31- داستانى عجیبتر

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

تقریبا پانزده سال قبل، از جمعى از علماى اعلام قم و نجف اشرف شنیدم که پیرمرد هفتاد ساله اى به نام کربلائى محمد کاظم کریمى ساروقى داستان عجیب

(ساروق از توابع فراهان اراک است) که هیچ سوادى نداشته، تمام قرآن مجید به او افاضه شده به طورى که تمام قرآن را حافظ شده به طرز عجیبى که ذکر مىشود.

عصر پنجشنبه، «کربلائى محمد کاظم» به زیارت امامزاده اى که در آن محل مدفون است مىرود، هنگام ورود، دو نفر سید بزرگوار را مىبیند و به او مىفرمایند کتیبه اى که در اطراف حرم نوشته شده بخوان.

مى گوید آقایان! من سواد ندارم و قرآن را نمى توانم بخوانم. مىفرمایند بلى مىتوانى. پس از التفات و فرمایش آقایان حالت بى خودى عارضش مىگردد و همانجا مىافتد تا فردا عصر که اهالى ده براى زیارت امامزاده مىآیند او را افتاده مىبینند، پس او را بلند کرده به خود مىآورند. به کتیبه مىنگرد مىبیند سوره جمعه است، تمام آن را مىخواند و بعد خودش را حافظ تمام قرآن مىبیند و هر سوره از قرآن مجید را که از او مىخواستند، از حفظ به طور صحیح مىخوانده و از جناب آقاى میرزا حسن نواده مرحوم میرزاى حجة الاسلام شیرازى شنیدم فرمود مکرر او را امتحان کردم هر آیه اى را که از او مىپرسیدم فورا مىگفت از فلان سوره است و عجیبتر آنکه هر سوره اى را مىتوانست به قهقرا بخواند؛ یعنى از آخر سوره تا اول آن را مىخواند.

و نیز فرمود: کتاب تفسیر صافى در دست داشتم برایش باز کرده گفتم این قرآن است و از روى خط آن بخوان، کتاب را گرفت چون در آن نظر کرد گفت آقا! تمام این صفحه قرآن نیست و روى آیه شریفه دست مىگذاشت و مىگفت تنها این سطر قرآن است یا این نیم سطر قرآن است و هکذا و مابقى قرآن نیست.

گفتم از کجا مىگویى تو که سواد عربى و فارسى ندارى گفت: آقا! کلام خدا نور است، این قسمت نورانى است و قسمت دیگرش تاریک است (نسبت به نورانیت قرآن) و چند نفر دیگر از علماى اعلام را ملاقات کردم که مىفرمودند همه ما او را امتحان کردیم و یقین کردیم امر او خارق عادت است و از مبداء فیاض جل وعلا به او چنین افاضه شده.

در سالنامه نور دانش، سال 1335 صفحه 223 عکس کربلائى محمد کاظم مزبور را چاپ کرده و مقاله اى تحت عنوان (نمونه اى از اشراقات ربانى) نوشته و در آن شهادت عده اى از بزرگان علما را بر خارق العاده بودن امر او نقل نموده است تا اینکه مىنویسد: «از مجموع دستخطهاى فوق، موهبتى بودن حفظ قرآن کربلائى ساروقى به دو دلیل ثابت مىشود.

1 - بى سوادى او که عموم اهالى ده او شهادت مىدهند و احدى خلاف آن را اظهار ننموده است. نگارنده شخصا از ساروقیهاى ساکن تهران تحقیق نمودم و با اینکه موضوع بى سوادى او در جراید کثیرالانتشار چاپ و منتشر شده، معذلک هیچکس تکذیب نکرده است

2 - بعضى از خصوصیات حفظ قرآن او که از عهده تحصیل و درس خواندن خارج است، به شرح زیر:

1 - هرگاه یک کلمه عربى یا غیر عربى بر او خوانده شود، فورا مىگوید که در قرآن هست یا نیست.

2 - اگر یک کلمه قرآنى از او پرسیده شود، فورا مىگوید در چه سوره و کدام جزو است.

3 - هرگاه کلمه اى در چند جاى قرآن مجید آمده باشد تمام آن موارد را بدون وقفه مىشمارد و دنباله هرکدام را مىخواند.

4 - هرگاه در یک آیه یک کلمه یا یک حرکت غلط خوانده شود یا زیاد و کم کنند بدون اندیشه متوجه مىشود و خبر مىدهد.

5 - هرگاه چند کلمه از چند سوره به دنبال هم خوانده شود محل هر کلمه را بدون اشتباه بیان مىکند.

6 - هر آیه یا کلمه قرآنى را از هر قرآنى که به او بدهند آنا نشان مىدهد.

7 - هرگاه در یک صفحه عربى یا غیر عربى یک آیه مطابق سایر کلمات نوشته شود، آیه را تمیز مىدهد که تشخیص آن براى اهل فضل نیز دشوار است.

این خصوصیات را خوش حافظه ترین مردم نسبت به یک جزوه بیست صفحه فارسى نمى توان دارا شود تا چه رسد به 6666 آیه قرآنى».

و پس از نقل شهادت چند نفر از علما، مىنویسد: موهبت قرآن «کربلائى کاظم» براى مردمى که فکر محدود خود را در چهاردیوارى مادیات محدود و منکر ماوراى طبیعت هستند اعجاب آور بوده و سبب هدایت عده اى از گمراهان گردیده است، ولى این امر با همه اهمیتش در نظر اهل توحید یک شعاع کوچک از اشعه بیکران افاضات خداوندى و از کوچکترین مظاهر قدرت حق است، نه تنها امور خارق العاده به وسیله انبیا و سفراى حق به کرات به ظهور رسیده و در تواریخ ثبت و ضبط است، در عصر حاضر نیز کسانى که به علت ارتباط و پیوند با مبداء تعالى صاحب کراماتى هستند وجود دارند که اهمیت آن به مراتب از حافظ قرآن ما بیشتر مىباشد.

نکته اى که در پاپان این مقاله لازمست تذکر دهم اینکه در نتیجه انتشار شرح حال حافظ قرآن و معرفى او به مردم تهران از عده اى از متدینین بازار شنیدم که در چند سال قبل ؛ یعنى در زمان «مرحوم حاج آقا یحیى» یک مرد کورى به نام حاجى عبود به مسجد «سید عزیزاللّه» رفت وآمد داشت که در عین کورى حافظ قرآن باخصوصیات کربلائى ساروقى بود، او نیز محل آیه را در عین کورى نشان مىداده و براى مردم با قرآن استخاره مىکرده...

مى گویند روزى کتاب لغت فرانسه به قطر قرآن مجید به او دادند استخاره کند، فورا آن را پرت کرد و عصبانى شد و گفت این قرآن نیست.

در مجلسى که حافظ قرآن حضور داشت، جناب آقاى ابن الدین استاد محترم دانشگاه، خصوصیات حاجى عبود را تاءیید و اظهار کردند که نامبرده را در منزل آقاى مصباح در قم در حضور مرحوم آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم حائرى ملاقات و آزمایش کرده اند.

اینها از آثار قدرت حق است که گاهى براى ارشاد مردم و اتمام حجت ظاهرى است: (ذلِکَ فَضْلُاللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَاللَّهُ ذُواْلفَضْلِ الْعَظیمِ).(16)