طلاق در لغت به معناى آزاد کردن و در اصطلاح فقهى به معناى جدایى زن و شوهر از یکدیگر, با شرایط آن مى باشد.
اسلام براى ازدواج , برقرارى بنیان خانواده و دوان آن اهمیت بسیار زیادى قابل شده است و براى آن که از طلاقهاى بى مورد جلوگیرى شود, سفارشهاى بسیارى دربارهء دقت در انتخاب همسر در آغاز و خوشرفتارى زن و شوهر در طول زندگى کرده است . و بعد از آن مراحل , اگر بر اثر برخى موانع و مشکلات چاره اى نیز اجراى طلاق نبود, شرایط سنگینى قرار داده است , تا حتى المقدور, طلاق کمتر واقع شود و کانون گرم خانواده , با اندک کدورت و ناراحتى به هم نخورد.