خدايا ...

من هميشه نافرماني كردم

هميشه فراموشت كردم

هيچ وقت نعمتاتو شكر نكردم

با تو حرف مي زدم ولي حواسم به همه جا بود غير از تو و ...

ولي تو

هميشه به من لطف داشتي

هميشه آرزوهامو برآورده كردي و گناهامو بخشيدي

هميشه تو مشكلات دستمو گرفتي و نجاتم دادي

هميشه عاشقانه و با دقت حرفامو گوش كردي و ...

خدايا ...

يادته يه روز نور ايمان و عشقت افتاد تو دلم ؟

يادته گفتم : خيلي دوست دارم ؟

يادته گفتم :  تو والاترين عشقي هستي كه تا حالا شناختم ؟

تو تموم عشقاي دنيوي نا اميدي و نا فرجامي و بدبختي و غم بود ولي تو عشق تو هر چي بود خوبي و شادي و خوشبختي و اميد بود .

يادته گفتم : مي خوام بيام پيشت و بيشتر بشناسمت ؟

يادته گفتم : من نمي تونم مثل ديگران به چشام دروغ بگم ؟

من مي دونم كه تو ديدني هستي . پس مي خوام ببينمت .

تو هم با اين همه گناهي كه من كرده بودم ولي بازم بزرگواري كردي و منو بخشيدي و راهو نشونم دادي و يه آسمون ستاره هم بهم دادي تا تو شب راهمو گم نكنم .

خدايا ...

خودت مي دوني كه هميشه آرزوم رسيدن به تو بود .

هميشه ازت خواستم كمكم كني و راه درستو بهم نشون بدي .

تو راه هم كه مي يومدم همش ازت مي پرسيدم دارم درست ميام ؟ هر جا منحرف شدم بهم بگي ها .

خدايا ...

خودت شاهدي كه هميشه بهت گفتم راضيم به رضاي تو ، هر چي تو بخواي .

خودت منو به هر راهي كه صلاحه هدايت كن .

هميشه گفتم حتي اگه رضاي تو برخلاف خواست قلبي منه بازم مي خوام تو راه تو قدم بذارم چون مطمئنم سعادتم همونه .

هميشه گفتم كمكم كن كه يا به چيزي دل نبندم يا اگه بستم در راه تو باشه و اگرم تو راه تو نبود كمكم كن به راحتي ازش دل بكنم .

خدايا ...

هميشه بهت گفتم منو تنها نذار .

اگه منو يه لحظه به حال خودم رها كني نمي تونم رو پاي خودم واستم .

هميشه ازت خواستم كشتي زندگي منو به اون سمتي هدايتش كني كه به خاطرش منو آفريدي .

تو هم با لطف بي كرانت يه ناخدا برام فرستادي كه سكان كشتي زندگي منو در اختيار بگيره و خودتم تأييدش كردي كه مي تونه كشتي منو به سمت تو هدايت كنه .

خدايا ...

هميشه گفتي از تو حركت ، از من بركت .

هميشه گفتي تو عاقلانه فكر كن و تصميمتو در راستاي هدفت كه رسيدن به منه بگير بعدش ديگه به من توكل كن و برو .

حالا من دارم از تو همون راهي كه خودت جلوي پام گذاشتي ميام .

مي دونم كه كمكم مي كني مثل هميشه .

پس : يا علي

« يلدا »