معرفی وبلاگ
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 4539767
تعداد نوشته ها : 10297
تعداد نظرات : 320
Rss
طراح قالب
مهدي يوسفي
با حذف بخشهای قابل توجهی از فیلم اسکاری میلیونر زاغه‌نشین و اصلاحاتی در دوبله، این فیلم که حاوی طعنه های مکرر به مسلمانان بود، به گونه ای پخش شد که تقریبا هیچ یک از این موارد در نسخه سیما نمایش داده نشد و البته شبکه یک هم برای اولین بار محصول 2008 و دروکننده جوایز اسکار امسال را به بینندگان خود نشان داد.
به گزارش «آینده» مطابق اعلام برنامه صدا و سیما، فیلم سینمایی «میلیونر زاغه‌نشین» عصر 6 فروردین و مجددا صبح 7 فروردین ماه از شبکه یک سیما پخش شد و طبعاً علاقه‌مندان به فیلم‌های اسکاری را به خود جلب نمود.
این فیلم به کارگردانی «دنی بویل» انگلیسی ساخته شده و بازیگرانی نظیر دوپاتل، فرید اپنیتو و آنیل کاپور در آن به ایفای نقش پرداختند.
«میلیونر زاغه‌نشین» در مراسم اسکار و گلدن کلوب توانست جایزه‌های متعددی را در بخشهای مختلف دریافت کند و پیش از آن نیز جوایز بسیاری را نصیب خود کرده بود.
این فیلم درباره سه شخصیت زاغه نشین و البته مسلمان هند و روایتگر زندگی زاغه نشینی در این کشور است، زندگی که توسط جمال شخصیت اصلی فیلم در طول یک مسابقه اطلاعات عمومی و با جایزه بیست میلیون روپیه روایت می شود و نکته جالب توجه این فیلم، نوع پاسخگویی به این جواب ها و شک پلیس به جمال است.
این فیلم با هزینه 15 میلیون دلاری تهیه شد و در ژانر فیلم‌های اجتماعی قرار دارد و بویل کارگردان آن توانسته درام اجتماعی مورد پسندی را بسازد. اما نکته حائز اهمیت در این فیلم داستان آن است. با توجه به این که داستان این فیلم در کشور هندوستان اتفاق می‌افتد شخصیتهای اصلی آن سه کودک فقیر اتفاقاً مسلمان هستند که برای امرار معاش و شاید پیشرفت از هیچ کاری فروگذار نمی کنند.
جالب آن که هند جمعیت یک میلیاردی دارد که فقط 4/13 درصد یعنی در حدود 180 میلیون نفر آن مسلمان و بقیه پیروان سایر آیین ها هستند و کارگردان مستقیما برای نمایش یک طبقه خاص به سراغ شخصیتهای مسلمانان می‌رود و فیلمنامه‌نویس از چهره مسلمانان برای نمایش این همه هنجارشکنی استفاده می‌کند.
در سراسر فیلم بیننده با هنجارشکنی مواجه است و این رفتارها نیز از چند مسلمان سر می‌زند. البته در تمام جوامع و پیروان همه مذاهب کسانی هستند که دست به اعمال خلاف در جامعه می‌زنند ولی با نوع گزینش نویسنده به نظر می رسد چه بسا بیش از آن که هدف پرداختن به زاغه نشینی در هند بوده، نمایش منفی مسلمانان در کشور 72 ملت هندوستان بوده است.
به عنوان مثال در صحنه‌ای از این فیلم شخصیت منفی فیلم -سلیم- در بالای ساختمان نیمه کاره ای به همراه جمال است و مشغول توضیح دادن کارهای زشت گذشته خود است که از آن به اجبار یاد می‌کند و ناگهان صدای اذان طنین‌انداز می‌شود و او با این جمله که «این دین ماست که ما مجبور به اطاعت از آن هستیم» از اسلام سخن به زبان می‌آورد. یا در صحنه دیگری این شخصیت را با آن پیشینه در حال نماز خواندن می‌بینیم ولی بعد از دو، سه ثانیه هنگام فرار لاتیکا، شخصیت زن فیلم، او را در حال دنبال کردن و گرفتن آن دختر و سپس تحویل او به باند بزهکاری می‌بینیم. آیا این صحنه‌ها غیر از این که از مسلمانان انسان‌های وحشتناکی را به ترسیم کشد، یادآور موضوع دیگری است؟!
همچنین در این فیلم شخصیت جنایتکار و رئیس باند بزهکاری شخصی مسلمان به نام جاوید خان است.
البته در نسخه شبکه یک سیما تنها اسامی شخصیتهای فیلم باقی مانده و اشاره ای به مسلمانی آنان نمی شود و صرفا یکی دو بار تصویر مسجد در کنار هزاران بنا در هند پخش می شود.
نکته دیگر آن که این فیلم با وجود اقبال جهانی، به دلیل ارائه چهره منفی از جامعه هند در این کشور با اعتراض‌های زیادی مواجه و حتی چند سینمای پخش کننده آن آتش زده شد و آنیل کاپور به عنوان بازیگر و تهیه‌کننده از جانب جنبش‌ها و سازمان‌های مردمی هند مورد عتاب واقع شد.
به گزارش «آینده» مطابق اعلام برنامه صدا و سیما، فیلم سینمایی «میلیونر زاغه‌نشین» عصر 6 فروردین و مجددا صبح 7 فروردین ماه از شبکه یک سیما پخش شد و طبعاً علاقه‌مندان به فیلم‌های اسکاری را به خود جلب نمود.
این فیلم به کارگردانی «دنی بویل» انگلیسی ساخته شده و بازیگرانی نظیر دوپاتل، فرید اپنیتو و آنیل کاپور در آن به ایفای نقش پرداختند.
«میلیونر زاغه‌نشین» در مراسم اسکار و گلدن کلوب توانست جایزه‌های متعددی را در بخشهای مختلف دریافت کند و پیش از آن نیز جوایز بسیاری را نصیب خود کرده بود.
این فیلم درباره سه شخصیت زاغه نشین و البته مسلمان هند و روایتگر زندگی زاغه نشینی در این کشور است، زندگی که توسط جمال شخصیت اصلی فیلم در طول یک مسابقه اطلاعات عمومی و با جایزه بیست میلیون روپیه روایت می شود و نکته جالب توجه این فیلم، نوع پاسخگویی به این جواب ها و شک پلیس به جمال است.
این فیلم با هزینه 15 میلیون دلاری تهیه شد و در ژانر فیلم‌های اجتماعی قرار دارد و بویل کارگردان آن توانسته درام اجتماعی مورد پسندی را بسازد. اما نکته حائز اهمیت در این فیلم داستان آن است. با توجه به این که داستان این فیلم در کشور هندوستان اتفاق می‌افتد شخصیتهای اصلی آن سه کودک فقیر اتفاقاً مسلمان هستند که برای امرار معاش و شاید پیشرفت از هیچ کاری فروگذار نمی کنند.
جالب آن که هند جمعیت یک میلیاردی دارد که فقط 4/13 درصد یعنی در حدود 180 میلیون نفر آن مسلمان و بقیه پیروان سایر آیین ها هستند و کارگردان مستقیما برای نمایش یک طبقه خاص به سراغ شخصیتهای مسلمانان می‌رود و فیلمنامه‌نویس از چهره مسلمانان برای نمایش این همه هنجارشکنی استفاده می‌کند.
در سراسر فیلم بیننده با هنجارشکنی مواجه است و این رفتارها نیز از چند مسلمان سر می‌زند. البته در تمام جوامع و پیروان همه مذاهب کسانی هستند که دست به اعمال خلاف در جامعه می‌زنند ولی با نوع گزینش نویسنده به نظر می رسد چه بسا بیش از آن که هدف پرداختن به زاغه نشینی در هند بوده، نمایش منفی مسلمانان در کشور 72 ملت هندوستان بوده است.
به عنوان مثال در صحنه‌ای از این فیلم شخصیت منفی فیلم -سلیم- در بالای ساختمان نیمه کاره ای به همراه جمال است و مشغول توضیح دادن کارهای زشت گذشته خود است که از آن به اجبار یاد می‌کند و ناگهان صدای اذان طنین‌انداز می‌شود و او با این جمله که «این دین ماست که ما مجبور به اطاعت از آن هستیم» از اسلام سخن به زبان می‌آورد. یا در صحنه دیگری این شخصیت را با آن پیشینه در حال نماز خواندن می‌بینیم ولی بعد از دو، سه ثانیه هنگام فرار لاتیکا، شخصیت زن فیلم، او را در حال دنبال کردن و گرفتن آن دختر و سپس تحویل او به باند بزهکاری می‌بینیم. آیا این صحنه‌ها غیر از این که از مسلمانان انسان‌های وحشتناکی را به ترسیم کشد، یادآور موضوع دیگری است؟!
همچنین در این فیلم شخصیت جنایتکار و رئیس باند بزهکاری شخصی مسلمان به نام جاوید خان است.
البته در نسخه شبکه یک سیما تنها اسامی شخصیتهای فیلم باقی مانده و اشاره ای به مسلمانی آنان نمی شود و صرفا یکی دو بار تصویر مسجد در کنار هزاران بنا در هند پخش می شود.
نکته دیگر آن که این فیلم با وجود اقبال جهانی، به دلیل ارائه چهره منفی از جامعه هند در این کشور با اعتراض‌های زیادی مواجه و حتی چند سینمای پخش کننده آن آتش زده شد و آنیل کاپور به عنوان بازیگر و تهیه‌کننده از جانب جنبش‌ها و سازمان‌های مردمی هند مورد عتاب واقع شد.