در هر درس که انسان قصد مباحثه ى آن را دارد، ضرورى است فردى را براى بحث انتخاب کند که خود وى قصد صاحب نظر شدن در آن درس را داشته باشد و مَباحث و مُباحثه برایش جدى باشد، نه اینکه از سر تفنن و تکلیف به این مهم اقدام کرده باشد.
سطح هم مباحثه هم بسیار مهم است.
هم مباحثى که در بحث جدى است اما در سطحى بالاتر از ما قرار دارد، باعث خستگى مى شود؛ زیرا نمى توانیم پا به پاى او راه بیاییم، او سریع تر و قوى تر است، یا ما مانع حرکت او مى شویم و یا او باعث دلسردى ما.
عکسش نیز همین گونه است.
اگر هم مباحث ما در سطحى پایین تر باشد، باز هم ما را ملول و خسته مى کند چرا که قسمت هایى را که مى خواهیم با سرعت سپرى کنیم او آرام و با کندى طى مى کند و ممکن است در قسمت هاى سخت تر اصلاً با ما همراهى نکند و از پا بیفتد و این باعث عدم رشد ما در مباحثه مى شود بنابراین سطح هم مباحث ها باید هر چه به هم نزدیکتر باشد تا یکدیگر را تکمیل کرده و باعث پیشرفت هم گردند.