرار گیرند .بسیاری از زنان تصور می کنند که انجام عمل بزرگ کردن سینه باعث بهبود و بهتر شدن اندازه و شکل سینه ی آنها می شود؛ چون بر این باورند که سینه هایشان بسیار کوچک و اندازه یا شکل آن نا موزون ، نا متوازن و یا غیر جذاب است . بعضی از زنان سینه هایی دارند که کاملا رشد نکرده اند یا بعد از حاملگی با تغییر وزن یا پیر شدن به میزان قابل توجهی اندازه و شکلش را از دست داده و تغییر کرده اند .

آشنایی با پستان از نظر پزشکی :

پستان ها عمدتاً از لوبول ها و مجاری شیر به همراه چربی و بافت همبند تشکیل می گردند. شیر از نوک پستان خارج می شود. ناحیه تیره اطراف نوک پستان آرئول نام دارد. پستان مجموعه ‌ای از غدد شیری Lobules، کانالهای هدایت کننده شیر Ducts به سر پستان و مقدار زیادی چربی است.
اصولاً پستانهای زن را نمی توان جزئی از اندام جنسی او به شمار آورد. مهمترین نقش آنها در شیردهی است ولی از طرفی نمی توان نقش بسزای پستانها در تحریکات جنسی و لذت شهوانی را نادیده گرفت. فرایند ظهور و رشد سینه های زن در دوره بلوغ جنسی اش رخ می دهد و این رشد توسط هورمونهای جنسی از جمله استروژن و پروژسترون کنترل می شود.

پستان ها در تحریک جنسی نقش دارند و نقش اصلی آنها تولید شیر برای نوزادان است. در طول بلوغ، هورمون استروژن باعث رشد و تکامل پستان ها می شود. در طول بارداری، تغییرات هورمونی، پستان ها را باز هم بزرگتر می کنند و در اواخر بارداری، تولید شیر را درغده هایی به نام لوبول تحریک می کنند. این غده ها به مجاری وصل می شوند که به کانال هایی به نام آمپول ختم می شوند. آمپول در سطح نوک پستان به بیرون باز می شود. بقیه بافت پستان عمدتاً چربی است و مقدار کمی بافت همبند نیز دارد که به نگهداری پستان کمک می کند.

ساختار پستانها
غدد پستانی بجز دوران بارداری و شیردهی در یک مرحله غیر فعال به سر می برند. ساختار اصلی آنها بافت چربی و همینطور بافت کشی متشکل از رشته های الاستیک می باشد. هر پستان از ۲۰-۱۵ بخش به نام «لوب» تشکیل شده است که مانند گلبرگهای گل مینا در کنار هم قرار دارند. هر لوب به نوبه خود از لوبولهای کوچکتر و در نهایت هزاران لوبول ریز تشکیل یافته است که در آنها شیر تولید می شود.در بین این اجزا شیارهایی به نام مجرا وجود دارد که به مرکز نوک پستان در ناحیه تیره پوست که «آراُلا» نام دارد منتهی می شود. فضای باقیمانده میان مجراها و لوبولها را چربی پر می کند.

هر کدام از این غدد مولد در سطح رویی قفسه سینه و در بالای ماهیچه پکتورالیس قرار دارند. زمان حاملگی حجم اجزای خوشه مانند داخل لوبها افزایش یافته و طی دوره تولید شیر، سلولها مواد تشکیل دهنده شیر از جمله پروتئین و چربی تولید می کنند. این سلولها همچنین به هنگام شیردهی منقبض شده و باعث خروج آن از پستانها می شوند.

داخل پستانها هیچ ماهیچه ای وجود ندارد، بلکه ماهیچه «پکتورالیس» درست زیر آنها قرار گرفته و دنده ها را می پوشاند. علاوه بر بافت چربی و فیبرهای الاستیک می توان به رگهای خونی و همچنین رگهای لنفاوی در سینه اشاره نمود. رگهای لنفاوی در مسیر خود به اجزای لوبیا مانندی بنام غدد لنفاوی که معمولاً زیر بغل، کشاله رانها و دیگر نواحی بدن یافت می شوند، می پیوندند.

شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت می کنند تعیین می شود. این رشته ها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت شل و یا کشیده می شوند و موجبات آویزان شدن آنها را فراهم می آورند.

هورمونهای جنسی در رشد و تکامل پستانها در دوره بلوغ و تولید شیر از اهمیت بسزایی برخوردارند. استروژن در رشد و نمو غدد و مجاری پستان نقش داشته و پروژسترون محرک اصلی تغییر و تکامل سلولهای سازنده شیر می باشد.

از دیگر هورمونهای موثر می توان به پرولاکتین اشاره کرد که از قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح شده و عامل محرک تولید شیر می باشد. در پاسخ به محرک مکش نوزاد، اکسیتوسین (مترشح در هیپوفیز پسین) به نوبه خود موجب خروج شیر از پستان مادر می شود.

اصولاً تحریکات هورمونی موجب رشد مجاری و بافت آلویولار و همچنین بافت چربی و در نتیجه افزایش حجم پستان می شود. نوک پستانها و ناحیه اطراف آن نیز بزرگتر شده و به لمس و تحریکات خارجی حساس می شوند. در دوران عادت ماهانه زنان، پستانها تحت تاثیر هورمونهای جنسی دچار تغییرات خاصی می شوند که در هر شخص به گونه ای متفاوت بروز می کند. از جمله این تغییرات می توان به افزایش حجم، ورم و نیز درد خفیفی در آنها اشاره نمود.

این علامات معمولاً پس از چند روز اول پریود ناپدید می شوند. در دوره بارداری سایز پستانها بنا بر تاثیر هورمون پروژسترون بطور چشمگیری افزایش می یابد. نوک پستانها و نواحی پیرامونشان نیز بزرگتر شده و دارای رنگ دانه های بیشتری می شوند. این مکانیزم چربی پستانها را جایگزین کرده و آنها را برای تولید شیر در مرحله نهایی حاملگی آماده می سازد. درست پس از زایمان، شیر در پستانها ساخته می شود. بعد از اتمام دوره شیردهی پستانها به حالت دوران شروع حاملگی بر می گردند. در دوره پس از یائسگی نیز گرچه ممکن است شکل پستانها زیاد تغییر نکند، اما قسمت عمده ساختار مخصوص تولید شیر با چربی جایگزین می شود. در هر صورت گفتنی است پستانهای زن تنها در دوره حاملگی او شکل قطعی و نهایی خود را می گیرند.

با توجه به این که هدف اصلی از وجود پستانها نقش مهم آنها در ساختن شیر برای شیردهی می باشد، اما این دوران تنها دوره مختصری از زندگی زن را تشکیل می دهد و با نقش زیبایی شناختی آنها در کیفیت زندگی اش به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.

از آنجا که سینه های زن نشان اصلی مونث بودن اوست، رضایت او از فرمشان در هویت و ابراز وجود او از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. مراقبت و توجه لازمه به سینه ها بخشی از سلامتی و زیبایی یک زن است که در بهبود روحیه اش موثر می باشد.

و اما با مُد روز چه می توان کرد؟ زمانی سینه های بزرگ و زمانی سینه های کوچک مد می شود. بنابراین زیبایی پستان لزوماً در اندازه آنها نیست.

سینه ها می توانند به شکل سیب و یا گلابی باشند. زیبایی سینه های یک زن در چگونگی بها دادن او به آنهاست. هر فرم سینه ای زیبایی منحصر به فرد خود را دارد و صد البته در نظر نظاره گر آن زیباست.

پوست پستان:
پوست ناحیه پستان به خاطر کشیده شدن آن بسیار نازکتر از پوست بقیه بدن است و به همین خاطر سریعتر دچار خشکی می شود. حتما با استفاده از یک کرم مرطوب کننده پستانها را مرطوب نگهدارید. این کرمها باعث تحریک کولاژن و الاستین شده و حاوی عنصر ضد اشعه ماوراء بنفش و عنصر رتینول (ضد چروک) هستند. در عین حال از کرمهای مرطوب کننده معمولی مثل وازلین و آکوافور هم غافل نشوید.

رشد پستان:
پستان یک زن ۲۰ ساله شامل چربی، غدد شیری و ماده ای به نام کولاژن یا کلاژن است (که باعث پیوند بافتها به هم و سفت نگه داشتن پستان می شود). اما به تدریج با بالا رفتن سن، غدد شیری و کولاژن تحلیل رفته و جای خود را به چربی بیشتر می دهد و این چربی اضافی باعث افتادن پستانها می شود. راهی برای جلوگیری از این روند نیست ولی پوشیدن سینه بندی که زیرش سیم دارد روند افت پستانها را کند می کند.

تغییرات پستان در بارداری:

بعلت آمادکی برست برای شیر دهی تغییراتی در دوران بارداری در پستانها ایجاد می شود.
از جمله:
- افزایش در سایز برست بعلت بزرگ شدن غدد شیری وافزایش در بافت چربی
- دردناک و حساس شدن و همچنین خارش و سوزش با تغییرات درجه هوا و لمس.
- بعلت افزایش ذخیره خونی رگهای آبی در سطح پستان دیده می شود
- ناحیه آرئولا و نیپل تیره تر می شود (سر پستان و اطرافش)
- غدد Montgomary سوراخهای کوچک اطراف سر پستان بزرگتر می شود
- بعضی خانمها در سه ماهه آخر ترشحاتی از پستان دارند که کلستروم نام داردو قبل از ترشح شیر تولید می شود.

بزرگ کردن پستان :
بزرگ کردن سینه یکی از شایع ترین اعمال جراحی زیبایی مورد در خواست بانوان است. این فرایند شامل عمل جراحی است که مواد و پروتز های مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد .

تصمیمی که برای انجام عمل بزرگ نمودن سینه گرفته میشود باید کاملا شخصی و آگاهانه باشد و نباید صرفا برای خشنود کردن کس دیگری گرفته شود.مثل هر عمل جراحی زیبایی دیگر، عمل بزرگ کردن سینه هیچ کدام از مشکلات اصلی زندگی را حل نمی کند، اما ممکن است به افزایش اعتماد به نفس و شکل ظاهری بیمار کمک کند.تمام فواید بالقوه مورد بحث قرار گرفته و در زمان مشاوره مورد بررسی قرار می گیرند.

امروزه زنی که می خواهد عمل بزرگ کردن سینه را انجام دهد حق انتخاب در نوع عمل جراحی را دارد، بدین طریق می تواند نمای ظاهری و نتیجه مورد نظر را بدست آورد . بعضی از این حق انتخاب ها عبارتند از :نوع، اندازه، محل قرارگیری و برش ایجاد شده و همچنین جهت جاگذاری پروتز سینه.مشخصا برای هر انتخاب ، فواید و مضراتی وجود دارد. به هر حال اگر به مراجعه کننده اطلاعات مناسبی داده شود او می تواند تصمیم بگیرد که کدام روش مناسب او می باشد.

علل کوچکی سینه خانمها
۱- علل هورمونی :

الف : هورمون های فولیکولین-لوتئین : ( که هر دو از هورمونهای تخمدان هستند ) و در صورت کمبود آنها فقط با تجویز متخصص زنان باید استعمال شوند.

ب : کم کاری تیرویید و هیپوفیز : نیز عامل بسیار نیرومندی محسوب میگردد. در کل کمبود هورمونهای تخمدان و هیپوفیز مولد کوچکی پستانهاست.

۲- لاغری مفرط : افراد لاغر کلا بافت چربی در بدنشان کم است و همچنین هورمونهای جنسی در بدنشان کمتر از افراد عادی است که این امر باعث کوچک بودن پستان می گردد .

۳ - رژیم لاغری و سوء تغذیه : مخصوصا در خانم های چاقی که بدون برنامه علمی بطور ناگهانی شروع به کم کردن وزن می کنند چربیهای بدن کاهش می یابد و چون پستان نیز مقدار زیادی بافت چربی دارد کوچک می گردد و همچنین چروکیده و افتاده می شود.

در این افراد چون کوچکی پستان بدنبال رژیم غذایی بوده است بنابراین با توقف رژیم غذایی وبرگشت به حالت عادی واستفاده از رژیم پر پروتیین مشکل فرد برطرف خواهد شد . البته ممکن است کمی افتادگی در پستانها باقی بماند

۴- ژنتیک : این مورد شایعترین علت کوچی پستان ها در خانم ها می باشد . و معمولا به کرم ها و قرض های گیاهی پاسخ مناسبی نخواهد داد و این مواد به هیچ عنوان باعث رشد پستان نمی گردند .

آیا حجم سینه ها با دیگر تغییر و تحولات بدن تغییر خواهد کرد ؟
با افزایش وزن، بافت چربی موجود در پستانها و در نتیجه حجمشان افزوده می شود. در مقابل با کاهش وزن بافت پیوندی و الاستیک نامتغیر باقی مانده و بافت چربی کاهش می یابد. از آنجایی که تغییر وزن موجب نابودی رشته های الاستیک و شل شدن پوست می شوند، بهتر است از تغییرات رادیکالی وزن جلوگیری نمود.

یکی از پیامد های حاملگی افزایش حجم پستانهاست. اصولاً پس از خاتمه دوران شیردهی که پستانها به حالت اولیه خود باز می گردند، کمی جمع و چروکیده می شوند. مکمل های استروژن و پروژسترون، دارو، اختلالات هورمونی، یائسگی و در نهایت کهولت نیز هر کدام به نحوی موجب تغییرات عدیده در حجم پستانها می شوند. با بالارفتن سن پوست نازکتر شده و هورمونها در بدن افزایش می یابند که به نوبه خود باعث جمع شدن لوبولهای پستان می شود. اما نگران نباشید یک روش طبیعی برای حفظ طراوت و شادابی پستانها وجود دارد آنهم : آمیزش جنسی مداوم در طول زندگی

روش های بزرگ کردن سینه :

در رابطه با روشهای بزرگ کردن سینه به روش غیر جراحی پیشنهاداتی مختلف مطرح شده است که اکثر این روشها مورد تایید مراکز علمی و تحقیقاتی نیست .

جراحی پلاستیک و تزریق چربی که بخش اعظم سینه ها را تشکیل میدهد نیز امروزه بسیار متداول وروش پر طرفداری ست.

خیلی از صاحب نظران تنها راه بزرگ کردن سینه را مشورت با جراحان پلاستیک و انجام جراحی و قرار دادن پروتز می دانند و معتقد هستند روشهای دیگری که وجود دارد مانند قرص های گیاهی یا کرم های تبلیغاتی کارائی لازم را ندارند.
اطلاعات اصلی و اساسی در مورد پروتز ها سینه
مهم است که بدانیم پوسته ی خارجی یا پوشش تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است .اگرچه، ماده ی پر کننده ی موجود می تواند متفاوت و از مواد مختلف باشد که این مواد عبارتند از : آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ی ژل ساده یا ژل منسجم (همبسته) تقسیم می شود . ژل شکر و نمک (هیدروژلی) و روغن سویا(تری لوسنت) که اخیرا کشف شده اند فعلا تا بررسی های بیشتر در مورد ایمنی آنها، مورد استفاده قرار نمی گیرند.
ژل سیلیکونی فعلا رایج ترین نوع مورد استفاده می باشد. در اروپا نمودارهای فعلی توزیع فروش [۷۰%سیلیکون، ۱۵% آب نمک، ۱۵%برای پر کننده های دیگر مثل هیدروژن و روغن های سویا] را نشان می دهند.چون ژل سیلیکونی از سال ۱۹۶۳در دسترس می باشد بنابر این جراح ها بیش از ۳۵ سال است که در مورد این نوع پروتز تجربه دارندو این زمان استفاده بیش از هر نوع دیگری می باشد . در طی سال ها تغییرات و پیشرفت هایی ایجاد شده که پوشش های سطحی از موادی با فرمولاسیون جدید تر ساخته شده اند و این پوشش ها طوری طراحی شده اند که “خونریزی” و انتشار مقادیر بسیار کم ژل پر کننده را به حداقل می رسانند .

جالب توجه اینکه پروتز ژل سیلیکون استاندارد، به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکون بیش از انواع پروتزها احساس سینه طبیعی را ایحاد می کند.
مختصر اطلاعاتی در مورد سیلیکون
بدون شک بسیاری از خانم ها در مورد این نوع عمل جراحی داستان های ترسناکی شنیده اند ، ازجمله مسمومیت زایی سیلیکون ، بیماری های مربوط به بافت . در نتیجه در مورد عمل بزرگ کردن سینه در هشت سال اخیر تبلیغات مخالفی دریافت شده است مخصوصا به واسطه عملکرد غیر مسئولانه ی رسانه ها که بدین طریق علی رغم حقایق موجود، ادعاهایی در مورد ایمنی سیلیکون شده است . بدون شک، بیشتر این داستان ها بعد از این که FDA - مدیریت غذا و دارو در امریکا- در ژانویه ی۱۹۹۲ استفاده از پروتزهای سیلیکونی را قدغن کرد بوده است .

FDA به این نتیجه رسیده بود که “هیچ سند و مدرکی وجود ندارد که ژل سیلسکون که پروتزها با آن پر میشوند ایمنی ندارند، اما مدارک برای اثبات ایمنی آن کم و ناکافی است.” موارد بالا نتیجه دعوی حقوقی بر ضد تولید کنندگان پروتزهای سیلسکونی بود. این دعوی از طرف زنانی مطرح شده بود که از پروتز استفاده می کردند و نشانه ها و علائم زیادی از بیماری ای که ” بیماری خود ایمنی مربوط به سیلسکون” نامیده شده است را دارا بودند. در حقیقت بررسی مدارک دادگاه در آمریکا نشان داد که بیش از ۲۱۶ نشانه ی جداگانه در ارتباط با شیوه های پر کردن ژل به ثبت رسیده است این تعداد تنوع نشانه مجزا در هیچ بیماری دیگری دیده نشده است !

از این زمان به بعد فعالیت ، بحث و گفتگوهای قراوانی درمجامع پزشکی انجام شد تا ایمنی و یا خطرناک بودن ژل های سیلیکونی را اثبات کنند. برای این کار مقدار زایدی اظهاریه و بیانیه منتشر شد و نتایج زیادی گرفته شد . به طور خلاصه بعضی از آنها عبارتند از :

۱)در ژانویه ۱۹۹۲مسوولین بهداشت به جراحان و پزشکان اطلاع داند که دپارتمان بهداشت احساس می کند که هیچ دلیلی برای عدم استفاده از پروتز به خاطر هراس و ترس ها موجود در امریکا وجود ندارد !

۲) در آوریل ۱۹۹۴ یک کمیته متخصص که توسط دپارتمان بهداشت تعیین شده بود، به این نتیجه رسید که هیچ مدرک علمی در مورد ارتباط پروتز های سیلسکونی با بیماری خود ایمن یا بیماری بافت همبند وجود ندارد.

۳) ادعاهایی وجود دارد که سیلیکون کلا باعث ایجاد یک سندرم جدید می شود. این ادعاها براساس گزارشهای موردی است و بنابر این نوع مطالعاتی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد. در پاسخ به این ادعا ، کالج روماتولوژی امریکا در اکتبر ۱۹۹۵ بیانیه ای بر اساس مطالعات تحقیقاتی روی بیشتر ۷۸۰۰۰زن منتشر کرد . بیانیه به این صورت بود که سیلیکون بیماران را در معرض هیچ خطر اضافی در مورد بافت همبندی یا بیماری روماتیسمی قرار نمی دهد و هیچ دلیلی برای منصرف کردن افراد از این عمل جراحی به خاطر ابتلا یا وخیم تر شدن یک بیماری و نگرانی از بیماری های بافت جود ندارد .

۴)حداقل ۲۹ مورد مطالعه و مقاله در سالهای اخیر در سراسر دنیا به چاپ رسیده است که بیشتر از ۲۰۰۰۰۰ زن در این مطالعات مورد بررسی قرار گرفته اند و در هیچکدام از آنها رابطه ای بین بیماری موسوم به “بیماری خود ایمن سیلیکون ” و پروتز دیده نشده است .

۵)کشف سیلیکون در مایعات بدن باید بصورت علمی و بصورت پرسپکتیو مورد بررسی قرار بگیرد، سیلیکون به میزان زیادی در محیط اطراف ما و در بدن بیشتر مردم وجود دارد . تماس و ارتباط ما با سیلیکون در طول زندگیمان زیاد است و سیلیکون به طور گسترده در داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون بعنوان یک لابریکنت در هر نوع سوزن یک بار مصرف، سرنگ و لوله های درون سیاهرگی مورد استفاده قرار می گیرد .

سیلیکون در روژ لب ها، لوسیون ها برنزگی، فرایند های تولید غذا، کرم های پوست، اسپری مو و لوازم آرایشی کاربرد دارند. در بیش از ۱۰۰۰محصول دارویی از سیلیکون بعنوان یک جزء سازنده یاد می شود و حتی در فرایند تولید دریچه های مصنوعی قلب، مفاصل و دستگاه تنظیم ضربان قلب مورد استفاده می گیرد.

۶) در جولای ۱۹۹۸،دپارتمان بهداشت به دنبال بررسی ها و مطالعات کمیته ی تشکیل شده برای بررسی ایمنی پروتزهای سیلیکونی، یافته ها و نتایج خود را منتشر کرد. این کمیته که بیشتر از دانشمندان و استادان دانشگاه تشکیل شده بود به این نتیجه رسید که هیچ مدرک علمی در مورد ارتباط پروتزهای سیلیکونی با این بیماری وجود ندارد. (گزارش ۳۶ صفحه ای کامل ان را میتوانید از روی اینترنت دریافت کنید.

با توجه به این بیانیه، باید قبول کرد که شاید بعضی از زنان که عمل جراحی بزرگ کردن سینه داشته اند، در آینده دچار ناراحتی خود ایمنی یا بافت همبندی بشوند .چون این بیماری ها نسبتا در میان مردم متداول و رایج می باشند.مساله این است : بدون توجه به اینکه آیا آنها عمل پروتز گذاری سینه داشته اند یا خیر ، آیا ممکن نیست که به هر حال دچار این بیماری ها شوند ؟

این نوع سؤالات فقط با تجزیه تحلیل آماری دقیق قابل پاسخ دادن است. سپس اگر مشخص شد که گروهی از زنان که عمل پروتزگذاری سینه ی سیلیکونی داشته اند، تعداد بیشترشان دچار بیماری های خود ایمنی هستند؛ شاید بتوان یک ارتباط موقتی و اتفاقی بین این موارد پیدا کرد .

در این لحظه بعد از بررسی تمام اطلاعات و داده های مربوطه، باید بگوییم هیچ مدرک علمی و قاطعی وجود ندارد که نشان دهد مواد سیلیکونی موجود در پروتزهای سینه خطر بیماریهای بافت های همبندی یا سرطان سینه را افزایش می دهد.
چه جایگزین هایی برای ژل سیلیکونی وجود دارد ؟
پروتز تری لوسنت(روغن سویا): دلیل اصلی ساخت پروتز تری لوسنت ایجاد یک محصول رادیولوسنت (نامرئی برای اشعه ی ایکس)بوده است . این محصول اجازه میدهد که بافت سینه با ماموگرافی به خوبی دیده شود .پروتز تری لوسنت با روغن سویای تری گلیسیریدی، غیر سیلیکونی تصفیه شده پر شده اند ؛ این روغن اجازه می دهد که اشعه ی ایکس به داخل پروتز بهتر نفوذ کند .

با اینکه ، این نوع پروتز بافت سینه را کمتر محو و نامشخص می کند ولی شخص باید کسی را که کار رادیوگرافی را انجام می دهد از نوع سینه اش مطلع کند.اشکال مهمی که در رابطه با پروتزهای تری لوسنتی وجود دارد پدیده ی چروک خوردن پوست است. چون ماده ی پر کننده ی سینه ها ی تری لوسنتی مایع می باشد، بعضی چین خوردگی های پوسته و پوشش سینه مشاهده شده است .در بیمارانی که بافت سینه هایشان لطیف و نازک است این چروک ها به راحتی قابل رؤیت و محسوس خواهند بود. چون سینه های پر شده با آب نمک تقریبا ۳۰ برابر ویسکوزتیه ی کمتری نسبت به سینه های پر شده با تری لوسنت دارند، این مشکل در این سینه ها بیشتر رخ می دهد، از طرف دیگر سینه های پر شده با ژل سیلیکونی چون ترکیب ضخام تری دارند، این مشکل کمتر رخ می دهد.

از سال ۱۹۹۳آزمایش این پروتز در انگلستان آغاز شد. به طور کلی حدود( ۵۰۰۰ )زن دارای پروتز سینه ی تری لوسنتی هستند. اگرچه در هفتم مارس ۱۹۹۹، دپارتمان بهداشت به پزشکان توصیه کرد که تا اطلاع ثانوی از گذاشتن پروتز های تری لوسنتی خودداری کنند.در ۶ جون ۲۰۰۰، آژانس روشهای پزشکی اطلاعیه ای منتشر کرد که به زنانی که پروتز های تری لوسنتی داشتند توصیه می کرد آن ها را بر دارند. زیرا حدس زده می شد که پر کننده ای که در پروتزهای تری لوسنتی قرار دارند ممکن است موادی تولید کنند که مضر باشد و به سلامتی بدن صدمه بزنند. در نتیجه، تحقیقات و بررسی های بیشتری مورد نیاز می باشد.
پروتز هیدروژلی : این آخرین نوع پروتزهای سینه می باشد که بدنبال بررسی ها و پژوهش ها برای پیدا کردن یک ماده ی پر کننده ای که در صورت پاره شدن و تراوش از پوسته و پوشش بی خطر باشد ساخته و تولید شد. این نوع ماده ی پر کننده، از ژل، شکر و آب نمک ساخته شده است . اگرچه از نظر حسی شبیه به پروتزهای از نوع سیلیکونی می باشد معهذا سینه های هیدروژلی وقتی لمس می شوند کمی محکمتر و سفت تر هستند. بعلاوه این ژل نسبت به حالت نرم سینه های سیلیکونی، گاهی کمی بر جسته تر هستند.

اگرچه چین و چروک خوردن پوست در هیدروژل نسبت به سینه های پر شده با تری لوسنت و آب نمک احتمالا کمی کمتر است ولی احتمال آن بیش از ژل های سیلیکونی است .متأسفانه مانند پروتز تری لوسنت، به خاطرعدم مطالعات و اطلاعات طولانی مدت ، آژانس روشهای پزشکی از دسامبر ۲۰۰۰ تصمیم گرفت کاشتن این نوع سینه ها را تا مطالعات بیشتر متوقف کند.
آیا اشکال و قوام پروتز متفاوت است؟
اشکال و انواع مختلفی از پرکننده های ژلی پروتز وجود دارد. به طور معمول، اکثر پروتز های سینه گرد هستند. اگر از روبرو به آن ها نگاه کنیم آن ها مدور هستند و نیم نمای (پروفایل)آن بصورت نیمه ی ماه می باشد. قوام اکثر سینه های گرد معمولا نیمه سیال بوده و بیشتر شبیه به یک ژل زخیم می باشند.

اخیرا یک ژل سیلیکونی جدیدتر و منسجم ساخته شده است که معروف به پروتزهای شکل دار یا اشکی هستند .چون ترکیب این ژل سفت می باشد، درمقایسه با ژلهای سیال تر پروتزهای گرد، شکلی به خود می گیرد که مشابه سینه های طبیعی می باشد.این نوع سینه ها به جای اینکه پهن یاشند کمی بلندتر هستند و در قسمت پایین پرتر می باشند. آن ها تمایل دارند که از دیواره بالایی قفسه ی سینه به بالای خود سینه (پستان) گذار هموارتری داشته باشند. بنابر این به طور کلی آن ها کمی شکل طبیعی تری دارند، اگر چه این حالت بستگی به شکل اولیهای دارد که با آن شروع شده است .در مقایسه، پروتز های گرد به سینه ها، ظاهری مدورتر و گردتر میدهند.

بعلاوه به خاطر ترکیب ژلی زخیم تراین پروتز با، ایجاد هر نوع شکاف یا پارگی پوسته و پوشش، تراوش ماده به بیرون رخ نمی دهد؛ درست مثل ژل های سیلیکونی استاندارد. مضرات آن به این صورت است که همه افراد نمی توانند از این نوع بخصوص از پروتز ها استفاده کنند. یک نقطه ضعف دیگر آن این است که آن ها اساسا نسبت به پروتز های سیلیکونی استاندارد گران قیمت تر هستند.

پروتز های اشکی در هنگام لمس کمی سفت تر هستند، لبه ها و کناده های سینه را قابل لمس تر و محسوس تر می کنند و گزارشهایی نیز وجود دارد که این پروتز ها با از دست دادن شکلشان از جای خود خارج می شوند. اگر چه، اخیرا یک نوع پروتز سیلیکونی منسجم گرد نیز تولید شده است که وقتی پوسته و پوشش پروتز کهنه و فرسوده و یا پاره شود، تراوش مواد درون آن رخ نمی دهد.مزیت دیگر آن نسبت به پروتز های اشکی که قبلادر مورد آن ها صحبت شده است این است که پروتزهای منسجم گرد شمل خود را از دست نمی دهند.
چگونه من می توانم بهترین اندازه را انتخاب کنم؟
پروتزهای سینه انواع و اندازه های مختلف دارند و برای هر فردی ممکن است که به راحتی اندازه دلخواه را انتخاب کند. بیشتر زنان بر اساس اندازه ی سینه بندهاشان اندازه ی پروتز سینه را مشخص می کنند.همانطور که میتوانید تصور کنید، پروتز سینه با اندازه های مختلف در زمان مختلف نتایج متفاوتی ایجاد می کند. رمز انتخاب اندازه پروتز سینه این است که این سینه به طور کلی به شما ظاهری موزون تر و مناسب تر بدهد و با خواست شما یکی باشد. در هنگام مشاوره دکتر منافی اندازه های سینه و قفسه ی سینه ی شما را می گیرد تا اندازه مناسب شما را بدست آورد. بعلاوه با این اندازه گیری ها ظاهر شما را با بهترین اندازه ی سینه تصور می کند و در نظر می گیرد.

مهم است بدانید که نهایتا عامل محدود کننده در انتخاب اندازه ی سینه فضای در دسترس در زیر سینه ی شماست . به خاطر داشته باشید، همانطور که حجم هر نوع پروتز افزایش می یابد،به پهنای آن هم اضافه می شود. بنابر این اگر شما پروتزی را انتخاب کنید که بیش از اندازه بزرگ است ، لبه ها و کناره های آن ممکن است از اطراف بافت سینه ی اصلی بیرون بزند و به طور بالقوه حتی تا گودی زیر بغل نیز برسد. این حالت برای بیشتر مردم غیر مطلوب است. بعلاوه امکان چروک ، چین خوردگی و دیگر مشکلات نامطلوب طولانی مدت نیز افزایش مییابند. چون بیشتر زنان نقطه نظرات واقع بینانه ای از چیزی که می خواهند دارند؛ بنابر این بسیار کم پیش می آید که جراحی نتواند انتظارات بیمارش را بر آورده کند.