دیدین وقتی به یه تصویر از طبیعت یا هر شی بیشتر نگاه میکنین از دل اون چندتا تصویر دیگه بیرون میاد! مثلا ابری که شکل سگ شده، تپهای که انگار یه پیرمرد دراز کشیده، رگههای کاشی که مثل پسریه که کلاه سرش گذاشته و...!
تو علم روانشناسی به این نگاه میگن «پاریدولیا»؛ نوعی ادراک نادرست یا توهمیه که توسط محرکهای مبهم و بیمعنی ایجاد میشه اما همراه با معنا درک میشن!
حالا این تصاویر پاریدولیا چطوری شکل میگیره؟ معمولا این نوع تصاویر تو مغز انسان ناقصن، اما بعد از اون مغز به طور خودکار از دانش، دادهها و تجربیات قبلیش برای پر کردن قسمتهای از دست رفته استفاده میکنه و با به وجود آوردن یه تفسیر کامل، یه تصویر منسجم درست میکنه
نکته جالب ماجرا اینجاست که محققان موسسه ملی سلامت (nih) به این نتیجه رسیدن که زنان بیشتر از مردان چهرههای پاریدولی رو شناسایی میکنن. از طرفی سیگاریها و اونایی که طولانیمدت دارو مصرف میکنن بیشتر تصاویر پاریدولی میبینن.
حالا چه زمانی این تصاویر رو بیشتر میبینن؟ محققها میگن اوایل صبح و نیمهشب خیلی راحتتر تشخیص داده میشه و شایعترین سوژههایی که هم به عنوان پاریدولیا ظاهر میشن، صورت انسانه!
پاریدولیا برای هنرمندان یه تکنیک تو دوران رنسانس محسوب میشد و مجموعهای از میوهها، سبزیجات و سایر اشیاء رو برای شبیهسازی پرترههای انسان نقاشی میکردن! بعضیها معتقدن که پاریدولیا نشون از خلاقیت داره و از طرفی ممکنه باعث واکنشهای عاطفی مثل شادی، ترس، اضطراب و افسردگی بشه
