امام باقر (علیه السلام ) روایت مى کند که : روزى رسول خدا (صلى الله علیه وآله ) نماز صبح را با یارانش خواند و بعد از نماز، با آنان نشست و گفتگو نمود تا اینکه خورشید طلوع کرد و مردم یکى بعد از دیگرى رفتند تا اینکه دو نفر ماند؛ یکى انصارى و دیگرى ثقفى .
حضرت به آن دو مرد فرمود: من فهمیدم که شما سؤالى دارید که مى خواهید آن را بپرسید. اگر خواستید مى توانم قبل از اینکه شما بپرسید من از آن خبر دهم و اگر مى خواهید خودتان بپرسید.
گفتند: بلکه سما خبر دهید اى رسول خدا ! زیرا این براى نابینا روشن تر و از شک دور کننده تر ماست و ایمان را محکم تر مى کند.
پس حضرت فرمود: اما تو اى برادر انصارى ! از قبیله اى هستى که اهل ایثار هستند. و تو روستایى هستى و این ثقفى چادر نشین است . آیا در پرستش ‍ عم ایثار مى کنى ؟
گفت : بلى .
فرمود: اما تو اى برادر ثقفى !آمده اى که از وضو و نماز و اینکه در آنها چه ثوابى براى تو مى باشد، بپرسى .
گفت : بلى .
فرمود: پس بدان وقتى که دستت را به آب زدى و بسم الله گفتى ، آن گناهانى رخ که دستانت انجام داده اند، مى ریزد. و هنگامى که صورت و دستانت را شستى ، گناهان از راست و چپ تو مى ریزند. و هنگامى که سروپاهایت را مسح کردى ، آن گناهانى که با پاهایت به سوى آنها رفتى ، مى ریزد این ثوابى است در وضو که براى تو مى باشد. و هنگامى که به نماز برخاستى و حضور پیدا کردى و سوره خمد و یا یکى از سوره هاى دیگر را به خست توانت ، خواندى ، رکوع کردى و رکوعت را تمام نمودى و به سجده رفتى و تشهد خواندى و سلام نماز را دادى ، خداوند تمام گناهانى را که بین دو نماز انجام دادى مى بخشد. و این هم ثواب تو در نمازت . اما تو اى برادر انصارى ! آمده اى که از حج و عمره و ثواب آنها بپرسى .
گفت : بلى .
فرمود: پس بدان وقتى که به راه حج متوجه شدى و مرکبت را سوار گشتى و بسم الله گفتى ، همین که مرکبت به راه افتاد و قدم هایش را برداشت و به زمین گذاشت ، خداوند متعال به تعداد آنها حسنه مى نویسد و گناه تو را محو مى کند و زمانى که محرم شدى و لبیک گفتى ، خداوند براى هر یک لبیک گفتن ، ده حسنه مى نویسد و ده گناه را محو مى کند. و وقتى که هفت باز بیت خدا را طواف نمودى این نزد خدا عهد و پیمان و ذکرى براى توست و خداوند بعد از آن حیا مى کند که تو را عذاب نماید و هنگامى که نزد مقام ابراهیم دو رکعت نماز خواندى ، خداوند براى تو به واسطه آن دو رکعت ، دو هزار رکعت نماز مقبول مى نویسد.
و زمانى که هفت باز سعى بین صفا و مروه نمودى ، ثواب و اجر این عمل نزد خداوند مانند اجر کسى است که پیاده از شهر خود به حج برود و مانند ثواب کسى است که هفتاد بنده مؤمن را آزاد کرده باشد. و وقتى تا غروب آفتاب در عرفات ماندى ، اگر گناهى به اندازه ریگ بیابان و کف دریا داشته باشى ، خداوند آنها را براى تو مى آمرزد. و هنگامى که قربانى خود را ذبح کردى یا شترت را نحر نمودى ، خداوند براى تو به هر قطره خون آنها، حسنه اى مى نویسد که معادل است با ثواب آنچه که در باقى مانده عمرت انجام مى دهى . و زمانى که هفت بار طواف زیارت به جاى آوردى و دو مقام ابراهیم ، دو رکعت نماز خواندى ، فرشته اى بزرگوار بر شانه تو مى زند و مى گوید: خداوند گناهان گذشته را براى تو آمرزد، تا 120 روز دیگر اعمال تازه ات را آغاز کن .
آن دو مرد گفتند: براى همین آمده بودیم .