باز امشب گشته ام سرتاسر اين خانه را

              باز اما من نمي يابم جز آه و ناله را

خانه مي گيرد بهانه بي تو در کنج قفس

              پر شده از عشق چشمانت تمام اين نفس

رفتي و پا روي احساسم نهادي اي عزيز

             قلب من دور از تکاپوي دلت گشته مريض

خوبِ من ، آخر چگونه عشق را منکر شدي ؟

             در هجوم لحظه هايم مثل سايه گم شدي ؟

دوريت آرامش قلب مرا بر هم زده

             ليک امّيدت به نار ِ عشق من دامن زده

« يلدا »