مقام یازدهم برای ایران
پیشبینی رئیس سازمان ورزش درست از آب درآمد .
حال و وضعی که ورزش ایران در این روزها دارد، آنقدر نامناسب هست که نیازی به بزرگنمایی برای نشان دادن وخامت اوضاع نباشد. آنقدر هم شرایط وخیم هست که نیازی به تکرار داستان برای تازه شدن زخم دل اهالی ورزش احساس نشود اما به هر حال حقیقت را باید گفت تا دیگر نه ادعای تازهای مطرح شود و نه با احساسات مردم بازی شود. کاروان ایران که از بازیهای آسیایی دوحه قطر برگشت، رئیس سازمان ورزش که تازه وارد فضای ورزش محسوب میشد و از نتایج به دست آمده ذوقزده شده بود، جایگاه ایران را در دوره بعدی بازیها در گوانگژوی چین، سوم یا چهارم دانست.
این حرف او آنقدر ناپخته بود که ادعایش درباره میزبانی ایران از المپیک. اگرچه سازمان تربیت بدنی عادت کرده برای هر چیزی جوابیه میفرستد و هر منتقدی را متهم میکند اما به هر حال این ادعاها مطرح شد و ورزش هم به مسیرش در این 3 سال ادامه داد تا به این نقطه رسید. جایی که باید نوجوانان ورزش ایران برای حضور در اولین المپیک آسیایی به سنگاپور میرفتند. نوجوانانی که برخلاف ورزشکاران شرکتکننده در بازیهای آسیایی دوحه، رشد یافته سیاستها و مدیریت فعلی سازمان تربیب بدنی بودند.

تابناک در این باره مینویسد: «سئولنشینان با وجود ادعاهای مکرر درباره میزان اثربخشی طرحهای پشتوانهسازیشان در حوزه ورزش، برخلاف مدیران سابق که میدانی برای سنجش صداقت و صحت گفتارشان وجود نداشت، به یکباره در معرض آزمونی جدی قرار گرفتند تا مشخص شود در 4 سال اخیر در بحث آیندهسازی چه میزان نونهالان و نوجوانان مستعد در رشتههای مختلف را شناسایی و پرورش داده و برای قهرمانی در ردههای بزرگسالان طی سالهای پیش رو مهیا کردهاند.
داستان وقتی غمانگیزتر میشود که بدانیم تنها مدال طلای کاروان ورزشی ایران در این بازیها در شرایطی به دست آمد که در پرتاب وزنه دختران تنها دو شرکتکننده حضور داشتند و گل احمدی ورزشکار ایران در رقابت با یک دختر عرب موفق به قهرمانی شد که اگر چنین نمیشد هم جایگاهی کمتر از نایب قهرمانی نداشت چون نشان برنز در این ماده توزیع نشد.
تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری




