آغاز انقلاب فن‌گال در منچستریونایتد
48 ساعت،60 میلیون دلار و حالا یونایتد یک خط میانی نو دارد. به این می‌گویند سریع و قاطع عمل کردن. اما تفاوت این 2 خرید با خریدهای فصل قبل در این است که اشنایدرلین و شواین‌اشتایگر به نظر بخشی از یک فلسفه منسجم می‌رسند، خریدهایی که از نظر قیمت هم مناسب هستند.
اگر دنبال ایراد و اشکال در این 2 خرید بگردید، می‌توانید نکاتی پیدا کنید. مثلا اینکه شواین‌اشتایگر آگوست 31 ساله می‌شود و درحالی‌که فقط یک سال از قراردادش باقی مانده بود، 23 میلیون دلار برای یونایتد خرج برداشت. تونی کروس که 5 سال و نیم از او جوان‌تر است، درست در چنین موقعیتی تنها با 33 میلیون دلار راهی رئال‌مادرید شد. اما جدا از این، گزینه‌های تاکتیکی‌ای که شواین‌اشتایگر به لوئیس فن‌گال می‌دهد باعث خوشحالی و امیدواری هواداران یونایتد شده است. عواملی مثل تجربه، قدرت رهبری و شناخت متقابل شواین‌اشتایگر از فن‌گال، ارزشی اضافه به این انتقال می‌دهد. مسئله نگران‌کننده مصدومیت‌های اوست. شواین‌اشتایگر در 2 فصل پیش تنها در 37 بازی از 68 بازی بایرن به عنوان بازیکن اصلی به زمین رفت و تازه وقتی مصدوم هم نبود، گزینه ا‌توماتیک پپ گواردیولا به حساب نمی‌آمد. در‌واقع گواردیولا مدام دنبال بازیکنانی بود که او را در زوج خط میانی کامل کنند. مربی بایرن آلابا و لام را به خط میانی منتقل کرد و ژابی آلونسو و تیاگو آلکانتارا را خرید. اما این دلیل نمی‌شود که شواین‌اشتایگر برای خط میانی منچستریونایتد مناسب نباشد. هر باشگاه و مربی‌ای طرح و ایده خودش را دارد و بر‌اساس این طرح و ایده‌ها به بازیکنان متفاوتی نیاز دارد. در مورد مصدومیت‌های شواین‌اشتایگر هم باید گفت که آن‌ها حاصل یک درد مضمن و همیشگی نبودند، بلکه بیشتر به بدشانسی او ربط داشتند. شواین‌اشتایگر سرعت انفجاری خودش را سال‌ها پیش از دست داد و اصلا برای همین بود که ژنرال هلندی در بایرن او را به مرکز خط میانی منتقل کرد. اوون هارگریوز که با شواین‌اشتایگر همبازی بود، او را با فرانک لمپارد مقایسه می‌کند. معنی این مقایسه این است که حرکات شواینی بیشتر بر مبنای هوش اوست تا سرعت و قدرت بالایش. نکته مهم دیگر این است که شواین‌اشتایگر واقعا دوست داشت به یونایتد بیاید. بازیکنان همیشه کلیشه‌هایی از این دست را هنگام انتقال به تیمی جدید می‌گویند، اما حرف‌های شواین‌اشتایگر به نظر از ته دلش میرسد. این را هم در نظر بگیرید که او مجبور نبود از بایرن جدا شود.
عواملی مثل تجربه، قدرت رهبری و شناخت متقابل شواین‌اشتایگر از فن‌گال، ارزشی اضافه به این انتقال می‌دهد. مسئله نگران‌کننده مصدومیت‌های اوست. شواین‌اشتایگر در 2 فصل پیش تنها در 37 بازی از 68 بازی بایرن به عنوان بازیکن اصلی به زمین رفت و تازه وقتی مصدوم هم نبود، گزینه ا‌توماتیک پپ گواردیولا به حساب نمی‌آمد
گواردیولا هم یک سال بیشتر از قراردادش باقی نمانده است. شواین‌اشتایگر به راحتی می‌توانست این فصل را سپری کند و خودش را برای یورو آماده نگه دارد و بعد در تابستان به وضعیتش با مربی جدید فکر کند. اما اینکه او تصمیمی غیر از این گرفت، حرف‌های زیادی با خودش دارد. تجربه بالا و قدرت رهبری شواینی دقیقا چیزی بود که یونایتد فصل پیش کم داشت. از سوی دیگر قیمت اشنایدرلین برای یونایتد بین 35 تا41 میلیون(بسته به نمایش او در تیم جدیدش) است. شاید یونایتد می‌توانست کمی بیشتر صبر کند و با قیمتی کمتر هافبک فرانسوی را به خدمت بگیرد، اما این قیمت برای اشنایدرلینی که واقعا در 3 فصل گذشته از بهترین هافبک‌های میانی لیگ برتر بوده و تنها 25 سال هم دارد، منطقی است. خوبی این قضیه برای سرمربی شیاطین این است که حالا کلی هافبک میانی دارد که می‌تواند در ترکیب‌های مختلف از آن‌ها استفاده کند. از بین اشنایدرلین، شواین‌اشتایگر، کریک، بلیند، هررا و فلینی، شاید فقط ترکیب کریک- شواین‌اشتایگر به دلیل سرعت پایین جالب به نظر نرسد، اما بقیه همه عملی هستند. البته حتی وقتی ممفیس دیپای و متئو دارمیان را هم به جمع ترانسفرهای یونایتد اضافه می‌کنیم، باز هم می‌بینیم که این تیم به بازیکنان جدید نیاز دارد. یک مدافع میانی درجه یک، یک مهاجم برای کمک به رونی و ویلسون و اگر دخه‌آ برود، قطعا یک دروازه‌بان. با این‌حال نکته امیدوارکننده برای یونایتد این است که آن‌ها چند تا از خریدهای کلیدی‌شان را با قیمت مناسب به دست آورده‌اند و فن‌گال حالا دیگر دقیقا می‌داند از تیم و بازیکنانش و بازیکنانی که قصد دارد به خدمت بگیرد، چه می‌خواهد. فراموش نکنیم که سال گذشته این موقع تازه جام‌جهانی تمام شده بود و فن‌گال هنوز با بازیکنانش آشنایی نداشت.
بخش وزشی تبیان
منبع : خراسان نیوز
