در سرگردانى و ابهام

پس از این مقدمه ى کوتاه، یک باردیگر نامه ى پدر آگاه و دلسوز، على را بگشاییم و دست در دست او در مسیر تحول و پر گشودن به زلال آسمانى خویشتن، با صفاى جوانى پرواز کنیم.

اى پسرکم! من تو را به تقواى الهى و مداومت در دستوراتش وصیت مى کنم.

(14) گام اول در مسیر حق، التزام به دستورات او، انجام واجب و ترک حرام است.

اطاعت از خدا که تصویر خارجى تقوا است، انسان را در مسیر حقیقت ثابت قدم مى گرداند .

انسان با حرکتى معکوس - ترک واجب و انجام حرام - بدیهى است که هرگز به سرمنزل نرسد، اگر چه سال هاى متمادى مشغول ذکر و ورد و مستحبات باشد.