انتظار فرج و آرزو و امید و دلبستن و به آینده دو گونه است : انتظاری‏ که سازنده و نگهدارنده است ، تعهد آور است ، نیرو آفرین و تحرک بخش‏ است ، به گونه‏ای است که می‏تواند نوعی عبادت و حق پرستی شمرده شود ، و انتظاری که گناه است ، ویرانگر است اسارت بخش است ، فلج کننده است‏ و نوعی " ابا حیگری " باید محسوب گردد .

منبع : صفحه  7 کتاب قیام و انقلاب مهدی (عج) در صد ساله اخیر از استاد شهید مرتضی مطهری