به نام آنکس که جانم در دست اوست

سلام خدمت همه خوانندگان عزیززززززززززززز
خب بر اساس شیرین الحکایات پیش میرویییییییییم (لکنت زبان گرفتیم رفت)
این حکایتی که مینویسم رو پدر جان زیاد برامون میخونند!
یعنی کلا حکایتهایی که میخوام بنویسمشون ، اونهایی هستند که باعث و بانی آموزشش پدرم هستند.
برای من که خیلی زیباست ایشالله  شما هم خوشتون بیاد:

داشــت  عباس قلـی خـان پـسری               پـسـر  بــی‌ادـب  و  بـی‌هنـری
نـام  او  بـود  علـی  مـردان خــان                 کلفـت خـانه ز دستـش به امـان

پـشت کالـسکه مـردم می‌جـسـت                دل کـالسکه نشین را می‌خست
هر سـحـرگـه  دم در  بـر لـب جــو                 بـود چون کـرم به گـل  رفته فرو

هر کــجـا لانـه گــنجـشـکی بــود                  بــچـه  گنـجشـک در آوردی زود
هرچـه می‌گـفت لَله  لـج می‌کـرد                   دهنـش را به لَله  کـج مـی‌کــرد

هر چه میخورد می‌گفت کم ست                  مادرش مات که این چه شکمست
نـه پــدر  راضـی از او  نـه مـادر                   نــه مــعلــم نــه لَلـه نــه  نــوکــر

بسکه بود  آن  پسر خیره  و  بد                  هــمـــه  از او  بــدشـان  مـی‌آمـد
ای پسر جان من این قصه بخوان                 نـو مـشو مـثل علی مـردان خـان

 تا دورودی دیگر دو صد بدرود

سلااااااااااام علیکم .
خب مجموعه شیرین الحکایات میخواد داستانهای خودشو با تاریخ نویسی همایش اصفهان اغاز کنه !
ایرادی داره؟ نداره ؟خوفه ؟ یعنی خوبه ؟ از اصل وبلاگ که منحرف نمیشه ؟
خب چون منحرف نمیشه و دوست داشتم خاطرات همایش اصفهان برای خودم بمونه مینویسم .

در این پست از دوستانی که همیشه برای من عزیز هستند و خواهند بود یاد خواهد شد منجمله :
منهم جان (اقای فهیمی) ، حاجی جون (اقای توکلی)، حامد عشقی...(اقای دانشفزون) ، داوود خطر(اقای نجفی) ، مهدی 313 (اقای یزدانی) ، جعفر جان(همون جفر. اقای کلامی) ، رسول جهان ارامش (اقای محمدی) ، حاج مهدی(اقای سلحشور) ، محسن خسرو (همون محسن خسرو) و جناب ممل

گزارش من شامل سه بخشه : 1_قبل از همایش 2_حین همایش 3_بعد از همایش
قبل از همایش :
روز قبل از همایش ، ساعتای نزدیک 11 قبل از ظهر حاجی جون زنگ زد .
_سلام علیکم . چطوری ؟ خوب هستی؟ توکلی هستم
_به به سلام علیکم . خوبم ممنون . بله میشناسم . البته خدا بیشتر میشناستتون هههه ... حاجی چه عجب یادی از ما کردی ؟ نکنه میخواستی تک بزنی و قط کنی من برداشتم کار خراب شده ؟ههههه (دقیقا همین حرفا رد و بدل شد)
_ اقا غرض از مزاحمت (این حاجی ما این قدر گله که همیشه اینو میگه و ما رو شرمنده میکنه) ، ما دفتر تبیانیم ، شما کجایی ؟ نمیای ؟ داریم یه سری کارا رو برا فردا میکنیم
_حاجی جون شرمنده ، من الان دانشگام و اومدیم برای شکایت کشی از اساتید ! اقای خدابنده هم تماس گرفته بودن ، گفتم نمیتونم بیام . شرمنده دیگه . ایشالله فردا
_خواهش میکنم... پس تا فردا میبینیم همو . کاری باری ؟هههه (حاجی همیشه این طوری حرف میزنه : اقا امری ندارید ؟خوشحال شدم .یااااااا علی ....یا علی رو خیلی سفت میگه.... اصلا حال میکنم با این یا علی گفتنش )

دانشگاه من تموم میشه و میخوام برگردم خونه ، یادم افتاد که حامد عشقی کارت سوخت بنزین میخواست و بد جور خمار چند لیتر بنزین بود هههه . زنگ زدم بهش که کجایی و این حرفا .. اگه بنزین میخوای باید بیای در دانشگاه ما ، هم منو برسونی خونه و هم کارت بنزین بگیری بنزین بزنی ! حامد هم از خدا خواسته در عرض چند دقیقه پرید دم دانشگاه ما.
در مورد اومدن بچه های تهرانی به اصفهان حرف زدیم و گفتم حامد جون دادا من که نیستم ابرو داری کنیا هههه ...شما برو دنبال بچه ها ، من هر وقت تونستم باهات تماس میگیرم . اوکی گفت و گفتم و از هم جدا شدیم (بد برداشت نکنید!)
بعد از ظهر اس ام اس زدم به جعفر جان که دادا شرمنده ها ! اگه فردا بخوائید بیایید اصفهان من نیستم . یحمتمل دفتر تبیانیم و نمیتونم بیام دنبالتون
که باز مثه همیشه تو کف جواب دادن این جعفر اقا موندیم تااااااااااااااااااااااااااااا شب جواب داد که گفت نوپرابلم ! البته شایدم اس ام اس من دیر رسیده ! الله اعلم . گفت مشکل نیست و شما به کاراتون برسید ....(خدایا چقد این جعفر اقای ما فروتنی داره ! هههه . بابا فروتن )

روز همایش از صبح کارامونو کردیم و بسم الله رو گفتیم برای حرکت به طرف دفتر اصفهان ؛
با اجازه پدر و مادر (بله ! ) ماشین رو برداشتم و راه افتادم به سمت دفتر ...
دفتر تبیان خلوت خلوت بود با یه عالمه کار که مونده بود تا بچه ها هم بیان و کمک کنند برای جمع و جور کردنش !
همچنان که چشمانمان به جمال حاج قدرت الله (حاج رسوالله ) روشن شد..... به بهههههههه چاکریم چطوری شما ؟ خوبی ؟ خوشی ؟سلامتی ؟ ماچ و موچ و این حرفا ....بعدم دیدار با اقای خدابنده و یکی دو نفر دیگه در دفتر تبیان .جناب حکمت که سالن همایش بودن برای کارای خودشون و کسی دیگه هم نبود . اقای نیرومند رو هم که فهمیدیم تصادف کرده اند و در خانه استراحت میکنند!! جاشون واقعا نمود میکرد توی دفتر ! کاملا معلوم بود یه چی کمه !
اقای فهیمی هم که برای یه سری امور خاص و محرمانه ! که گفتن نگین ...! حضور نداشتند .
با حاجی جون شرو کردیم فعالیت توی دفتر و این طرف اون طرف رفتن . بسته های میوه و خوراکی همایش رو منظم کردن، جابجا کردن و اونهایی که کامل نبود رو بهش اضافه میکردیم ....

خوراکیها رو هم بگم که چیا بود ! ... کیک بود ، شکلات کاکائویی ، آبمیوه (از اون باکلاسهاش ) به همراه هر بسته یک دانه موز !
پک های تبیان رو تکمیل میکردیم . حرف میزدیم . یاد و خاطره ها رو مرور میکردیم و ....
حاجی جون توی گوشیش یک سخنرانی از یک دکتر داشت ! واااااااااااااااااو چه با حال بود این سخنرانی ! سخنرانی دکتر انوشه ! (درست نوشتم حاجی جون؟)..... اینجور که میگفت این سخنرانی در بین دانشجویان بوده که قریب به 9 ساعت طول کشیده !!!!!!!!! نزدیک به 1 ساعتیشو حاجی داشت که در مورد عشق و عاشقی بود ! خیلی حال کردم با این سخنرانی . خدائیش جالب و قشنگ بود .
حرفها و صحبتهای خصوصی هم بین من و حاجی رد و بدل شد که سراسر خنده و مزاح و از این جور حرفا بود ! جای همه اونایی که پشت سرشون حرف زدیم خالی ههههه

از اونجایی که دوستان تهرانی صبج زود به اصفهان رسیده بودن و خبری ازشون نداشتیم به حاجی گفتم حاجی چه کنیم ؟ اینها الان اصفهانند و ما اینجا !؟
با تماسهای مکرر حاجی جان و خودم سعی خودمون رو کردیم تا دوستان رو ببینیم اما نشد دیگه . تا اینکه بالاخره پس از وعده وعید های پی در پی (نیم ساعت دیگه ! یک ساعت دیگه ! بیست دقیقه دیگه ! و...) در سالن همایش چشممون به جمال حاج مهدی ، جعفر اقای گل ، اقا رسول عزیز و محسن خسرو و ممل روشن شد .....(البته از لطف حامد عشقی نباید گذشت )
قبل از اینکه جعبه های میوه و خوراکی و پک های تبیان رو در وانت بار کنیم ، چند بار از دفتر تبیان زدیم بیرون که دوستان رو ببینیم اما هر دفعه باز کاری پیش میومد که نمیشد. تا اینکه حاجی جون گفت حالا دوستان رو نتونستیم ببینیم بریم دنبال "منهم" ! پیشنهاد خوبیست! برو که رفتیم . جای همه دوستان خالی چه خوش گذشت در مسیر رفتن به سوی منزل اقای فهیمی
برگشتیم دیگه نزدیک به شروع همایش بود ! اخرین تماس با تهرانیها گرفته شد که کجائید ، فرمودند در سالن همایش به سر میبریم ! البته چاخان بود ! چون بعد از ما اومدند ههه

حین همایش :
_ با دوستان از هر دری صحبت شد! مخصوصا گلایه ی من و حاجی از اقا جعفر که چرا دوستان دیگه رو با خود نیاوردید ؟؟؟!!!!؟؟؟ خوبه گفته بودیما !
کم کم اذان مغرب رو میگفتن که به اتفاق به نمازخانه سالن همایش در طبقه پائین رفتیم . نماز رو به جماعت خوندیم و اومدیم بالا برای اصل مراسم. من و اقای فهیمی راهنمایی کننده حضار به سمت صندلیها بودیم ! کجا بشینن و کجا نشینند ! به خاطر عدم اختلاط بین اقایون و خانوما ! حاجی جون هم مسئول نظارت بود هههه . یعنی مسئول تحویل خوراکیها و پک ها به کاربران

_ مدیر انجمن نصف جهان برای مسابقه حضوری از سه نفر اقایون و سه نفر خانوما دعوت کردن که به روی سن برند ! در این لحظه بود که حاج قدرت الله عزیزمون پرید وسط هههههه . گفت من میااااااااااااااااام . اما سریع هم منصرف شد ! هر چه گفتیم حاجی جان برو ، جایزتو هم نخواستی بده به ما ! اما نرفت که نرفت ! هر چند سوالا هم سخت بود! جایزه رو به هر شش نفر دادند . فکر میکنم یک سری کامل از نرم افزارها و مجموعه سیدی های رایانه ای تبیان بود


_ از نیمه همایش گذشته بود که داشتیم حضار رو به طبقه بالا راهنمایی میکردیم ، چشممون به جمال مانیتور که معطوف شد خشکمون زد !
واااااااااااااااو یعنی چی قراره بشه !در این هنگام بود که به منهم جان گفتم عکسامونو نشون میدن برای چی دیگه ؟هههه بگو نشون ندییییییییید !اما کار از کار گذشته بود و کلیپ فعالیتهای حقیقی بچه های نصف جهان به تصویر کشیده شده بود ! خلاصه عکسها هم به ملت نشون داده شد .. کاریش نمیشد کرد !
(خدائییش اون عکس اخری خیلی با حال بود . اونی که در تخت فولاد ، جعفر عزیز هم بود باهامون ! چه گذشت !!!!)
 

_ با منهم عزیز یه چند دقیقه ای رو نشسته بودیم (بنده خدا حاجی که همش روی پا ایستاده بود)یه مرتبه صدا زدند مدیر انجمن معارف ! کی ؟ کجا ؟ چی شده ؟ چی قراره بشه ؟ من ؟اشتباه شده لابد ... من اشتباهیم .....خلاصه با اصرار دوستان گلمون مجبور شدیم بریم اون بالا و هدیه ای که اگه اشتبا نکنم مدیر سیستم زحمتشو کشیده بودن (از همین جا ازشون ممنونم ) گرفتم . به دوستان دیگرمون جناب دکی اینکالج و خانم شقایق صحرایی هم تبریک میگم

_مدیر دفتر اصفهان امکانات و فعالیتهای دقتر تبیان رو فرمودند که در تاپیک اصلی بیانات ایشان هست .ایشالله امیدواریم باشگاه سپاهان هم برای همایش های بعدی بازیکنانش رو بفرسته پیشمون !

 

_ دیگه سوت اخر بازی رو داشتند میزدند که خدا خدا میکردیم امشب تموم نشه !ای کاش هم تموم نمیشد !
با دوستان همشهری و غیر همشهری مشغول عکس و صحبت و خاطره های فراموش نشدنی و ... بودیم
دیدار با اقای نوری که خیلی وقت بود ندیده بودیمشون ، فرزند اقای نیرومند که خدائیش جای پدرش خیلی خالی بود (ایشالله خدا سلامتیشون بده) و همچنین مهدی 313 عزیز که خیلی خوشحال شدم دیدمش ، از نتایج اخر حضور در سالن همایش بود . یادی بکنم از داوود خطر ! ایشان چنان شوخ طبعه که اصلا خودشم خنده اش نمیگیره ههههههه..... فقط میگه تا بقیه بخندند . ایشان هم به بیان سخنان زیادی پرداخت !