دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4250
تعداد نوشته ها : 1
تعداد نظرات : 0
Rss
طراح قالب

                             بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه

انقلاب ۱۳۵۷ انقلابی است که در سال ۱۳۵۷ خورشیدی در ایران با شرکت اکثریت مردم، احزاب و روشنفکران ایران انجام پذیرفت. این انقلاب نظام پادشاهی ایران را سرنگون، و پیش‌زمینهٔ روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی به رهبری روح‌الله خمینی در ایران را فراهم کرد. روح‌الله خمینی این انقلاب را انقلاب اسلامی خواند.

انقلاب ۱۳۵۷ ایران بعد از تجربه نهضت مشروطه و کودتای ۲۸ مرداد و به دنبال حوادث ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به وقوع پیوست.

بازه اصلی انقلاب از ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ با اولین راهپیمایی عظیم مردم تبریز شروع می‌شود و تا قیام مردم تهران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ به طول مى کشد. پس از آن با تصویب قانون اساسی جدید سید روح الله خمینی به پرنفوذترین رهبر کشور تبدیل می‌شود. در این میان، پس از آن‌که تظاهرات و اعتصابات مردم کشور را فلج کرده بود، محمدرضا پهلوی به اجبار کشور را ترک کرد (دی ۱۳۵۷) و پس از اعلام بی‌طرفی نظامیان نسبت به درگیری‌های خیابانی، سید روح‌الله خمینی به ایران بازگ‌شت. قیام مردم تهران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ آخرین ضربه‌ای بود که سلسلهٔ پهلوی را متلاشی کرد.

در رفراندوم دوازده فروردین ۱۳۵۷ زمانی که ایرانیان با اکثریتی قاطع (٪۹۸٫۲) در قالب یک همه‌پرسی ملی نظام سلطنتى را نفى و با نوع حکومت جمهوری اسلامی (به عنوان نظام حکومتی آینده) موافقت کردند، پادشاهی ایران رسماً به جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد.

سلطنت پهلوى معتقد به حفظ رژیم با کمک ارتش و سرویس‌های امنیتی بود؛ انقلاب حکومت سلطنتی را برانداخت و حکومتی دینى برپایهٔ تفسیر خاصی از شیعه به نام ولی فقیه جایگزین نظام قبلى گردید.

از جمله چهره های اصلی انقلاب اسلامی:سید روح الله خمینی(ره) و سید محمد بهشتی و سید علی خامنه ای و سید مهدی هاشمی و محمود طالقانی و حسین علی منتظری و هاشمی رفسنجانی و صادق خلخالی و احمد خمینی و محمد مفتح و محمد جواد با هنرمحمد رضا مهدوی کنی و مرتضی مطهری و کریم سنجابی و نورالدین کیانوری و صادق قطب زاده و مهدی بازرگان و ابراهیم یزدی و یدالله سحابی میباشند.

--------------------               ---------------------

از قیام مردم قم و تبریز تا پیروزی

مقاله ی احمد رشیدی مطلق: رژیم شاه در تاریخ 17/10/56 در روزنامه ی اطلاعات مقاله ای آکنده از توهین و بی احترامی نسبت به امام با امضای مستعار احمد رشیدی مطلق منتشر کرد زیرا بزرگداشت شکوهمندی که مردم ایران در مراسم ترحیم مرحوم حاج آقا مصطفی به عمل آ وردند آنان را بسیار خشمگین کرده بود. این مقاله جرقه ای بود که آتش مبارزات مردمی را شعله ور کرد آتشی که مرحله به مرحله پیش رفت  و در 22 بهمن 1357_یعنی تقریبا 14 ماه بعد_نظام شاهنشاهی را به کام خود کشید.

قیام قم و تبریز:مقاله ی احمد رشیدی مطلق مردم مسلمان ایران و روحانیون حوزه های علمیه به ویژه قم را سخت متاثر و خشمگین کرد. فردای آن روز طلاب درس های خود را تعطیل کردند و با تظاهرات به سوی منزل مراجع قم به حرکت درامدند.

این تظاهرات در حمایت از امام خمینی و مخالفت با رژیم و اعتراض به چاپ آن مقاله تا روز نوزدهم دی ماه ادامه یافت. رژیم شاه با آن که نمی خواست از تظاهر به آزادی و دموکراسی دست بردارد نتوانست این حرکت را در قم تحمل کند و عصر روز 19 دی ماه 1356 طلاب و مردم قم را به رگبار گلوله بست و عده ی زیادی را شهید و مجروح ساخت و به ظاهر قیام قم را سرکوب کرد. این کشتار در داخل و خارج کشور انعکاس وسیعی یافت و مردم شهرها و دانشجویان دانشگاه ها را به اعتراض شدید واداشت.

در 29 بهمن 1356_یعنی در چهلم شهدای قم_ ناگهان طوفان قیام و طغیان مردم تبریز را فرا گرفت. مردم از صبح آن روز به دعوت علما و روحانیون برای شرکت در مراسم عزاداری و ترحیم چهلم شهدای قم به یکی از مساجد شهر روی آورده بودند.این اجتماع با خشونت ماموران رژیم به صورت یک قیام عمومی در سراسر شهر درآمد.

10 فروردین 1357 (پنج شنبه)

ـ قیام مردم یزد

در روزهای نهم و دهم فروردین مردم یزد به تبعیت از رهبر انقلاب عید را تحریم کردند و برای بزرگداشت شهدای تبریز، خود را مهیا ساختند. در روز چهارشنبه 9 فروردین مردم بعد از مراسم به خیابان ریختند و با شعارهای درود بر خمینی و مرگ بر شاه به راه‌پیمایی پرداختند و روز پنج شنبه 10 فروردین به دعوت آیت‌الله صدوقی تعطیل عمومی اعلام گشت و مردم در مساجد گرد آمدند و بازگشت امام خمینی و آزادی زندانیان سیاسی و نابودی رژیم پهلوی را خواستار شدند و در خاتمه جلسه به خیابان آمدند اما با تمرکز قوای پلیس و ارتش مواجه شدند. تیراندازی آغاز شد و گروهی به شهادت رسیدند و عده زیادی مجروح گردیدند.

 

25 اردیبهشت 1357 (دوشنبه)

در پی اوج‌گیری تظاهرات و درگیریهای مردم با عوامل رژیم پهلوی ‎‎، دولت آموزگار به مأمورین نظامی و انتظامی در برابر آشوبها دستور شدت عمل داد.

 

15 خرداد 1357 (دوشنبه)

به مناسبت سالگرد 15 خرداد در تهران و شهرستانها تعطیل و اعتصاب سراسری اعلام گردید.

 

 

30 تیر 1357 (جمعه)

ـ تولد منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج)

مردم ایران برای نشان دادن نفرت خویش از رژیم پهلوی مراسم چراغانی و جشن شادی در این روز خجسته را تحریم کردند.

 

31 تیر 1357 (شنبه)

حجت‌الاسلام شیخ احمد کافی خطیب مشهور در اثر تصادف کشته شد.

 

21 مرداد 1357 (شنبه)

درگیری خونین در اصفهان و اعلام حکومت نظامی در این شهر که توسط فرماندار نظامی شهر به اجرا درآمد.

 

25 مرداد 1357 (چهارشنبه)

ـ اعلام حکومت نظامی توسط دولت آموزگار

دولت برای کنترل اوضاع در سطح کشور بخصوص در استانهایی که افراد خارجی در آن حضور بیشتری دارند در چند شهر اعلام حکومت نظامی نمود.

 

28 مرداد 1357 (شنبه)

ـ فاجعه سینما رکس آبادان

رژیم پهلوی برای ارعاب و ایجاد وحشت در میان مردم دستور به آتش کشیدن سینما رکس آبادان را داد در حالی که مردم بی‌خبر و بی‌گناه مشغول تماشای فیلم بودند. این فاجعه باعث مرگ 400 الی 60 انسان بی‌گناه گردید.

 

5 شهریور 1357 (یک شنبه)

ـ سقوط دولت جمشید آموزگار

در پی رسوایی فاجعه سینما رکس آبادان و عدم توفیق دولت آموزگار در سرکوب مردم و ایجاد اصلاحات در جهت تحکیم رژیم پهلوی‌، آموزگار را از مقام خود استعفا داد.

ـ تشکیل دولت شریف امامی

در پی سقوط دولت آموزگار، شریف امامی استاد اعظم لژ فراماسونری در ایران مأمور تشکیل دولت گردید.

 

13 شهریور 1357 (دوشنبه)

ـ راه‌پیمایی عید فطر

نماز عید فطر با حضور میلیونها نفر از مردم با ایمان تهران برگزار شد و بعد از نماز عید مردم به راه‌پیمایی پرداختند و خواستار لغو حکومت شاهنشاهی شدند.

 

17 شهریور 1357 (جمعه)

ـ جمعه سیاه

پس از راه‌پیمایی عید فطر و عدم دخالت قوای انتظامی مردم امیدوار شدند که قوای انتظامی به راه‌پیمایی‌های آرام کاری نخواهند داشت. جمعه 17 شهریور مردم صبح زود به حرکت در آمدند. در همین هنگام دولت ساعت 6 صبح در تهران و 12 شهر بزرگ دیگر حکومت نظامی اعلام کرد و مردم که از این امر اطلاع نداشتند دسته دسته به طرف محل تجمع که میدان ژاله (شهدا) بود حرکت کردند و در میدان با سربازان سر تا پا مسلح مواجه شدند. آنها مردم را محاصره نمودند و سپس شلیک کردند و به قصد کشتن آنها را هدف قرار دادند. در این فاجعه هزاران نفر در سراسر کشور و از جمله میدان شهدا (ژاله سابق) تهران به شهادت رسیدند.

 

25 شهریور 1357 (شنبه)

ـ زلزله طبس

زلزله در استان خراسان باعث ویرانی کامل شهر طبس و صدها روستای این استان گردید. در این فاجعه هزاران نفر در زیر آوار کشته دشند.

 

2 مهر 1357 (یک شنبه)

منزل امام خمینی در عراق توسط پلیس این کشور محاصره گردید .

 

3 مهر 1357 (دوشنبه)

حزب رستاخیز که توسط رژیم پهلوی تأسیس شده بود منحل گردید.

 

10 مهر 1357 (دوشنبه)

ـ هجرت امام خمینی از عراق به کویت

با افزایش فشارها و جلوگیری دولت عراق از فعالیت‌های سیاسی حضرت امام خمینی ایشان تصمیم به خروج از این کشور گرفتند. به همین دلیل به طرف کویت حرکت کردند. امام دولت کویت به ایشان مجوز ورود به کویت را ندادند.

 

13 مهر 1357 (پنج شنبه)

- هجرت امام خمینی از عراق به پاریس

در پی عدم ورود امام خمینی به کویت و جلوگیری دولت عراق از بازگشت ایشان به نجف اشرف، امام خمینی تصمیم می‌‌‌‌‌‌گیرند برای ادامه مبارزه به فرانسه مهاجرت نمایند.

 

17 مهر 1357 (دوشنبه)

ـ تغییر مکان امام خمینی از پاریس به دهکده نوفل لوشاتو

ـ دولت فرانسه از فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله خمینی جلوگیری می‌نماید.

 

19 مهر 1357 (چهارشنبه)

اعتصاب کارکنان مطبوعات در سراسر کشور آ‎غاز گردید.

 

24 مهر 1357 (دوشنبه)

ـ رژیم پهلوی مسجد جامع کرمان را به آتش کشید.

ـ به مناسبت چهلم شهدای 17 شهریور عزای عمومی اعلام شد.

 

29 مهر 1357 (شنبه)

ـ اعتصاب کارکنان صنعت نفت

با اعتصاب همگانی کارکنان و کارمندان صنعت نفت پالایشگاههای سراسر کشور در خطر تعطیل شدن قرار گرفت.

 

8 آبان 1357 (دوشنبه)

آیت‌الله طالقانی از بند رژیم پهلوی آزاد شدند.

 

10 آبان 1357 (چهارشنبه)

ارتش کنترل تأسیسات نفتی کشور را در دست گرفت.

 

13 آبان 1357 (شنبه)

ـ تظاهرات دانش‌آموزان و دانشجویان در مقابل دانشگاه تهران به خاک و خون کشیده شد.

ـ آیت‌الله مفتح از زندان آزاد گردید.

 

15 آبان 1357 (دوشنبه)

ـ استعفا و سقوط کابینه شریف امامی در پی حوادث خونین 13 آبان اعلام گردید.

ـ تشکیل دولت نظامی به نخست وزیری ژنرال ازهاری اعلام گشت.

 

10 آذر 1357 (جمعه)

فریاد الله‌اکبر بر فراز بامها،‌ سراسر کشور را فرا گرفت.

 

11 دی 1357 (دوشنبه)

ـ روزهای خونین در مشهد مقدس

با اوج‌گیری تظاهرات مردم مشهد سربازان و مأمورین امنیتی در روزهای 9 ،‌ 10 و 11 دی ماه با حمله به حرم مطهر امام رضا (ع) و مردم در خیابانها و بیمارستانها عده زیادی را به شهادت رساندند و گروهی را مجروح نمودند.

 

16 دی 1357 (شنبه)

ـ دولت نظامی ازهاری سقوط کرد.

ـ‌ شاهپور بختیار از اعضای جبهه ملی ایران مأمور تشکیل کابینه از طرف محمدرضا پهلوی گردید و به سمت نخست وزیر منصوب شد.

 

23 دی 1357 (شنبه)

به دستور امام خمینی شورای انقلاب تشکیل گردید.

خروج شاه و بازگشت امام(سه شنبه 26/10/1357)

نزدیک به 10 روز پس از اعلام نخست وزیری بختیار شاه با تشکیل شورای سلطنت در 26 دی ماه 57 از کشور خارج شد. فرار شاه گامی مهم در مسیر پیروزی ملت بود.

چند روز پس از خروج شاه از کشور امام اعلام کردند که به وطن باز خواهند گشت. این خبر غیر منتظره که برای ملت مژده ی بزرگی بود و به مردم امید و نشاط میبخشید همچون پتکی بر سر بختیار فرود آمد. سرانجام امام در روز دوازدهم بهمن به ایران بازگشتند. استقبال مردم بی نظیر بود. امام پس از یک سخنرانی کوتاه تشکرآمیز در فرودگاه یکسره برای ادای احترام به شهیدان به بهشت زهرا رفتند و در ضمن سخنان خود که در مورد علل و اهداف انقلاب اسلامی بود با صراحت اعلام فرمودند:"...من دولت تعیین میکنم,من تو دهن این دولت (دولت بختیار) می زنم,من به پشتیبانی این ملت,دولت تعیین میکنم..."

روز پانزدهم بهمن امام به پیشنهاد شورای انقلاب آقای مهندس بازرگان را به عنوان نخست وزیر پذیرفت و معرفی کرد و مردم نیز با امام موافقت کردند.

جرقه ی نهایی انقلاب اسلامی,حادثه ی نیروی هوایی

روز جمعه 20 بهمن شب هنگام ناگهان صدای الله اکبر مردم از بام ها برخواست. خبر رسید که در تهران لشکر گارد شاهنشاهی به تعدادی از افراد نیروی هوایی که به انقلاب پیوسته اند حمله و تیر اندازی کرده اند. مردم از همه جا به طرف پادگان نیروی هوایی شتافتند. افراد نیروی هوایی با مشاهده ی امت حزب الله جان بر کف درهای پادگان را به روی مردم گشودند.درهای اسلحه خانه شکسته شد و مردم مسلح شدند.با مسلح شدن مردم شهر به حالت جنگی درآمد.

21 بهمن 1357 (شنبه)

ـ دولت بختیار زمان حکومت نظامی را افزایش داده و حکومت نظامی را از ساعت 4 بعدازظهر اعلام نمود.

ـ حضرت امام خمینی دستور شکستن زمان حکومت نظامی و حضور مردم در خیابانها را صادر نمودند.

ـ‌ در تهران و شهرستانها بین سربازان گارد و مردم مسلح درگیریهای بسیار شدید رخ داد.

دو شنبه 22 بهمن 1357

سرانجام روز بیست و دوم بهمن فرا رسید.هزاران هزار نفر از مردم به پادگان ها هجوم بردند و با درگیری های مسلحانه ی خونین و تقدیم ده ها شهید همه جا را فتح کردند.در تهران و اکثر مناطق کشور رادیو و تلویزیون از اشغال نظامیان خارج شد و اعلامیه ی پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط رژیم شاهنشاهی به اطلاع همه ی مردم کشور و جهان رسید و مراکز وابسته به رژیم به دست مردم افتاد.با اعلام بی‌طرفی تمامی نیروهای نظامی، حکومت سلطنتی ایران (پهلوی) پس از ۵۷ سال سقوط کرد و عصر تازه ای در تاریخ ملت ایران و تاریخ تازه ای برای همهی مسلمانان و مستضعفان جهان آغاز شد.

پس از پیروزی

۹ اسفند

بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی در ایران تأسیس شد.

به موجب فرمان سید روح‌الله خمینی، تمام اموال منقول و غیر منقول سلسله پهلوی و مقامات اسبق لشکری و کشوری، در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت.

بختیار در پیام تلفنی به مدرسه با امیر انتظام سخن گفت و تاکید کرد که بعد از ظهر برای دادن استعفا به ملاقات مهندس بازرگان می‌رود

۱۰ اسفند

آیت‌الله خمینی تهران به مقصد قم ترک کرد ولی ۱۱ ماه بعد به علت بیماری قلبی در ۲ بهمن ۱۳۵۸ به تهران بازگشت.

مدیر عامل شرکت نفت اعلام داشت واژه کنسرسیوم از فرهنگ ایران حذف می‌شود.

۱۴ اسفند

کمیته امداد (یکی از نهادهای انقلابی) به دستور سید روح‌الله خمینی به منظور انجام امور عام المنفعه تشکیل شد.

۱۷ اسفند

در سرمای سخت و بارش برف هزاران زن در تهران تظاهراتی به مناسبت روز زن بر پا داشتند که در عمل به تظاهرات ضد حجاب تبدیل شد. این تظاهرات که در دانشگاه تهران بر پا شده بود و به پیشنهاد سخن رانان به راهپیمایی انجامید ؛ اما در میدان ولی‌عصر گروهی از مردان مسلمان و زنان با حجاب راه را بر راهپیمایان که عموماً بی حجاب بودند بستند و کار به زد و خورد کشید.

۱۳ آبان

 اشغال سفارت آمریکا

در این روز دانشجویان پیرو خط امام به سفارت آمریکا(لانه ی جاسوسی) در تهران حمله کردند و افراد حاضر در سفارت را به گروگان گرفتند.

۵ بهمن

ابوالحسن بنی‌صدر به عنوان اولین رییس جمهور ایران انتخاب شد و حکم ریاست جمهوری خود را در بیمارستان قلب تهران از آیت‌الله خمینی، که به علت بیماری در آن بستری بود، دریافت کرد.

جنگ تحمیلی و 8 سال دفاع مقدس.

ریاست جمهوری آیت االله خامنه ای با رای مردم یک ماه بعد از شهادت رجایی و باهنر.

ارتحال امام خمینی(ره) و رهبری آیت الله خامنه ای

امام خمینی در شب چهاردهم خرداد ماه 68 پس از یک بیماری کوتاه مدت در 87 سالگی دار فانی را وداع گفت.بلافاصله پس از ارتحال امام _ قدس سره الشریف _ مجلس خبرگان رهبری تشکیل شد و در فاصله ای کمتر از یک روز آیت الله خامنه ای را که به تقوا و اجتهاد و آگاهی عمیق از اندیشه ها و راه و روش امام و مبارزه در راه انقلاب و بینش سیاسی و تجربه ی سیاسی و اجرایی شناخته شده بودند به رهبری کشور انتخاب کرد.

منابع:

اینترنت

محمدی,منوچهر,تحلیلی بر انقلاب اسلامی,تهران,امیر کبیر,1365

کتاب تاریخ ایران و جهان سال سوم آموزش متوسطه.

  والسلام

دسته ها :
پنج شنبه سوم 11 1387
X