درمان پوکی استخوان 

 گرچه هنوز هیچ درمانی برای بازگرداندن اثرات سوئ پوکی استخوان وجود ندارد، اما می توان کارهای زیادی کرد تا سرعت از دست دادن استخوان در آینده کاهش یابد و به حداقل برسد.
درمان پوکی استخوان شامل تسکین درد، بهبود حرکت و فعالیت و کمک به کنار آمدن با اثرات روانی اجتماعی بیماری می شود و از کاهش بیشتر استخوان تا خطر بروز شکستگی در آینده جلوگیری می کند.
دانستن این که اقداماتی وجود دارد که آنها می توانند با انجام آنها باعث بهبود وضعیت شوند مثل تمرینات ورزشی ، تغییر در رژیم غذایی و جلوگیری از زمین خوردن و سقوط به این بیماران کمک می کند احساس غلبه بر بیماری و کنترل خودشان داشته باشند و شانس بهبودی خود را بیشتر کنند.
همچنین بسیاری از بیماران صحبت کردن با سایر بیماران دچار پوکی استخوان رامفید تشخیص می دهند و متوجه می شوند که تنها آنها بیمار نیستند و افراد دیگری هم از این بیماری رنج می برند.

کنترل درد:

 درد در پوکی استخوان خیلی متغیر است. بعضی افراد دارای درد مزمن شدیدی هستند، در حالی که بعضی دیگر فقط یک درد جزیی دارند.
دردی که به دنبال شکستگی استخوان فوقانی ران یا مچ دست ایجاد می شود معمولا بعد از عمل جراحی بسرعت تسکین می یابد گرچه ممکن است مصرف داروهای مسکن برای مدتی ادامه یابد.
در بیمارانی که بعد از شکستگی مچ دست دچار آلگودیستروفی می شوند، فیزیوتراپی ممکن است باعث تسکین درد شده و حرکت دست را بهبود بخشد. در موارد شدید از روشی به نام سمپاتکتومی می توان استفاده کرد که در حقیقت بی حس کردن اعصابی است که آن منطقه از دست را عصب دهی می کند.

قرصهای مسکن درد:

همین که درد کاهش پیدا کرد، استفاده از مسکنهایی مثل استامینوفن ، استامینوفن کدئین ، بروفن ، دیکلوفناک یا پیروکسیکام برای تسکین درد کافی خواهد بود.
افراد به داروهای مسکن واکنش های مختلفی نشان می دهند، بنابراین اگر یک نوع داروی مسکن برای شما زیاد موثر نیست ، می توانید داروی دیگری را امتحان کنید.

فیزیوتراپی:

فیزیوتراپی عبارت است از درمان علایم بیماری به وسیله حرکات و تمرینات خاص که در کنترل و درمان پوکی استخوان از اهمیت بالایی برخوردار است و برای تسکین درد و بهبود تحرک و فعالیت استفاده می شود.
در بیماران دچار شکستگی ستون فقرات ، عضلات اطراف ستون فقرات اغلب به علت درد دچار اسپاسم و گرفتگی می شوند و در نتیجه خودشان بیشتر باعث تشدید درد می شوند.
بنابراین تسکین این گرفتگی عضلات با استفاده از فیزیوتراپی ملایم می تواند به کاهش درد کمک زیادی کند. از هیدروتراپی (تمرین آرام در آب گرم) نیز می توان برای تسکین اسپاسم و گرفتگی عضلات استفاده کرد.

کنترل رژیم غذایی:

یک رژیم غذایی حاوی کلسیم زیاد می تواند به سلامت و قوی شدن استخوان ها کمک کند. لبنیات حاوی مقادیر زیادی کلسیم هستند و افرادی که از لبنیات استفاده نمی کنند باید برای رساندن کلسیم به بدنشان از قرصها و مکمل های کلسیم دار استفاده نمایند.
از کاهش شدید وزن باید خودداری شود چون این کار باعث کاهش حداکثر توده استخوانی خواهد شد.

کلسیم:

 یک رژیم غذایی متعادل برای سلامت استخوان ها بسیار اهمیت دارد. بخصوص مصرف کلسیم کافی به رسیدن به یک حداکثر توده استخوانی خوب کمک کرده و همچنین باعث کاهش از دست دادن استخوان در سن های بالاتر می شود.
گرچه بسیاری از غذاها حاوی کلسیم هستند، اما تمام آنها بعد از خورده شدن ، کلسیم زیادی در بدن آزاد نمی کنند. بهترین منبع کلسیم ، لبنیات مثل شیر و پنیر و تخم مرغ هستند.

اثرات کاهش شدید وزن:

لاغر شدن شدید دارای اثرات مضری روی استخوان هاست. بیماران دچار بی اشتهایی عصبی ، اغلب حتی هنگامی که جوان هستند دچار پوکی استخوان شدید می شوند وگرچه مقداری از این از دست دادن استخوان آنها مربوط به آمنوره است ، اما کاهش وزن آنها علت اصلی این از دست دادن استخوان است.
بی اشتهایی عصبی اغلب هنگام نوجوانی و بلوغ ایجاد می شود، یعنی هنگامی که اسکلت بدن در حال رشد است. از دست دادن استخوان در این مرحله منجر به کاهش حداکثر توده استخوانی شده و خطر بروز پوکی استخوان را بشدت افزایش می دهد.
برعکس افرادی که دارای وزن بیش از حد هستند، توده استخوانی زیادی دارند، اما این بدان معنی نیست که چاق شدن افراد را تشویق کنیم ؛ زیرا چاقی روی سلامت افراد اثرات زیانباری می گذارد.
بهترین کار این است که با توجه به قد، به یک وزن مناسب دست پیدا کنیم. بیمارانی که از پوکی استخوان رنج می برند و افرادی که وزن کمتر از معمول دارند، باید در صورت امکان افزایش وزن دهند و به وزن طبیعی برسند.

رژیم غذایی خاص:

غیر از مصرف مقادیر زیاد کلسیم ، رژیمهای غذایی خاصی برای بیماران دچار پوکی استخوان توصیه نمی شود.
در واقع مصرف مقادیر زیاد پروتئین که به صورت گوشت مصرف می کنیم ، ممکن است باعث از دست دادن کلسیم از بدن شود. با این حال ، گیاهخوارانی که از مصرف لبنیات خودداری می کنند، باید از قرصها و مکملهای کلسیمی استفاده کنند.

مصرف ویتامین ها:

کمبود ویتامین D در افراد سالخورده شایع است و می تواند باعث از دست دادن استخوان شود. افرادی که زیاد در خانه هستند و کمتر بیرون می روند تا با نور خورشید مواجه شوند ممکن است کمبود ویتامین D ایجاد شود.
معمولا در رژیم غذایی افراد ویتامین D وجود دارد، اما منبع اصلی ویتامین D ماهی های چرب است که مردم کمتر آنها را به طور منظم مصرف می کنند.
لبنیات حاوی مقادیر کمی ویتامین D هستند. مقدار نیاز روزانه توصیه شده 400 واحد بین المللی IU است ، اما برای افراد سالخورده این مقدار 800 واحد IU است.
این مقدار ویتامین کاملا بی خطر بوده و هیچ گونه عوارض جانبی ندارد.

تمرینات ورزشی:

تمرینات ورزشی به غیر از این که برای سلامت استخوان ها مفید است ، برای سلامت کلی بدن نیز سودمند است.
فعالیت کم و بی حرکتی منجر به از دست رفتن سریع استخوان ها می شود، در حالی که انجام تمرینات ورزشی بخصوص در هنگام کودکی و نوجوانی می تواند باعث افزایش توده استخوانی شود.
به طور کلی بهتر است به اندازه متوسط، تمرینات ورزشی انجام دهیم و روزی نیم ساعت پیاده روی کنیم.

سیگار نکشیدن:

سیگار کشیدن از هر نظر برای سلامت مضر است و استخوان ها هم در این امر مستثنا نیستند. همچنین شواهد نشان می دهد بعضی درمان هایی که برای پوکی استخوان انجام می شود، در افراد سیگاری کمتر تاثیر دارد.

جلوگیری از زمین خوردن و سقوط:

در محیط اطراف ما موارد زیادی وجود دارد که خطر زمین خوردن و سقوط را در افراد افزایش می دهد و شما فقط با دانستن نکاتی ساده می توانید از زمین خوردن جلوگیری کنید.
برای افرادی که مشکل تعادل دارند، استفاده از یک عصا می تواند کمک کننده باشد، بخصوص در خارج از خانه.

مراجعه به پزشک:

اگر نگران هستید که ممکن است دچار پوکی استخوان باشید یا بیماری خاصی دارید که زمینه را برای ایجاد پوکی استخوان در آینده آماده می کند، می توانید به پزشک مراجعه کنید و این نگرانی را با او در میان بگذارید.
پوکی استخوان هر چه سریع تر تشخیص داده شود، نتایج بعدی بهتر خواهند بود.