چرا اهالی هنر پایان سال فعال می شوند؟ چند سالی هست که در آخرین ماه‌ها و روزهای سال، فعالیت هنرمندان عرصه تجسمی در کشور رونق می‌گیرد. مهمترین برنامه‌های تجسمی در کشورمان از جمله جشنواره هنرهار تجسمی فجر و جشن تصویر سال در دو ماه آخر سال برگزار می‌شوند و هنرمندان را به تکاپو می‌اندازند. جشنواره هنرهای تجسمی فجر به عنوان یک رویداد دولتی که مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد برگزاری آن را برعهده دارد مانند تمام جشنواره‌های فجر به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی ایران، هر سال در بهمن ماه کارش را آغاز می‌کند و به دلیل ماهیت این جشنواره و تعداد آثار ارسالی به آن تا اسفند ماه هم ادامه پیدا می‌کند. به عبارتی جشنواره هنرهای تجسمی فجر از 12 بهمن تا 12 اسفند هر سال یرگزار می‌شود. یکی دیگر از مهمترین رویدادهای هنری البته در بخش خصوصی، جشن تصویر سال است که البته بخش های متنوع آن به هنرهای تجسمی محدود نمی‌شود اما تعداد قابل توجهی از رشته‌های این جشنواره در زیرشاخه هنرهای تجسمی قرار می‌گیرد. این جشنوراه نیز هفت دوره برگزار شده و امسال هشتیمن دوره‌اش مانند دوره های قبل از اول تا بیستم اسفندماه برگزار می‌شود. اوج فعالیت‌های هنری کشورمان به دو ماه پایانی سال افتاده است و در مابقی ماه‌های سال، آنچه رخ می‌دهد فعالیت‌های روتین نمایشگاه‌ها و گالری‌هاست و معدود برنامه‌هایی مانند جشنواره دامون‌فر یا هفت نگاه که این دو نیز زمان برگزاری‌شان در نیمه دوم هر سال است. محمود شالویی رئیس مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد درباره برگزاری جشنواره تجسمی فجر در ماههای آخر سال می‌گوید: جشنواره هنرهای تجسمی جشنواره‌ایست در کنار همه جشنواره های فجر و به مناسبت بزرگداشت پیروزی انقلاب اسلامی ایرانی برگزار می‌شود. بدیهی است که زمان برگزاری آن نیز باید در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی و در دهه فجر باشد. به اعتقاد او ماهیت این جشنواره چنان است که امکان ندارد آن را به ماههای دیگری از سال منتقل کنند. از سوی دیگر سبف‌الله صدمیان دبیثر جشن تصویرسال هم می‌گوید: امسال هشتمین دوره‌ایست که جشن تصویر سال در اسفند ماه برگزار می‌شود و هنرمندان و علاقمندان به این جشنواره خود را برای برگزاری آن در اسفند ماه آماده می‌کنند. به اعتقاد دبیر جشن تصویر سال ماهیت این جشن نیز به صورتی است که باید در پایان هر سال برگزار شود و به نوعی فعالیت هنرمندان رشته‌های مختلف را در انتهای هر سال جشن بگیرد. در نتیجه مهمترین جشنواره‌های هنرهای تجسمی در کشور بر اساس تعاریفشان و نیز ماهیت هر کدام باید در آخرین روزهای هر سال برگزار شوند. در این شرایط و با احتساب روزهای پر شور و تکاپوی اعلام فراخوان برای هر کدام از این جشنواره‌ها‌، می‌توان گفت اوج فعالیت‌های هنری کشورمان به دو ماه پایانی سال افتاده است و در مابقی ماه‌های سال، آنچه رخ می‌دهد فعالیت‌های روتین نمایشگاه‌ها و گالری‌هاست و معدود برنامه‌هایی مانند جشنواره دامون‌فر یا هفت نگاه که این دو نیز زمان برگزاری‌شان در نیمه دوم هر سال است. شاید نتوان زمان مهمترین جشنواره‌های هنری کشور را تغییر داد یا توقع داشت این جشنواره‌ها در زمان دیگری برگزار شوند، اما می‌توان امیدوار بود برنامه‌های موثر و تاثیرگذاری در دیگر ماههای سال و بخصوص شش ماهه اول هر سال برگزار شوند. شاید بد نباشد هم مسئولان بخش دولتی در عرصه هنرهای تجسمی و هم هنرمندان این عرصه برای روزهای دیگر سال هم رویدادهای بزرگی را پیش بینی کنند. گروه هنر تبیان/ آذر مهاجر