1- شرایط پیشوای مسلمانان:در همان روزهایی که امام حسین(ع)درمدینه
برای اخذبیعت جهت یزید در فشار بود در پاسخ ولید که پیشنهاد بیعت با یزید را مطرح کردفرمود:اینک که مسلمانان به فرمانروایی مانند یزید گرفتارشدند باید فاتحهء اسلام را خواند.وضمن پاسخ نامه های دعوت کوفیان ویژگیهای زمامدار مسلمانان را چنین بیان کرد:
"امام و پیشوای مسلمانان کسی است که به کتاب خدا عمل نموده راه
قسط و عدالت رادر پیش گیردواز حق پیروی کرده با تمام وجود خویش
مطیع فرمان خدا باشد.
2- وصیت نامهء اعتقادی –سیاسی امام:
امام حسین(ع)پیش از حرکت از مدینه وصیت نامه ای خطاب به برادرش
نوشت وعلت قیام خود را چنین توصیف فرمودند:
"من نه از روی خود خواهی وسرکشی وهوسرانی به مخالفت برخاستم
ونه برای ایجادفسادوستمگری بلکه هدف من از این حرکت اصلاح امت جدم ومنظورم امر به معروف ونهی از منکر است. می خواهم سیرهء جدم و پدرم را در پیش گیرم. هر کس در این راه به پاس احترام حق از من پیروی کند راه خود را در پیش خواهم گرفت. تا خداوند میان من واین قوم داوری کند که اوبهترین داوران است."
3- محو سنتهاو رواج بدعتها:
امام حسین(ع) پس از ورود به مکه نامه ای به سران قبایل بصره فرستاد
طی آن چنین نوشت:
"شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر دعوت میکنم زیرا در شرایطی قرار
گرفته ایم که سنت پیامبر بکلی از بین رفته بدعتها زنده شده است.اگر
سخن مرا بشنوید شما را به راه راست هدایت خواهم کرد.درود ورحمت
و برکات خدا بر شما باد."
4- دیگر به حق عمل نمی شود:
حسین بن علی(ع) در راه عراق در منزلی به نام"ذی حسم"در میان یاران
خودبپا خواست و خطبه ای بدین شرح ایراد نمود:
"پیشامد همین است که می بینید. جدآ اوضاع زمان برعکس شده زشتیها
آشکارونیکیها و فضیلتها از محیط ما رخت بر بسته واز فضایل جز اندکی مانند قطرات ته ماندهء ظرف آب باقی نمانده است.مردم در زندگی پست وذلتباری به سر میبرندو صحنه زندگی همچون چراگاهی سنگلاخ وکم علف به جایگه دشواری تبدیل شده است.آیا نمی بینیدکه دیگر به حق عمل نمی شود؟
در چنین وضعی جا داردکه شخص با ایمان مشتاق پروردگارباشد. در چنین محیط ذلت باری مرگ را جز سعادت وزندگی با ستمگران را جز ملال و رنج وآزردگی نمیدانم."