1. انسان موجودى ذو ابعاد و ذو مراتب

انسان، این گُل سرسبد مخلوقات و خلیفه الهى، داراى ویژگى هاى منحصر به فردى است که از او موجودى پیچیده ساخته و شناخت دقیق وجودش را بسیار دشوار کرده است:

یکى از ویژگى هاى انسان این است که از بدن مادى و روح معنوى تشکیل شده است و روح او مى تواند، فارغ از بدن و به صورت مستقل زنده بماند. شواهد عقلى، تجربى، و نقلى فراوانى براى اثبات این ویژگى انسان اقامه شده است که بحث از همه آن ها مجال وسیعى مى طلبد. در اینجا فقط به آیه اى از قرآن کریم که انسان را ذو ابعاد معرفى مى کند، اشاره مى شود:

«بدأ خلقَ الانسان من طین ثُم جَعَلَ نَسْلَهُ من سلالة من ماء مهین ثمَ سَوّاهُ و نفخَ فیه من روحه.» و آفرینش انسان را از گل آغاز کرد، سپس [تداوم ]نسل او را از چکیده اى از آبى پست مقرر فرمود، آن گاه او را درست اندام کرد و از روح خویش در او دمید.