معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4539648
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
وقتى از عوامل پشت صحنه جنگ سیاسى دولتمردان مصر با جنبش مقاومت سخن به میان مى آید، ناخواسته همه نگاه ها به سمت تل آویو مى رود و اغلب تحلیلگران این نظریه را پیش مى کشند که سناریو این گونه جنگ هاى نامیمون در دیدارهاى منظم دیپلمات هاى اسرائیل با مقام هاى قاهره طراحى مى شود.
این حدس و گمان ها البته دور از واقعیت نیست زیرا مدت ها است فاصله طولانى تل آویو تا قاهره برداشته شده و مناسبات سیاسى میان مصر مبارک با طرف صهیونیستى آن قدر عمیق است که حتى در ایام صدارت افراطى ترین جناح سیاسى در تل آویو که سران عرب، ترمز قطار سازش را کشیده اند، مبارک دعوتنامه رسمى براى نخست وزیر جدید اسرائیل و وزیر خارجه تندرو او مى فرستد.
جالب اینجا است که شروع جنگ مصرى ها با حزب الله لبنان نیز با مسندنشینى افراطیون در تل آویو همزمان شد به همین دلیل برخى از صاحبنظران عرب گوشزد کردند که حسنى مبارک با این کار هدیه اى ویژه براى همسایگان صهیونیست اش فراهم کرده است. زیرا در وضع فعلى هیچ اتفاقى به اندازه درگیرى دولت هاى عرب با جنبش هاى مقاومت نگرانى امنیتى تل آویو را تسکین نمى بخشد حال اگر پیکان این نزاع حکومت هاى عربى، جنبش پیشرو مقاومت را نشانه رود که بزرگ ترین زخم را بر پیکر ارتش اسرائیل وارد کرده است.
براى درک خرسندى صهیونیست ها از بازى مبارک علیه مقاومت کافى است اندکى در گزارش رسانه هاى اسرائیل درنگ کنید. در دو هفته اخیر این سوژه هیچ گاه از تیتر و محور خبر این رسانه ها کنار نرفته است.
اما سخن فقط در باب بازتاب هاى این نزاع در سرزمین هاى اشغالى نیست که البته در جاى خود باید بررسى شود، اکنون جنگ سیاسى مبارک علیه مقاومت از محدوده یک درگیرى مقطعى و تاکتیکى فراتر رفته است. عناصر تازه اى در این ماجرا دخیل شده اند که در ابتداى حادثه شاید چندان به چشم نمى آمدند.
آغازگر این پروژه جنگ روانى علیه حزب الله لبنان ابتدا دادستان نظامى مصر که تحت کنترل سازمان اطلاعات این کشور است، بود و کل این پروژه پرهیاهو به بازداشت یک عضو جنبش حزب الله ختم شد که اتهام او چیزى جز ارسال کمک تسلیحاتى به مبارزان فلسطین نبود و در گام بعدى وزارت خارجه مصر و رسانه هاى دولتى این کشور نیز وارد گود مبارزه تبلیغاتى علیه مقاومت لبنان و فلسطین شدند.
اما مرحله تازه این نزاع را نه افسران اطلاعاتى مبارک که شاهزادگان سعودى در دست دارند. همه رسانه هاى سعودى اکنون مملو از مطالبى است که با زبانى هتاکانه جنبش هاى مقاومت را مورد حمله قرار مى دهند. روزنامه الشرق الاوسط و شبکه العربیه به عنوان دو تریبون عمده سعودى ها اغلب نویسندگان تحت پوشش خود را وارد این بازى کرده اند. برخى از رسانه هاى مصرى پس از نهیب دو متفکر سرشناس عرب - فهمى هویدى و حسنین هیکل - پاى خود از این معرکه دل آزار بیرون کشیدند اما هر دو رسانه سعودى حتى گامى فراتر نهاده و به بهانه این قضیه پرونده کهنه اختلاف فرقه هاى شیعه و سنى و ایران و اعراب را گشوده اند.
جالب است حتى در گرماگرم کشمکش مذاکره کنندگان عربى و فرستاده اوباما با دولت افراطى اسرائیل نیز سردبیر، صاحب امتیاز و ستون نویس هاى الشرق الاوسط همگى مقاله هاى خود را به طرح اتهام ها و دشنام هاى سیاسى علیه شیعه، مقاومت لبنان و ایرانى ها اختصاص داده اند.
به راستى چه فرقى است میان العربیه سعودى و معاریو صهیونیستى که هر دو براى تضعیف بازوى مقاومت همت گماشته اند معاریو منادى برترى قوم یهود است بر اعراب و العربیه مدعى برترى سلفیون است بر همه مذاهب و فرقه هاى اسلامى. بر این صف آرایى که اکنون علیه ایران، تشیع و مقاومت در ریاض و قاهره شکل گرفته نامى جز ارتجاع عربى سزاوار نیست.
شاید خود دیپلمات هاى مصرى نیز که ابتدا چراغ سبز این بازى ناخجسته را روشن کرده بودند، پیش بینى این روزها را نمى کردند. کاملاً واضح است که اختلاف دولتمردان مصرى با جنبش مقاومت لبنان چنان که نصرالله توصیف کرد، حول موضعگیرى مبارک در غائله غزه مى چرخد اما تضاد سعودى ها با این جنبش ریشه هایى عمیق تر دارد که سرچشمه آن نیز به شکست جریان هاى تحت الحمایه ریاض در بیروت، بغداد و دیگر نقاط مهم خاورمیانه برمى گردد. از مدت ها قبل احساس نوعى باخت تاریخى شاهزادگان سعودى را به گشودن جبهه تنش با جنبش ها در سه بحران خاورمیانه واداشته است.
در این چارچوب مى توان شکاف عمیق ریاض و دمشق، یا ریاض با سه محور بغداد و بیروت و تهران را ارزیابى کرد شاهزادگان سعودى مى پندارند که در گردونه بحران هاى عراق، فلسطین و لبنان از رقابت با حریفان عرب و غیر عرب خویش باز مانده اند. تاکتیک هاى انتقامجویانه اى هم که ریاض براى به هم زدن بازى در بیروت ریخته است از همین تصور سرچشمه مى گیرد. به باور ناظران، ریاض، در رویارویى مهمى که در آستانه انتخابات مهم لبنان آغاز شده است، هیچ امیدى به احزاب تحت الحمایه خویش ندارد.
شاهزادگان سعودى پیروزى جریان مقاومت را در این انتخابات قطعى مى دانند و بر همین اساس از همه فرصت ها و امکان ها براى بر هم زدن بازى رقابت سیاسى در لبنان و بدنام کردن مقاومت بهره خواهند جست.
نویسنده:محمد بخشنده
این حدس و گمان ها البته دور از واقعیت نیست زیرا مدت ها است فاصله طولانى تل آویو تا قاهره برداشته شده و مناسبات سیاسى میان مصر مبارک با طرف صهیونیستى آن قدر عمیق است که حتى در ایام صدارت افراطى ترین جناح سیاسى در تل آویو که سران عرب، ترمز قطار سازش را کشیده اند، مبارک دعوتنامه رسمى براى نخست وزیر جدید اسرائیل و وزیر خارجه تندرو او مى فرستد.
جالب اینجا است که شروع جنگ مصرى ها با حزب الله لبنان نیز با مسندنشینى افراطیون در تل آویو همزمان شد به همین دلیل برخى از صاحبنظران عرب گوشزد کردند که حسنى مبارک با این کار هدیه اى ویژه براى همسایگان صهیونیست اش فراهم کرده است. زیرا در وضع فعلى هیچ اتفاقى به اندازه درگیرى دولت هاى عرب با جنبش هاى مقاومت نگرانى امنیتى تل آویو را تسکین نمى بخشد حال اگر پیکان این نزاع حکومت هاى عربى، جنبش پیشرو مقاومت را نشانه رود که بزرگ ترین زخم را بر پیکر ارتش اسرائیل وارد کرده است.
براى درک خرسندى صهیونیست ها از بازى مبارک علیه مقاومت کافى است اندکى در گزارش رسانه هاى اسرائیل درنگ کنید. در دو هفته اخیر این سوژه هیچ گاه از تیتر و محور خبر این رسانه ها کنار نرفته است.
اما سخن فقط در باب بازتاب هاى این نزاع در سرزمین هاى اشغالى نیست که البته در جاى خود باید بررسى شود، اکنون جنگ سیاسى مبارک علیه مقاومت از محدوده یک درگیرى مقطعى و تاکتیکى فراتر رفته است. عناصر تازه اى در این ماجرا دخیل شده اند که در ابتداى حادثه شاید چندان به چشم نمى آمدند.
آغازگر این پروژه جنگ روانى علیه حزب الله لبنان ابتدا دادستان نظامى مصر که تحت کنترل سازمان اطلاعات این کشور است، بود و کل این پروژه پرهیاهو به بازداشت یک عضو جنبش حزب الله ختم شد که اتهام او چیزى جز ارسال کمک تسلیحاتى به مبارزان فلسطین نبود و در گام بعدى وزارت خارجه مصر و رسانه هاى دولتى این کشور نیز وارد گود مبارزه تبلیغاتى علیه مقاومت لبنان و فلسطین شدند.
اما مرحله تازه این نزاع را نه افسران اطلاعاتى مبارک که شاهزادگان سعودى در دست دارند. همه رسانه هاى سعودى اکنون مملو از مطالبى است که با زبانى هتاکانه جنبش هاى مقاومت را مورد حمله قرار مى دهند. روزنامه الشرق الاوسط و شبکه العربیه به عنوان دو تریبون عمده سعودى ها اغلب نویسندگان تحت پوشش خود را وارد این بازى کرده اند. برخى از رسانه هاى مصرى پس از نهیب دو متفکر سرشناس عرب - فهمى هویدى و حسنین هیکل - پاى خود از این معرکه دل آزار بیرون کشیدند اما هر دو رسانه سعودى حتى گامى فراتر نهاده و به بهانه این قضیه پرونده کهنه اختلاف فرقه هاى شیعه و سنى و ایران و اعراب را گشوده اند.
جالب است حتى در گرماگرم کشمکش مذاکره کنندگان عربى و فرستاده اوباما با دولت افراطى اسرائیل نیز سردبیر، صاحب امتیاز و ستون نویس هاى الشرق الاوسط همگى مقاله هاى خود را به طرح اتهام ها و دشنام هاى سیاسى علیه شیعه، مقاومت لبنان و ایرانى ها اختصاص داده اند.
به راستى چه فرقى است میان العربیه سعودى و معاریو صهیونیستى که هر دو براى تضعیف بازوى مقاومت همت گماشته اند معاریو منادى برترى قوم یهود است بر اعراب و العربیه مدعى برترى سلفیون است بر همه مذاهب و فرقه هاى اسلامى. بر این صف آرایى که اکنون علیه ایران، تشیع و مقاومت در ریاض و قاهره شکل گرفته نامى جز ارتجاع عربى سزاوار نیست.
شاید خود دیپلمات هاى مصرى نیز که ابتدا چراغ سبز این بازى ناخجسته را روشن کرده بودند، پیش بینى این روزها را نمى کردند. کاملاً واضح است که اختلاف دولتمردان مصرى با جنبش مقاومت لبنان چنان که نصرالله توصیف کرد، حول موضعگیرى مبارک در غائله غزه مى چرخد اما تضاد سعودى ها با این جنبش ریشه هایى عمیق تر دارد که سرچشمه آن نیز به شکست جریان هاى تحت الحمایه ریاض در بیروت، بغداد و دیگر نقاط مهم خاورمیانه برمى گردد. از مدت ها قبل احساس نوعى باخت تاریخى شاهزادگان سعودى را به گشودن جبهه تنش با جنبش ها در سه بحران خاورمیانه واداشته است.
در این چارچوب مى توان شکاف عمیق ریاض و دمشق، یا ریاض با سه محور بغداد و بیروت و تهران را ارزیابى کرد شاهزادگان سعودى مى پندارند که در گردونه بحران هاى عراق، فلسطین و لبنان از رقابت با حریفان عرب و غیر عرب خویش باز مانده اند. تاکتیک هاى انتقامجویانه اى هم که ریاض براى به هم زدن بازى در بیروت ریخته است از همین تصور سرچشمه مى گیرد. به باور ناظران، ریاض، در رویارویى مهمى که در آستانه انتخابات مهم لبنان آغاز شده است، هیچ امیدى به احزاب تحت الحمایه خویش ندارد.
شاهزادگان سعودى پیروزى جریان مقاومت را در این انتخابات قطعى مى دانند و بر همین اساس از همه فرصت ها و امکان ها براى بر هم زدن بازى رقابت سیاسى در لبنان و بدنام کردن مقاومت بهره خواهند جست.
نویسنده:محمد بخشنده