باران حکمت(30) (تفسیر تمثیلی قرآن) تفسیر آیه شریفه: الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ (البقرة/3) (پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان میآورند؛ و نماز را برپا میدارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی دادهایم، انفاق میکنند. بهشت نقد برای باغبانها من که امروزم بهشت نقد حاصل میشود...بعضی باغ بیناند، یعنی تنها باغ را دیده و شاخهها و برگها و میوهها را میبینند ولی پارهای باغبانند و ریشههای پنهان و ناپیدا را نیز از نظر دور نمیدارند، بلکه توجه آنان بیشتر به ریشههاست و هر چه به ریشهها بهتر و بیشتر پرداخته شود، درختان نیز سبز و خرمتراند. و این جهان چیزی شبیه به درخت است. این جهان همچون درخت است ای کرام و خدا ریشه این درخت است. پس کسانی که به این ریشه که به ظاهر ناپیداست ایمان و باور دارند همچون باغبانی که آب پاک نثار ریشه میکند، اعمال پاک خود را تقدیم به بارگاه او میکنند و اینجاست که دنیایی سبز و آباد به دست آورده و در همینجا بساط بهشت خود را پهن میکنند. و کسی که به خدا باور و توجه ندارد دنیایی خشک و بیروح خواهد داشت. و اگر میبینی کسی بیآنکه به خداوند باور و ایمان داشته باشد دنیایی سبز و شاد و با نشاط دارد. بپذیر که دنیای او از جنس درخت مصنوعی است که طراوت و نشاطی با خود به همراه ندارد، و نه از میوهاش میتوان نیرو یافت، و نه فضا را لطیف و زنده میسازد. حال اینکه چه کسانی باور به غیب دارند و چه کسانی نه، در این آیه یاد میکند و از کسانی سخن میرود که به غیب ایمان دارند، و میگوید: تنها اهل تقوا به چنین باوری دست مییابند. الّذین یومنون بالغیب اهل تقوا کسانی میباشند که به غیب و پشت صحنه این عالم باور داشته و معتقدند. و اساساً همین باور و اعتقاد آنها را اهل تقوا و پرهیز کرده است. یک کودک چرا نسبت به آتش تقوا پیشه کرده و پرهیز میکند زیرا سوزش و سوزندگی آن را باور دارد. تالیف: حجت الاسلام محمد رضا رنجبر تنظیم برای تبیان: الف_شکوری