غدیریه یــا مـــحمـــد صـــحـــبــتــى آغـــاز کــن ســرّ بــــلّــغ را بــر ایـنــان باز کن ایــن غــدیـــر اســـت و زمــان انـتــخــاب صـاحـبى مىخواهد این آئین ناب بــهــتــریــن صاحــب بر این آئین علیست اولـیـن مـومــن بدین آئین علیست کــعــبــه زادست ایــن عــزیـــز نــازنــیـن بـــر ســرشتش صد هزاران آفرین هــمـسر و هـمـراز و هــمـــراه بــتــــول جـــان نــثــار سیـــره و راه رســول چون محمد شمس و ماهش حیدر است باغ دین نورانى و خوش منظر است چون مــحــمــد با على در سینــه اسـت شـیـعیان را سینهاى گنجینه است گــوهـــر گــنــج الـهــى مصطفى است تـاى این گوهر على مرتضى است تــا مــحــمــد دست مــولــى را گــرفـت پــرتــو نــورش هـمــه دنــیـا گرفت گــفــت احــمــد بعد من مولى علیست تــا کــنون من بودم و حالا علیست مرحـبــا گــویـــان بــر ایـن حسن خطاب بــیــعــتــى کــردند بــا آن بــوتراب جــمــعـیــت در شادى و در شــور بــود گــفــت احــمــد آنـچه را مأمور بود کــاش مـــردم عهـــدهــاى بـــسته را وا نــمــىکــردنــد بــا جــور و جفا تـــا مـحمـــد ســوى حــق داد رفـــت گــفـتـه هایش در غدیر از یاد رفت تـا على مشغول دفن مصطفى است در سقیفه مجلس ظلمى بپاست ظــلــم کـــردند و عــلـــى بـرداشتند تـا ابــد بــذر تــفــرق کـــاشــتـند یـــا عــلــى مــا بـــا ولایــت زندهایم گـر نــبـودیم آن زمان شرمندهایم رهــبــر مــا ایـنک از نسل شماست امــر او امــر بـلـافصل شماست جــان بــخواهــد مــا اجابت مىکنیم هــر چه فرماید اطاعت مىکنیم على اصغر همتیان تنظیم برای تبیان: رضا سلطانی
