پیام آوران دین به نیازهاى درونى ، خواسته هاى عمومى و کارآیى جوانان نظر داشتند و دیگران را به درنگ در نیازهاى این قشر و رفتار نیک و سرشار از مهربانى با ایشان، فرا خوانده، مى فرمودند:
* جوان، نازک دل تر از دیگران است.1
* دلِ جوان، همچون زمین خالى است که هر چه در آن کاشته شود آن را مى پذیرد.2
* جوانان را دریاب! آنان زودتر از دیگران به کارهاى خیر روى مى آورند.3
* آداب و رسوم خویش را به فرزندانتان تحمیل نکنید، که آنان براى زمانى غیر از زمان شما آفریده شده اند.4
پیشوایان ما با توجه به نیاز واقعى نسل نو، رهنمودها و برنامه هاى تربیتى خود را در این محور
متمرکز کرده ، به راهنمایى جوانان پرداختند و کانون دل ایشان را با نور ایمان روشن ساخته، منشور زندگى زیبا و جان بخش را به آنان ارزانى داشتند.
در پرتو این توجه برخاسته از زاویه آینده نگرى و آینده بینى، بسیارى از جاذبه هاى انحراف رنگ باخته، دام دزدان دل و اندیشه جوان برچیده گردید. نتیجه این سیستم تربیتى آن شد که در هر برهه و دوره اى، جوانان پیشتازان پیشرفت دین و کلید کامیابى پیامبران دینى بشمار مى آمده اند.